Зарэчныя Батукі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зарэчныя Батукі
трансьліт. Zarečnyja Batuki
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Іўеўскі
Сельсавет: Трабскі
Насельніцтва: 5 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1595
Паштовы індэкс: 231352
СААТА: 4229851091
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°12′5″ пн. ш. 25°48′45″ у. д. / 54.20139° пн. ш. 25.8125° у. д. / 54.20139; 25.8125Каардынаты: 54°12′5″ пн. ш. 25°48′45″ у. д. / 54.20139° пн. ш. 25.8125° у. д. / 54.20139; 25.8125
Зарэчныя Батукі на мапе Беларусі ±
Зарэчныя Батукі
Зарэчныя Батукі
Зарэчныя Батукі
Зарэчныя Батукі
Зарэчныя Батукі
Зарэчныя Батукі

Зарэ́чныя Батукі́[1] — вёска ў Іўеўскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Трабскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 2-й палове XIX — пачатку XX ст. 2 аднайменныя вёскі ў Трабскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. у адной 18 рэвіскіх душ, у другой 24 рэвіскія душы, дзяржаўная ўласнасьць, адносіліся да казённага маёнтку. Паводле перапісу 1897 г., у першай вёсцы 41 жыхар, у другой 84 жыхары. Зямельныя надзелы складалі 279 дзесяцін. У 1909 г. у адной зь вёсак 20 двароў, 130 жыхароў, у другой 8 двароў, 50 жыхароў.

У 1921−1939 гг. у Трабскай гміне Валожынскага павету Наваградзкага ваяводзтва Польшчы.

3 12.10.1940 г. вёскі Батукі (35 двароў, 169 жыхароў) і Батукі Зарэчныя (10 двароў, 52 жыхары) у Чэневіцкім сельсавеце Юрацішкаўскага раёну. 3 26.6.1941 г. да 8.7.1944 г. пад нямецкай акупацыяй. У 1950 г. арганізаваны калгас імя В. І. Чапаева. 3 1956 г. у калгасе імя К. Я. Варашылава. 3 2.12.1959 г. у Трабскім сельсавеце. 3 1960 г. у Іўеўскім раёне. Потым у складзе аграфірмы-калгаса «Трабы».

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2009 год — 5 чалавек[2]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
  2. ^ Вынікі перапісу

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]