Леччэ (футбольны клюб)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Леччэ
Поўная назва Unione Sportiva Lecce SpA
Заснаваны 15 сакавіка 1908
Горад Леччэ, Італія
Стадыён Стадыё Вія дэль Марэ
Умяшчальнасьць: 36 285
Чэмпіянат Сэрыя A
 · 2022—2023 16 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Трэція колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
uslecce.it (італ.)

«Ле́ччэ» (па-італьянску: Unione Sportiva Lecce) — італьянскі футбольны клюб з гораду Леччэ. Не зважаючы на тое, што клюб паўстаў у 1908 годзе, дэбют дружыны ў Сэрыі А прыпаў на сэзон 1985—1986 гадоў, а ужо празь некалькі сэзонаў каманда здабыла 9 месца ў элітным дывізіёне. Пасьля клюб звычайна пераходзіў паміж двума найвышэйшымі лігамі. Свае хатнія матчы «Леччэ» ладзіць на Стадыё Вія дэль Марэ, якая здольны зьмясьціць 31 533 гледача.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Леччэ» быў закладзены ў якасьці спартовага клюбу 15 сакавіка 1908 году. Спартовае аб’яданьне ўлучала каманды па футболе, лёгкай атлетыцы і роварным спорце. Першым прэзыдэнтам клюбу стаў Франчэска Марангі. У свае першыя гады футбольная дружына спаборнічала пераважна ў рэгіянальных лігах. Падчас сэзону 1923—1924 гадоў клюб быў ліквідаваны, але ўжо 16 верасьня 1927 году паўстаў наноў. У 1929 годзе «Леччэ» здабыў перамогу ў матчы плэй-оф Паўднёваітальянскай лігі і атрымаў квіток да Сэрыі Б, дзе дэбютаваў у матчы супраць «Навары» 6 кастрычніка 1929 году. «Леччэ» фінішаваў на 13 месцы, а ўжо ў сэзоне 1931—1932 гадоў зноў быў ліквідаваны. Праз чатыры гады «Леччэ» вярнуўся, але зноўку зьняўся з спаборніцтваў.

«Леччэ» знаходзіўся ў Сэрыі С, дзе сапраўдным героем клюбу стаў нападнік Ансэльма Бізьленгі. Ён за некалькі сэзонаў забіў 83 галоў, стаўшы ўлюбёнцам мясцовым заўзятараў. Гэтак з 1959 па 1975 гады клюб браў удзел у розыгрышах Сэрыі С, некалькі разоў спынаючыся за крок да павышэньня да лігі вышэй. Толькі ў 1975—1976 гадах «Леччэ» атрымаў права на ўдзел у Сэрыі Б. У той жа час клюб згуляў у Ангельска-італьянскім кубку, дзе пераканаўча выгуляў «Скарбара». У 1980 годзе адбыўся скандал, які ахапіў італьянскі футбол, у тым ліку «Леччэ». Тагачасны прэзыдэнт клюбу Франка Джурляна здолеў абараніць клюб, у выніку чаго быў дыскваліфікаваны толькі гулец Кляўдыюс Мэрлё. Пазьней у 1983 годзе ў аўтамабільнай аварыі загінулі гульцы Мікеле Лё Руса і Чыра Пэцэльля. Першы з памянёных футбалістаў згуляў у клюбнай кашулі 415 матчаў.

Пад кіраўніцтвам Эўджэніё Фашэцьці, «Леччэ» дасягнуў прасоўваньня ў Сэрыю А ўпершыню ў 1985 годзе. Пачатковы сэзон у эліце дружына скончыла на апошнім радку і вылецела ўжо праз год пасьля ўздыму. У перадапошнім матчы «Леччэ» перамог «Рому» зь лікам 3:2. Атрымаўшы паразу ў матчы плэй-оф за вяртаньне ў эліту ад клюбу «Чэзэна» зь лікам 2:1, клюб вярнуўся ў найвышэйшы дывізіён у 1988 годзе.

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 11 лютага 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
5 Сьцяг Харватыі Аб Марын Понграчыч 1997
6 Сьцяг Італіі Аб Фэдэрыка Баскірота 1996
7 Сьцяг Швэцыі Нап Понтус Альмквіст (ар. Растоў) 1999
8 Сьцяг Тунісу ПА Гамза Рафія 1999
9 Сьцяг Чарнагорыі Нап Нікала Крставіч 2000
10 Сьцяг Францыі ПА Рэмі Ўдэн 1996
11 Сьцяг Італіі Нап Ніколя Сансонэ 1991
12 Сьцяг Італіі Аб Лярэнца Вэнуці 1995
13 Сьцяг Даніі Аб Патрык Доргу 2004
16 Сьцяг Гішпаніі ПА Жаан Гансалес 2002
17 Сьцяг Францыі Аб Валентэн Жандры 2000
18 Сьцяг Альбаніі ПА Мэдан Бэрыша 2003
20 Сьцяг Альбаніі ПА Юльбэр Рамадані 1996
21 Сьцяг Італіі Бр Фэдэрыка Бранкаліні 2001
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
22 Сьцяг Замбіі Нап Ламэк Банда 2001
24 Сьцяг Даніі Нап Епэ Корфіцэн 2004
25 Сьцяг Італіі Аб Антаніна Гальлё 2000
29 Сьцяг Францыі ПА Алексіс Блен (капітан) 1996
30 Сьцяг Італіі Бр Улядыміра Фальконэ 1995
40 Сьцяг Фінляндыі Бр Яспэр Самооя 2003
45 Сьцяг Румыніі Нап Рарэш Бурнэтэ 2004
50 Сьцяг Аргентыны Нап Сант’яга П’ероцьці 2001
55 Сьцяг Альбаніі Аб Кастрыёт Дэрмаку 1992
59 Сьцяг Альжыру Аб Агмэд Туба (ар. Башакшэхір) 1998
77 Сьцяг Францыі ПА Маамэд Каба 2001
83 Сьцяг Чэхіі ПА Даніель Самэк 2004
91 Сьцяг Італіі Нап Рабэрта Піколі (ар. Аталянта) 2001
98 Сьцяг Румыніі Бр Аляксандру Борбэй 2003

Былыя гульцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]