Баранавічы (футбольны клюб)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Баранавічы
Заснаваны 1945
Горад Баранавічы, Беларусь
Стадыён Лякаматыў
Умяшчальнасьць: 3750
Дырэктар Міхаіл Шолахаў
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Першая ліга
 · 2023 6 месца

«Баранавічы» — беларускі футбольны клюб з гораду Баранавічы. Заснаваны ў 1945 годзе. У 2004—2011 гадах выступаў у першай лізе, дзе найлепшым вынікам было 6 месца ў сэзонах 2009 і 2010 гадоў. З 2015 году ізноў выступае ў першай лізе зь перапынкам у сэзоне 2020 году.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

За савецкім часам клюб шматкроць зьмяняў назоў, але гуляў пераважна ў ніжэйшых лігах чэмпіянату БССР. З 1993 клюб пачаў выступаць ў другой лізе чэмпіянату Беларусі. У 2003 годзе клюб ачоліў каманду ўраджэнец Баранавічаў, вядомы ў мінулым нападнік Андрэй Хлебасолаў. Ён запрасіў у «Баранавічы» дасьведчаных гульцоў, разам зь якімі выступаў раней. З памянёных футбалістаў найбольшую вядомасьць у аматараў клюбу набыў Сяргей Сергель. У выніку клюб упэўнена перамог у другой лізе і выйшаў у першую лігу.

У першай лізе «Баранавічы» спачатку займалі месца ў сярэдзіне табліцы. Пасьля клуб выступаў больш упэўнена, то бок сэзонах 2009 і 2010 гадоў дружына займала выніковае 6 месца, а гулец «Баранавічаў» Міхаіл Калядка стаў найлепшым бамбардзірам у 2009 годзе. Але ў сэзоне 2011 году клюб зь фінансавых чыньнікаў пакінулі асноўныя футбалісты, і, не атрымаўшы аніводнай перамогі за сэзон, «Баранавічы» зноўку выбылі ў другую лігу. Сэзон 2012 году «Баранавічы» скончылі ў ніжняй палове табліцы другой лігі. У 2013 годзе клюб выступаў больш пасьпяхова, заняўшы 5 месца. У сэзоне 2014 году каманда пасьля ўпартай барацьбы атрымала перамогу ў групе Б і выйшла ў фінальны раўнд. У фінале «Баранавічы» спачатку знаходзіліся па-за межамі першай тройкі, якая выходзіла ў першую лігу. Але, атрымаўшы шэраг перамог у апошніх турах, каманда здолела заняць першае месца і праз тры гады павярнуцца ў першую лігу. Па вяртаньні баранавіцкі клюб працягваў выступаць пераважна мясцовымі футбалістамі, у выніку ў сэзонах 2015 і 2016 гадоў займаў месца ў ніжняй палове табліцы. У пачатку 2017 году галоўным трэнэрам «Баранавічаў» стаў Аляксей Вяргеенка, які раней працаваў зь юнацкімі зборнымі Беларусі. У камандзе зьявілася шмат маладых гульцоў, многія зь якіх былі ўзятыя ў арэнду з клюбаў найвышэйшай лігі. Аднак, вынікі каманды істотна не палепшыліся, «Баранавічы» ў сэзоне 2017 году занялі 12 месца пры 16 удзельніках.

У 2018 годзе трэнэрам стаў нядаўні асыстэнт Вяргеенкі Іван Крутаў, які яшчэ больш амаладзіў каманду, запрасіўшы больш футбалістаў з салігорскага «Шахцёра». Аднак справы ў чэмпіянаце зноў складваліся няўдала, каманда апынулася ў канцы табліцы. У жніўні Крутаў перайшоў на працу ў мазырскую «Славію», каманду ачоліў Андрэй Кіпра, аднак вынікі не палепшыліся. Здолеўшы абысьці «Чысьць», «Баранавічы» занялі перадапошні 14 радок, што дазволіла захаваць месца ў першай лізе. На наступны год галоўным трэнэрам быў прызначаны Дзяніс Яцына. Каманда ізноў амаль напоўніцу абнавіла склад, дзе ў асноўным засталіся гульцы, незапатрабаваныя ў іншых клюбах. «Баранавічы» хутка сталі аўтсайдэрам турніру і замацаваліся на апошнім радку, за некалькі тураў да фінішу пазбавіўшыся шанцаў на захаваньне месца ў першай лізе. У верасьні 2019 году Яцына пакінуў каманду, да канца сэзону абавязкі галоўнага трэнэра выконваў Андрэй Хлебасолаў. Свае адзіныя дзьве перамогі ў сэзоне «Баранавічы» здабылі ў двух апошніх турах чэмпіянату. У сэзоне 2020 году ў другой лізе камандай працягваў кіраваць Андрэй Хлебасолаў, стаўка рабілася у асноўным на ўласных выхаванцаў і маладых запрошаных футбалістаў, якія ня здолелі замацавацца ў іншых клюбах. «Баранавічы» былі аднымі з фаварытаў і змагаліся за высокія месцы, аднак фінішавалі пятымі. Тым ня менш, дзякуючы адмове некалькіх клюбаў першай лігі працягваць удзел у турніры, клюб атрымаў прапанову і далучыўся да першай лігі.

Галоўным трэнэрам у сэзоне 2021 году ў першай лізе стаў Алег Кароль, які раней працаваў у мікашэвіцкім «Граніце». Ён прывёў у каманду шмат гульцоў з свайго колішняга клюбу «Слоніма-2017», таксама далучыліся і іншыя маладыя выканаўцы, аднак пераважную большасьць працягвалі складаць мясцовыя футбалісты. У сувязі з пачаткам рэканструкцыі баранавіцкага стадыёну «Лякаматыў» клюб правёў усе матчы першага кола ў гасьцёх, а пасьля, паколькі рэканструкцыя ня скончылася, стаў ладзіць хатнія матчы ў суседніх Івацэвічах. «Баранавічы» дрэнна пачалі сэзон, зарабіўшы першы пункт толькі ажно ў сёмым туры, але пасьля добра згуляная сярэдзіна сэзону дазволіла камандзе узьняцца з апошняга радка і заняць выніковае 10 месца пры 12 удзельніках.

Сэзон 2022 году «Баранавічы» пачалі зь дзьвюх перамог, аднак пазьней сытуацыя пагоршылася, каманда трывала шэраг паразаў. У жніўні замест Алега Караля новым галоўным трэнэрам быз прызначаны Андрэй Кіпра, але гэта ня выправіла сытуацыю. За некалькі тураў да фінішу баранавіцкая каманда апусьцілася на апошні 13 радок табліцы, дзе і фінішавала. Толькі тое, што пераход зь першай лігі ў другую адсутнічаў захавала «Баранавічы» ў другім дывізіёне.

Папярэднія назвы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1945: «Лякаматыў»
  • 1946: в/ч Баранавічы
  • 1947—1949: «Дынама»
  • 1950—1952: «Лякаматыў»
  • 1953—1956: «Харчавік»
  • 1957—1959: «Баранавічы»
  • 1960: «Прамкамбінат»
  • 1961: «Лякаматыў»
  • 1962: «Салют»
  • 1963—1964: «Лякаматыў»
  • 1965—1967: «Тэкстыльшчык»
  • 1968—1984: «Лякаматыў»
  • 1985—1989: «Тэкстыльшчык»
  • 1990: «Баранавічы»
  • 1991: «Хімік»
  • 1993: «Тэкстыльшчык»
  • 1993—1994: «Мэтапол»
  • з 1995: «Баранавічы»

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 26 жніўня 2023 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Нацыянальны сьцяг Беларусі Бр Данііл Шапко (ар. Дынама Мн) 2001
2 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Цімафей Бараноўскі (ар. Дынама Мн) 2002
3 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Данііл Пракапчук 2000
4 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Максім Дамашэвіч 1993
5 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Мікіта Тарбякоў (ар. Гомель) 2002
7 Нацыянальны сьцяг Беларусі Нап Захар Гіцалеў (ар. БАТЭ) 2004
8 Нацыянальны сьцяг Беларусі ПА Данііл Кіпра 2001
9 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Станіслаў Кендыш 2006
10 Нацыянальны сьцяг Беларусі ПА Антон Сарокін 1996
11 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Арцём Кільіманаў 1998
12 Нацыянальны сьцяг Беларусі ПА Ягор Міхей 2000
15 Нацыянальны сьцяг Беларусі ПА Захар Кандратовіч 2001
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
17 Сьцяг Украіны Нап Максім Шаўчэнка (ар. Дынама Мн) 2002
18 Нацыянальны сьцяг Беларусі Нап Марат Лук’янаў (ар. Белшына) 2004
21 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Дзьмітры Болбат 2002
22 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Ільля Кірко 2004
30 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Аляксандар Чыж 2002
32 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Арцём Круцько 2006
35 Нацыянальны сьцяг Беларусі Бр Ігнат Марцюг 2003
77 Нацыянальны сьцяг Беларусі ПА Дзьмітры Дуброў 2001
91 Нацыянальны сьцяг Беларусі Нап Яўген Козел 2001
92 Нацыянальны сьцяг Беларусі Нап Дзяніс Дамашэвіч 1992
99 Нацыянальны сьцяг Беларусі Нап Дзьмітры Галуза (ар. Тарпэда-БелАЗ) 2001

Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сэзон Ліга Месца Г В Н П РМ Пкт Кубак
2012 Другая 13 36 10 10 16 33–42 40 1/32
2013 Другая 5 24 11 3 10 37–33 36 1/32
2014 Другая 1 30 20 7 3 71–24 67 1/16
2015 Першая 13 30 8 8 14 36–49 32 1/16
2016 Першая 13 26 4 8 14 33–52 20 1/8
2017 Першая 12 30 7 10 13 34–47 31 1/16
2018 Першая 14 28 4 7 17 17–42 19 1/32
2019 Першая 15 28 2 3 23 12–80 9 1/32
2020 Другая — група А 2 20 14 2 4 74–24 44 1/16
Другая — фінальны этап 4 10 2 4 4 14–23 10
2021 Першая 10 33 7 7 19 38–72 28 1/16
2022 Першая 13 24 3 3 18 25–69 12 1/16

Галоўныя трэнэры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]