Эляс Вэрона

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Эляс Вэрона
Поўная назва Hellas Verona Football Club
Заснаваны 1903 і 1991
Горад Вэрона, Італія
Стадыён Маркантоніё Бэнтэгодзі
Умяшчальнасьць: 39 211
Прэзыдэнт Маўрыцыё Зэцьці[d]
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Сэрыя A
 · 2022—2023 17 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Трэція колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
hellasverona.it (італ.)

«Эляс Вэрона» (па-італьянску: Hellas Verona) — італьянскі футбольны клюб з гораду Вэрона. Заснаваны ў 1903 годзе. Чэмпіён Італіі (1985).

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Матчы вэронскай дружыны супраць турынскага «Ювэнтуса» ў студзені 1958 году.

Клюб быў заснаваны студэнтамі мясцовага ліцэю. Імя «Эляда», як італьянцы прамаўляюць Эляс, для каманды абраў настаўнік грэцкай мовы. У 1911 годзе «Эляс» прыняў удзел у чэмпіянаце вобласьці. У 1919 годзе клюб зьмяніў назву на «Эляс Вэрона». У Сэрыі B чэмпіянату Італіі клюб дэбютаваў ў 1929 годзе, аб’яднаўшыся зь іншымі аматарскімі камандамі правінцыі Вэроны, як то «Бэнтэгодзі» і «Скаліджэра». Паводле вынікаў сэзону 1956—1957 гадоў каманда атрымала права на выхад у Сэрыю А, дзе пратрымалася толькі адзін год.

У 1968 годзе «Эляс Вэрона» вярнулася ў найвышэйшы дывізіён італьянскага першынства. У Сэрыю А каманда выйшла пад кіраўніцтвам даволі вядомага швэдзкага спэцыяліста Нільса Лідгальма. Сэзон 1982—1983 гадоў клюб завяршыў на рэкордным для сябе чацьвертым месцы, а ўжо праз два гады каманда адсьвяткавала перамогу ў чэмпіянаце краіны.

У 1990 годзе «Эляс Верона» пакінула элітны дывізіён. Тады ж у каманды пачаліся сур’ёзныя фінансавыя цяжкасьці, якія заміналі паказваць стабільныя вынікі. Наступныя гады клюб балянсаваў паміж Сэрыямі A, B і C1, рэгулярна распрадаючы сваіх лідэраў. Гэтак пасьля трохгадовага знаходжаньня ў Сэрыі А вэронсксі клюб страціў месца ў найвышэйшай лізе ў 2002 годзе. У гэтым сэзоне за дружыну выступалі такія таленты, як то Адрыян Муту, Маўра Камаранэзі, Альбэрта Джылярдына, Мартын Ляўрсэн, Масыма Ода і Марка Касэцьці. Тады ачоленая трэнэрам Альбэртам Малезані, дружына зрабіла добры пачатак, але умацаваць посьпех не атрымалася, і ў апошнім туры «Эляс Вэрона» страціла месца ў Сэрыі А.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 11 лютага 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Італіі Бр Лярэнца Мантыпа 1996
6 Сьцяг Францыі ПА Рэда Бэляан 2004
7 Сьцяг Нідэрляндаў Нап Эляіс Таўшан 2001
8 Сьцяг Сэрбіі ПА Дарка Лазавіч (капітан) 1990
9 Сьцяг Францыі Нап Тама Анры 1994
10 Сьцяг Сэрбіі Нап Стэфан Мітравіч 2002
11 Сьцяг Польшчы Нап Караль Сьвідэрскі (ар. Шарлот) 1997
13 Сьцяг Аргентыны Нап Хуан Мануэль Крус 1999
14 Сьцяг Гішпаніі ПА Хасэліта 2004
16 Сьцяг Італіі Бр Матыя К’еза 2000
17 Сьцяг Нідэрляндаў Нап Тыджані Носьлін 1999
18 Сьцяг Францыі Аб Фаб’ен Сэнтонс (ар. Нант) 1996
19 Сьцяг Партугаліі Аб Рубэн Вінагрэ (ар. Спортынг) 1999
21 Сьцяг Партугаліі ПА Дані Сылва 2000
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
22 Сьцяг Італіі Бр Алясандра Бэрардзі 1991
23 Сьцяг Італіі Аб Джанджакама Маньяні 1995
25 Сьцяг Нямеччыны ПА Суат Сэрдар (ар. Гэрта) 1997
27 Сьцяг Польшчы Аб Павал Давідовіч 1995
31 Сьцяг Славаччыны ПА Томаш Суслаў 2002
32 Сьцяг Калюмбіі Аб Хуан Кабаль 2001
33 Сьцяг Славаччыны ПА Ондрэй Дуда 1994
34 Сьцяг Італіі Бр Сымонэ Пэрыльлі 1995
37 Сьцяг Бразыліі ПА Шарліс (ар. Віторыя) 2004
38 Сьцяг Камэруну ПА Джэксан Чачуа (ар. Шарлеруа) 2001
42 Сьцяг Італіі Аб Дыега Копаля 2003
90 Сьцяг Італіі ПА Майкл Фалярунша (ар. Напалі) 1998
99 Сьцяг Італіі Нап Фэдэрыка Банацолі (ар. Салерн.) 1997

Трэнэры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Гвіда Віві (1910—1911)
  • Альбэрта Маспронэ (1911—1914)
  • Алясандра Баскені (1920—1921)
  • А. Фрыдман (1922—1924)
  • Фэрэнц Мольнар (1924—1925)
  • Імрэ Шофэр (1925—1926)
  • Альда Фаджуолі (1927)
  • Янаш Бэкей (1928)
  • Алясандра Баскені (1928—1929)
  • Андраш Кутык (1929—1932)
  • Рудольф Штанцэль (1932)
  • Фэручча Палёта (1933)
  • Янаш Бэкей (1933—1934)
  • Эджыдыё К’екі (1934—1935)
  • Карлё Капра (1935—1936)
  • Янаш Ванічак (1936—1938)
  • Джаваньні К’екі (1939)
  • Шандар Пэйч (1939)
  • Джаваньні К’екі (1940—1941)
  • Карл Штурмэр (1941—1942)
  • Гвіда Бозіё (1943—1944)
  • Янаш Ванічак (1946—1947)
  • Бруна Б’яджыні (1947—1949)
  • Ласла Сэкей (1949)
  • Анджэлё Пічолі (1950—1953)
  • Д’юла Лелавіч (1953)
  • Люіджы Фэрэра (1953—1955)
  • Фэдэрыка Алазіё (1955)
  • Анджэлё Пічолі (1956—1958)
  • Гвіда Тавэлін і Люіджы Баніцоні (1958)
  • Вінічыё Віяні (1958—1959)
  • Гвіда Тавэлін (1959)
  • Альда Аліўеры (1959—1960)
  • Ромалё Біцота (1960—1961)
  • Бруна Б’яджыні (1961—1962)
  • Гвіда Тавэлін (1962)
  • Карлё Факіні (1962—1963)
  • Бруна Б’яджыні (1964)
  • Джанкарлё Кадэ (1964—1965)
  • Амэра Таньён (1965—1966)
  • Нільс Лідгальм (1966—1968)
  • Джанкарлё Кадэ (1968—1969)
  • Рэната Люкі (1969—1970)
  • Уга Поцан (1970—1972)
  • Джанкарлё Кадэ (1972—1974)
  • Люіджы Маскалаіта (1974—1975)
  • Фэручча Валькарэджы (1975—1978)
  • Люіджы Маскалаіта (1978)
  • Джузэпэ К’япэльля (1978—1979)
  • Фэрнанда Вэнэранда (1979—1980)
  • Джанкарлё Кадэ (1980—1981)
  • Асвальда Баньёлі (1981—1990)
  • Эўджэніё Фашэцьці (1990—1992)
  • Нільс Лідгальм (1992)
  • Эдаарда Рэя (1992—1993)
  • Бартолё Муцьці (1994—1995)
  • Атыліё Пэроцьці (1995—1996)
  • Люіджы Каньні (1996—1998)
  • Сэрджа Мадэ (1998)
  • Чэзарэ Прандэльлі (1998—2000)
  • Атыліё Пэроцьці (2000—2001)
  • Альбэрта Малезані (2001—2003)
  • Сандра Сальвіёні (2003)

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]