Перайсьці да зьместу

Ляцыё Рым

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ляцыё
Поўная назва Società Sportiva Lazio S.p.A.
Заснаваны 9 студзеня 1900
Горад Рым, Італія
Стадыён Стадыё Алімпіка
Умяшчальнасьць: 70 634
Прэзыдэнт Кляўдыё Лятыта[d]
Кіраўнік Кляўдыё Лятыта[d]
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Сэрыя А
 · 2023—2024 7 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Трэція колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
sslazio.it (італ.)​ (анг.)

«Ля́цыё» (па-італьянску: S.S. Lazio) — італьянскі футбольны клюб з гораду Рыму. Заснаваны ў 1900 годзе. Двухразовы чэмпіён Італіі (1974, 2000), шасьціразовы ўладальнік Кубка Італіі. Уладальнік Кубка ўладальнікаў кубкаў УЭФА (1999) і Супэркубка УЭФА (1999).

Каманда была заснавана ў 1900 годзе, і большую частку сваёй гісторыі праводзіць найвышэйшай лігі краіны Сэрыі A. Клюб меў першы буйны посьпех у 1958 годзе, калі перамог у Кубку лігі. У 1974 годзе яны выйгралі свой першы тытул Сэрыі А. Апошнія 15 гадоў былі самым пасьпяховым пэрыядам у гісторыі «Ляцыё», калі яны перамаглі ў Кубку ўладальнікаў кубкаў і Супэркубку УЭФА ў 1999 годзе, чэмпіянат Італіі ў 2000 годзе, некалькі кубкаў лігі й дасягнулі фіналу Кубка УЭФА ў 1998 годзе.

«Ляцыё» традыцыйна мае блакітныя кашулі й шорты зь белымі шкарпэткамі. Іхны стадыён «Стадыё Алімпіка» мае ўмяшчальнасьць у 72 689 чалавек[1], які яны падзеляюць з «Ромай». «Ляцыё» мае даўнюю канкурэнцыю з «Ромай», дэрбі паміж гэтымі клюбамі называецца Рымскім дэрбі, супрацьстаяньне вядзецца з 1929 году[2].

Клюб «Ляцыё» зьяўляецца спартовым клюбам, які аб’ядноўвае каманды ў сарака спартовых дысцыплінаў у агульнай складанасьці, больш чым любое іншае спартовае аб’яднаньне ў сьвеце[3].

Дошка ў памяць стварэньня «Ляцыё» на плошчы Свабоды ў Рыме

Спартовая арганізацыя «Società Podistica Lazio» была заснавана 9 студзеня 1900 году ў раёне Прато ў Рыме былым вайскоўцам Люіджы Біджарэльлі[4]. «Ляцыё» ёсьць першай футбольнай камандай з Рыму, якая пачала ўдзельнічаць у розыгрышу лігі ў 1912 годзе, як толькі Італьянская фэдэрацыя футболу стала арганізоўваць чэмпіянаты ў цэнтры й на поўдні Італіі. Клюб у першыя гады існаваньня лігі выходзіў у фінал плей-оф нацыянальнага чэмпіянату тры разы, але гэтак ніводнага разу не атрымліваў перамогу, прайграўшы ў 1913 годзе клюбу «Пра Вэрчэльлі», у 1914 годзе — «Касале», а ў 1923 годзе — «Джэноа».

У 1927 годзе клюб быў адзінай буйной рымскай камандай, якая супраціўляўся спробам фашысцкага рэжыму на аб’яднаньне ўсіх клюбаў гораду ў адзіну каманду «Рома». Клюб гуляў у першым сэзоне Сэрыі А, якая была арганізаваная ў 1929 годзе, на чале зь легендарным італьянскім нападнікам Сыльвіё Піёляй[5]. Найвышэйшая выніковай пазыцыя клюбу ў даваенныя часы ёсьць другое месца ў 1937 годзе.

У 1950-я гады клюб займаў пазыцыі ў сярэдзіне ці верхняй палове выніковай табліцы, а таксама атрымаў перамогу ў Кубку Італіі 1958 году. «Ляцыё» ўпершыню вылецела з найвышэйшага дывізіёну італьянскага чэмпіянату ў 1961 годзе ў Сэрыю Б, але вярнулася ў найвышэйшы дывізіён праз два гады. Пасьля шэрагу фінішаў у сярэдзіне табліцы, клюб зноўку атрымаў паніжэньне ў клясе ў сэзоне 1970—1971 гадоў[6]. Вярнуўшыся ў Сэрыю А ў сэзоне 1972—1973 гадоў, «Ляцыё» адразу ж нечакана сталася адным з прэтэндэнтаў на скудэта, разам зь «Мілянам» і «Ювэнтусам», толькі параза ў апошні дзень чэмпіянату не дазволіла камандзе заняць першае месца. У тыя часы за клюб гулялі такія гульцы, як то капітан Джузэпэ Ўілсан, а таксама паўабаронцы Лючана Рэ Чэконі й Марыё Фрусталюпі й нападнік Джорджа Чынальля. Пасаду галоўнага трэнэра займаў Тамаза Маэстрэльлі[7].

Актуальны на 12 верасьня 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
2 Сьцяг Францыі Аб Самюэль Жыго (ар. Марсэль) 1993
3 Сьцяг Італіі Аб Люка Пэлегрыні (ар. Ювэнтус) 1999
4 Сьцяг Гішпаніі Аб Патрык 1993
5 Сьцяг Уругваю ПА Матыяс Вэсына 1991
6 Сьцяг Італіі ПА Нікалё Равэльля (ар. Ювэнтус) 2001
7 Сьцяг Нігерыі ПА Фісаё Дэле-Башыру (ар. Хатайспор) 2001
8 Сьцяг Францыі ПА Матэо Гендузі 1999
9 Сьцяг Гішпаніі Нап Пэдра 1987
10 Сьцяг Італіі Нап Матыя Дзаканьні (капітан) 1995
11 Сьцяг Аргентыны Нап Валентын Кастэльянас 1998
13 Сьцяг Італіі Аб Алесьё Раманьёлі 1995
14 Сьцяг Нідэрляндаў Нап Тыджані Носьлін 1999
18 Сьцяг Даніі Нап Густаў Ісаксэн 2001
19 Сьцяг Сэнэгалу Нап Буляй Дыя (ар. Салернітана) 1996
20 Сьцяг Францыі Нап Люм Чаўна 2003
22 Сьцяг Італіі ПА Гаэтана Кастравільлі 1997
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
23 Сьцяг Альбаніі Аб Эльсэід Хюсай 1994
26 Сьцяг Харватыі ПА Тома Башыч 1996
28 Сьцяг Італіі ПА Андрэ Андэрсан 1999
29 Сьцяг Італіі ПА Мануэль Ляцары 1993
30 Сьцяг Партугаліі Аб Нуну Таварыш (ар. Арсэнал) 2000
34 Сьцяг Гішпаніі Аб Марыё Хіля 2000
35 Сьцяг Грэцыі Бр Хрыстас Мандас 2001
55 Сьцяг Італіі Бр Алесьё Фурлянэта 2002
59 Сьцяг Італіі Бр Давідэ Рэнцэцьці 2006
77 Сьцяг Чарнагорыі Аб Адам Марушыч 1992
92 Сьцяг Кот-д’Івуару ПА Жан-Даніель Акпа-Акпро 1992
94 Сьцяг Італіі Бр Іван Провэдэль 1994
Сьцяг Бразыліі Аб Філіпэ Бардон 2005
Сьцяг Гішпаніі ПА Крыстобаль Муньяс 2005
Сьцяг Парагваю Нап Дыега Гансалес 2003
Сьцяг Італіі Нап Крыстыяна Лямбардзі 1995
  1. ^ «Stadio Olimpico». uefa.com
  2. ^ «Il Derby della Capitale». cbc.ca
  3. ^ «La Storia». S.S. Lazio
  4. ^ «Club info». S.S. Lazio
  5. ^ «Silvio Piola». cronologia.leonardo.it
  6. ^ «Italy 1970/71». RSSSF.
  7. ^ «La Lazio di Re Cecconi»(недаступная спасылка). Vecchiasignora.com.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]