Родня

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Родня
лац. Rodnia
Першыя згадкі: 1709
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Магілёўская
Раён: Клімавіцкі
Сельсавет: Родненскі
Насельніцтва: 769 чал. (2007)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2244
Нумарны знак: 6
Геаграфічныя каардынаты: 53°30′52″ пн. ш. 32°8′10″ у. д. / 53.51444° пн. ш. 32.13611° у. д. / 53.51444; 32.13611Каардынаты: 53°30′52″ пн. ш. 32°8′10″ у. д. / 53.51444° пн. ш. 32.13611° у. д. / 53.51444; 32.13611
Родня на мапе Беларусі ±
Родня
Родня
Родня
Родня
Родня
Родня
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Ро́дня — вёска ў Беларусі, каля ракі Лабжанкі. Цэнтар сельсавету Клімавіцкага раёну Магілёўскай вобласьці. Насельніцтва на 2007 год — 769 чалавек. Знаходзіцца за 17 км на паўднёвы ўсход ад Клімавічаў, за 10 км ад чыгуначнай станцыі Асмолавічы (лінія Ворша — Унеча); на аўтамабільнай дарозе Клімавічы — Касьцюковічы.

Родня — даўняе мястэчка гістарычнай Амсьціслаўшчыны.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Першы пісьмовы ўпамін пра Родню як прыналежнасьць сяла Судзілавічаў у Амсьціслаўскім ваяводзтве датуецца 1709 годам[1].

Пад 1747 годам Родня ўпамінаецца як мястэчка амсьціслаўскага канюшага Казімера Свадкоўскага, які далучыў існую тут царкву да Уніі. У гэты час у Родні было 20 двароў. Узьнікненьню мястэчка спрыяла разьмяшчэньне на разгалінаваньні шляхоў з Касьцюковічаў на Амсьціслаў і Шумячы.

Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Родня апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Клімавіцкім павеце Магілёўскай губэрні. На 1780 год у мястэчку было 76 двароў, дзейнічала царква. У 1783—1785 гадох у Родні было 76 двароў з квартальнай забудовай, цэнтрам якой быў Рынак з царквой[2]. З пачатку XIX ст. у мястэчку працавала вінакурня (на 1819 год 8 работнікаў).

У 1866 годзе ў Родні адкрылася народная вучэльня, у якой у 1889 годзе навучаліся 80 хлопчыкаў. На 1880 год у Родні было 78 дамоў, дзейнічалі царква і малітоўны дом, працавалі народная вучэльня, вадзяны млын і 9 крамаў. Частка жыхароў займалася кравецкім, кавальскім і кушнерскім промысламі. Штогод 18 студзеня, 2 траўня і 6 жніўся праводзіліся кірмашы. Паводле вынікаў перапісу 1897 году, у мястэчку было 122 двары, пачала працаваць крупадзёрка. Побач знаходзіўся аднайменны фальварак, у якім было 2 двары. На 1909 год у мястэчку было 127 двароў, працавала скрабовая вінная крама.

Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Родня абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе ў выніку ўзбуйненьня Родню вярнулі БССР, дзе яна 20 жніўня стала цэнтрам сельсавету Клімавіцкага раёну Калінінскай, з 9 чэрвеня 1927 да 26 ліпеня 1930 — Магілёўскай акругі, з 20 лютага 1938 году — Магілёўскай вобласьці. На 1926 год у мястэчку было 88 двароў, працаваў фэльчарска-акушэрскі пункт. Пазьней тут адкрыліся пошта, амбуляторыя, 7-гадовая школа, бібліятэка. У 1929 годзе савецкія ўлады стварылі ў Родні калгас. У 1938 годзе статус паселішча панізілі да вёскі. У Другую сусьветную вайну зь сярэдзіны жніўня 1941 да 30 верасьня 1943 году вёска знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.

У 1957 годзе Родню электрафікавалі і радыёфікавалі. У 1967 годзе да вёскі далучылі вёску Пачаеўку. На 1986 год у Родні было 235 двароў, на 1999 год — 266, на 2001 год — 261, на 2007 год — 308. У 2000-я гады Родня атрымала афіцыйны статус «аграгарадку».

Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Родня знаходзіцца на ўсходзе Магілёўскай вобласьці, за 141 км ад Магілёва. Каля вёскі цячэ рака Лабжанка, прыток Сажа (басэйн Дняпра), на якой разьмяшчаецца штучнае вадасховішча. Рэльеф раўнінны.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XVIII стагодзьдзе: 1780 год — 289 чал.; 1783—1785 гады — 322 чал.
  • XIX стагодзьдзе: 1861 год — 617 чал.; 1880 год — 455 чал. (215 муж. і 240 жан.), зь іх 219 праваслаўных, 1 каталік, 235 юдэяў[3]; 1897 год — 834 чал. у мястэчку Родні і 7 чал. у фальварку Родні
  • XX стагодзьдзе: 1909 год — 471 чал.; 1926 год — 471 чал.; 1986 год — 694 чал.[4]; 1999 год — 718 чал.[5]
  • XXI стагодзьдзе: 2001 год — 733 чал.[6]; 2007 год — 769 чал.[7]

Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У Родні працуюць дашкольная ўстанова, сярэдняя школа, лякарня, амбуляторыя, бібліятэка, дом культуры, пошта.

Забудова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Праект плянаваньня і забудовы Родні распрацавалі ў 1983 годзе. Плян складаецца з 2 просталінейных вуліцаў, арыентаваных з паўднёвага ўсходу на паўночны захад і 2 плыўна выгнутых вуліцаў амаль мэрыдыянальнай арыентацыі. Паралельна і пад кутом да гэтых падыходзяць другарадныя вуліцы. Забудова двухбаковая, шчыльная, пераважная драўляная сядзібнага тыпу. Забудова на поўначы вядзецца мураванымі двухпавярховымі 8-кватэрнымі дамамі. Вакол невялікага пляцу з сквэрам у цэнтры месьцяцца асноўныя грамадзкія будынкі. На ўсходняй ускраіне адасоблена разьмяшчаецца гаспадарчы сэктар.

Эканоміка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Цэнтар экспэрымэнтальнай базы «Родненская», лясьніцтва, лесапільня.

Турыстычная інфармацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Царква (XIX ст.; руіны)

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Мяцельскі А. Родня // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2010 Т. 3. С. 384.
  2. ^ Мяцельскі А. Мястэчкі Мсціслаўскага ваяводства XVI—XVIII стст. // Гістарычна-археалагічны зборнік. Менск, 2008. № 23.
  3. ^ Słownik geograficzny... T. IX. — Warszawa, 1888. S. 653
  4. ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 6. Кн. 2. — Менск, 2009. С. 130.
  5. ^ Бянько У. Родня // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 119.
  6. ^ БЭ. — Мн.: 2001 Т. 13. С. 397.
  7. ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 6. Кн. 2. — Менск, 2009. С. 129.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]