Альвус
| Альвус | |
| трансьліт. Aĺvus | |
| Першыя згадкі: | XX ст. |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Камянецкі |
| Сельсавет: | Вярховіцкі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1631 |
| Паштовы індэкс: | 225075 |
| СААТА: | 1240804001 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°30′24″ пн. ш. 23°25′32″ у. д. / 52.50667° пн. ш. 23.42556° у. д.Каардынаты: 52°30′24″ пн. ш. 23°25′32″ у. д. / 52.50667° пн. ш. 23.42556° у. д. |
Альвус на мапе Беларусі ±   Альвус | |
А́львус[1] — вёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці, уваходзіць у Вярховіцкі сельсавет, у складзе СВК «Агра-Ніва». Насельніцтва вёскі складае 15 жыхароў (2010)[2].
Месьціцца за 33 км на паўночны захад ад Камянцу, за 57 км на поўнач ад Берасьця, за 12 км на поўнач ад чыгуначнай станцыі Высока-Літоўск (лінія Берасьце — Беласток). За 500 м на паўночны захад ад вёскі праходзіць дзяржаўная мяжа Беларусі з Польшчай. Мясцовай аўтадарогай Н387 мае злучэньне зь вёскай Доўбізна.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1921: у выніку Польска-савецкай вайны па Рыскай мірнай дамове ў складзе Польшчы, у Вярховіцкай гміне Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва.
- 1923: 4 двары, 27 жыхароў.
- 1939: у выніку Пакту Молатава — Рыбэнтропа ў складзе Берасьцейскай вобласьці БССР.
- 1940: калёнія ў Бушміцкім сельсавеце Кляшчэльскага раёну Берасьцейскай вобласьці.
- 1945: у Высокаўскім раёне.
- 1950: дзейнічаў калгас імя Ракасоўскага (50 чальцоў).
- 1960: у вёсцы 148 жыхароў.
- 1962: у Камянецкім раёне.
- 1968: у Вярховіцкім сельсавеце.
- 1970: 98 жыхароў, у калгасе імя Дзяржынскага.
- 1999: 39 жыхароў[2].
- 2005: 10 двароў, 20 жыхароў[3].
- 2010: 15 жыхароў[2].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 167
- ^ а б в Альвус (рас.) Дзяржаўны каталёг найменьняў геаграфічных аб’ектаў Рэспублікі Беларусь. Дзяржкартгеацэнтар.
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 4. Кн. 2. — Менск, 2007. С. 15
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7. С. 15.