Кляўдыё Маркізіё

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Кляўдыё Маркізіё
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 19 студзеня 1986(1986-01-19)[1][2] (38 гадоў)
Рост 180 см[5]
Вага 74 кг[5]
Пазыцыя паўабаронца
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2005—2018
2007—2008
2018—2019
Ювэнтус
Эмпалі (арэнда)
Зэніт
294 (33)
26 (0)
9 (2)
Зборныя
2009— Італія 55 (5)

Кля́ўдыё Маркі́зіё (па-італьянску: Claudio Marchisio; нарадзіўся 19 студзеня 1986 году, Турын, Італія) — былы італьянскі футбаліст, які выступаў на пазыцыі паўабаронцы. За нацыянальную зборную Італіі правёў 55 матчаў. Выхаванец школы «Ювэнтусу». Пасьля прагрэсу ў гульні ў сэзоне 2008—2009 гадоў, Маркізіё сталі часьцяком параўноўваць зь легендай «Ювэнтусу» й зборнай Італіі мінулых гадоў, Марка Тардэльлі. Спэцыялісты адзначаюць ягоны жорсткі стыль і добрае чытаньне гульні. Маркізіё любіць гуляць на пазыцыі цэнтральнага паўабаронцы, але ў стане гуляць на любой пазыцыі ў паўабароне.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Ювэнтус»[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У акадэміі Маркізіё доўгі час гуляў на пазыцыі другога нападніка, асацыюючы сябе са сваім кумірам Алясандра Дэль П’ера, але ва ўзросьце 16 гадоў быў пераведзены ў паўабарону. У сэзоне 2005—2006 гадоў паводле рашэньне Фабіё Капэла ён быў пераведзены ў галоўную каманду й трэніраваўся разам з асновай. У матчы супраць «Кальяры» ён трапіў у заяўку, але на поле гэтак і ня выйшаў. Пазьней у тым сэзоне, ён вярнуўся ў прымавэру «Ювентусу», стаў ейным капітанам, і дапамог ёй выйграць чэмпіянат, упершыню за 12 гадоў.

Нацыянальная зборная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

12 жніўня 2009 году Маркізіё дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Італіі ў матчы супраць зборнай Швайцарыі, які скончыўся нулявой нічыёй.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Ювэнтус»:

«Зэніт»:

Італія:

Асабістае жыцьцё[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У чэрвені 2008 году Маркізіё ажаніўся з сваёй даўняй сяброўкай Рабэртай, а ў жніўні 2009 году ў іх нарадзіўся сын Давідэ, а ў сакавіку 2012 году — другі сын Леанарда. Паводле іроніі лёсу, ягоная жонка зь дзяцінства была аматарам заклятых супернікаў «б’янканэры» — «Тарына», бо ейны бацька ў свой ​​час навучаўся ў акадэміі гэтага клюбу.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в г д Claudio Marchisio // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в Claudio Marchisio // As (гішп.)Madrid: Grupo Prisa, 1967.
  3. ^ а б Olympedia (анг.) — 2006.
  4. ^ а б National-Football-Teams.com (анг.)
  5. ^ а б в г http://www.juventus.com/it/squadre/prima-squadra/centrocampisti/claudio-marchisio/index.php

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Кляўдыё Маркізіёсховішча мультымэдыйных матэрыялаў