Фінал Лігі чэмпіёнаў УЭФА 2024 году
Фінальны матч Лігі чэмпіёнаў УЭФА 2024 году быў апошнім матчам Лігі чэмпіёнаў УЭФА 2023—2024 гадоў, 69-га сэзону галоўнага эўрапейскага клюбнага футбольнага турніру, які арганізуе УЭФА, і 32-га сэзону з моманту зьмены назвы з Кубка эўрапейскіх чэмпіёнаў у Лігу чэмпіёнаў УЭФА. Гульня ладзілася 1 чэрвеня 2024 году на стадыёне Ўэмблі ў Лёндане.
«Рэал» здабыў перамогу і, такім чынам, 15 раз у гісторыі стаў пераможцам турніру. Улічваючы, што пераможцам Лігі Эўропы стала італьянская «Аталянта», гішпанскі клюб атрымаў права згуляць зь ёй за Супэркубак УЭФА.
Стадыён
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гэта быў трэці фінал Лігі чэмпіёнаў УЭФА, які адбыўся на рэканструяваным стадыёне Ўэмблі, які раней ужо прымаў фіналы ў 2011 і 2013 гадах. Агулам гэта восьмы фінал, які ладзіўся ў Лёндане. Да гэтага стадыён быў месцам фінальнага матчу ў 1963, 1968, 1971, 1978 і 1992 гадах. Гэты матч быў дзявятым фіналам Лігі чэмпіёнаў (раней Эўрапейскі кубак), які згуляўся ў Ангельшчыне. Гэтак фінал 2003 году ладзіўся на стадыёне Олд Трафард у Манчэстэры, што ставіць Ангельшчыну ў адзіны шэраг з Італіяй, Нямеччынай і Гішпаніяй.
Выбар стадыёну
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]22 лютага 2019 году УЭФА распачаў працэдуру выбару месцаў правядзеньня фіналаў Лігі чэмпіёнаў УЭФА 2022 і 2023 гадоў[1]. Футбольныя асацыяцыі мусілі выказаць зацікаўленасьць да 22 сакавіка таго ж году, а самі заяўкі павінны былі быць высунутыя да 1 ліпеня[2].
Паведамлялася, што Футбольная асацыяцыя Ангельшчыны надала заяўку на лёнданскі стадыён Ўэмблі на тое, каб там зладзіць фінал у 2023 годзе, каб адзначыць стагодзьдзе з дня адкрыцьця стадыёна ў 1923 годзе[2]. Стадыён быў абраны выканаўчым камітэтам УЭФА падчас паседжаньня ў Любляне 24 верасьня 2019 году[3], дзе таксама былі прызначаныя стадыёны да фіналаў Лігі чэмпіёнаў 2021 і 2022 гадоў[4].
17 чэрвеня 2020 году выканаўчы камітэт УЭФА абвесьціў, што празь перанос фіналу 2020 году Лёндан атрымае свой фінал на год пазьней у 2024 годзе[5].
Перад гульнёй
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Рэфэры
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]13 траўня 2024 году славенскі арбітар Слаўка Вінчыч быў прызначаны галоўным судзьдзём фінальнага матчу. Ягонымі памочнікамі сталі таксама славенцы Томаж Кланчнік і Андраж Ковачыч, а галоўным відэаасыстэнтам быў прызначаны Нэйц Кайтазавіч[6]. Галоўны судзьдзя і ягоныя два памочнікі ў полі раней ужо працавалі на фінальным матчы, але гэта быў фінал Лігі Эўропы 2022 году[7].
Да іх далучыўся інхы суайчыньнік Радэ Абрэнавіч, які быў памочнікам відэаасыстэнта, а француз Франсуа Летэксье быў прызначаны чацьвертым арбітрам[6].
Цырымонія адкрыцьця
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]16 траўня 2024 году амэрыканскі сьпявак Лені Кравіц быў названы галоўным выканаўцам цырымоніі адкрыцьця[8]. Перад пачаткам матчу ён выканаў некалькіх сваіх песень.
Матч
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]1 чэрвеня 2024 22:00 (UTC+3) |
Барусія Дортмунд | 0:2 | Рэал Мадрыд | Ўэмблі, Лёндан Гледачоў: 86212 Судзьдзя: Слаўка Вінчыч (Славенія) |
---|---|---|---|---|
Справаздача | Карвахаль 74' Вінісіюс 83' | |||
|
|
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ «9 associations bidding to host 2021 club finals». UEFA.com.
- ^ а б «London Mayor backs bid to host 2023 Champions League final at Wembley». Reuters.
- ^ «Champions League final hosts announced for 2021, 2022 and 2023». UEFA.com.
- ^ «UEFA Executive Committee agenda for Ljubljana meeting». UEFA.com.
- ^ «UEFA competitions to resume in August». UEFA.com.
- ^ а б «Referee teams for 2024 UEFA club competition finals announced». UEFA.com.
- ^ «Referee teams appointed for 2022 UEFA club competition finals». UEFA.com.
- ^ «Lenny Kravitz to headline UEFA Champions League Final Kick Off Show by Pepsi». UEFA.com.