Зарэчныя Батукі
| Зарэчныя Батукі лац. Zarečnyja Batuki | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Івейскі |
| Сельсавет: | Трабскі |
| Насельніцтва: | 5 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | |
| Паштовы індэкс: | 231352 |
| СААТА: | 4229851091 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°12′5″ пн. ш. 25°48′45″ у. д. / 54.20139° пн. ш. 25.8125° у. д.Каардынаты: 54°12′5″ пн. ш. 25°48′45″ у. д. / 54.20139° пн. ш. 25.8125° у. д. |
Зарэчныя Батукі на мапе Беларусі ±   Зарэчныя Батукі | |
Зарэ́чныя Батукі́[1] — вёска ў Івейскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Трабскага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 2-й палове XIX — пачатку XX ст. 2 аднайменныя вёскі ў Трабскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. у адной 18 рэвіскіх душ, у другой 24 рэвіскія душы, дзяржаўная ўласнасьць, адносіліся да казённага маёнтку. Паводле перапісу 1897 г., у першай вёсцы 41 жыхар, у другой 84 жыхары. Зямельныя надзелы складалі 279 дзесяцін. У 1909 г. у адной зь вёсак 20 двароў, 130 жыхароў, у другой 8 двароў, 50 жыхароў.
У 1921−1939 гг. у Трабскай гміне Валожынскага павету Наваградзкага ваяводзтва Польшчы.
3 12.10.1940 г. вёскі Батукі (35 двароў, 169 жыхароў) і Батукі Зарэчныя (10 двароў, 52 жыхары) у Чэневіцкім сельсавеце Юрацішкаўскага раёну. 3 26.6.1941 г. да 8.7.1944 г. пад нямецкай акупацыяй. У 1950 г. арганізаваны калгас імя В. І. Чапаева. 3 1956 г. у калгасе імя К. Я. Варашылава. 3 2.12.1959 г. у Трабскім сельсавеце. 3 1960 г. у Івейскім раёне. Потым у складзе аграфірмы-калгаса «Трабы».
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 2009 год — 5 чалавек[2]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ Вынікі перапісу
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.