Пячора (муніцыпальны раён)
| Пячорскі раён | |
| рас. Печорский район, комі-зыр. Печора район | |
.gif) | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | Расея |
| Статус | раён |
| Уваходзіць у | рэспубліку Комі |
| Адміністрацыйны цэнтар | Пячора |
| Улучае | 10 сельскіх[1] і 4 мескіх паселішчы |
| Дата ўтварэньня | 1949 |
| Глава адміністрацыі | Ігар Бабкоў |
| Афіцыйныя мовы | расейская, комі-зыранская |
| Насельніцтва | 57 700 чал. |
| Нацыянальны склад | расейцы, комі-зыране |
| Канфэсійны склад | праваслаўныя |
| Плошча | 28 900 км² |
| Месцазнаходжаньне Пячорскага раёну | |
| |
| Мэдыя-зьвесткі | |
| Часавы пас | +4 |
| Тэлефонны код | +7 82142 |
| Код аўтам. нумароў | 11, 111 |
| Афіцыйны сайт | |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Пячорскі раён (па-расейску: Печорский район, комі-зыр. Печора район) — муніцыпальнае ўтварэньне і адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў рэспубліцы Комі, Расея.
Геаґрафія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Раён разьмешчаны на паўночным усходзе Комі. Мяжуе зь Інцінскай і Ўсінскай мескімі акругамі, Іжэмскім, Саснагорскім, Вуктыльскім раёнамі рэспублікі Комі, а таксама зь Бярозаўскім раёнам Ханты-Мансійскае АА.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]З 18 стагодзьдзя да 1891 году тэрыторыя раёну ўваходзіла ў Пустазёрскі, а потым у Мезенскі паветы Архангельскае губэрні Расейскае імпэрыі. Пасьля на тэрыторыі раёну існаваў асобны Пячорскі павет.
22 жніўня 1921 году тэрыторыя раёну ўвайшла ў новаўтвораную Аўтаномную Вобласьць Комі (Зыранаў), амаль праз год тэрыторыя сучаснага Пячорскага раёну ўвайшла ў склад Іжма-Пячорскага павету, які ў 1929 годзе набыў статус раёну. З 1936 году тэрыторыя раёну ўваходзіла ў склад Вусьць-Усінскага раёну Пячорскае акругі, празь пяць гадоў з раёну вылучаны Кожвінскі раён. У кастрычніку гэтага ж году акруга скасавана. 27 красавіка 1959 году Кожвінскі й Вусьць-Усінскі раёны аб'яднаны ў Пячорскі раён. У 1963 году горад Пячора вылучаны з складу раёну, стаўшы горадам рэспубліканскага падпарадкаваньня Комі АССР, застаючыся пры гэтым адміністратыўным цэнтрам раёну. У 1974 і 1975 гадох з тэрыторыі раёну вылучаны тэрыторыі, зь якіх былі ўтвораны Ўсінскі й Вуктыльскі раёны адпаведна.
У 1989 годзе раён скасоўваецца і яго тэрыторыя пераходзіць у непасрэднае падпарадкаваньне Пячорскаму мескаму савету народных дэпутатаў. У 1998 годзе з гэтай тэрыторыі ўтворана муніцыпальнае ўтварэньне «Горад Пячора и падпарадкаваная яму тэрыторыя». З 2006 году ў выніку ўсерасейскае адміністратыўнае рэформы муніцыпальнае ўтварэньне пераўтворана ў муніцыпальны раён «Пячора».
Дэмаґрафія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Насельніцтва раёну складае 57 728, большасьць зь якіх складаюць расейцы й комі. Большасьць вернікаў — праваслаўныя.
Адміністрацыйнае ўладкаваньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У склад раёну ўваходзяць 10 сельскіх і 4 мескіх паселішчаў.
| Назва | Адміністрацыйны цэнтар |
|---|---|
| Азёрнаўскае с/п | п. Азёрны |
| Зяленаборскае с/п | п. Зяленаборск |
| Ізьяюскае м/п | пгт Ізьяю |
| Каджэромскае с/п | п. Каджэром |
| Кедравашорскае с/п | п. Кедравы Шор |
| Кожвінскае м/п | пгт Кожва |
| Косьюскае с/п | п. Косью |
| Краснаягскае с/п | п. Красны Яг |
| Прыўральскае с/п | с. Прыўральскае |
| Пуцеецкае м/п | пгт Пуцеец |
| Пячорскае м/п | г. Пячора |
| Сакалоўскае с/п | с. Сакалова |
| Сыньскае с/п | п. Сыня |
| Чыкшынскае с/п | п. Чыкшына |
Транспарт
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Праз раён праходзяць лініі Паўночнае чыгункі, якая зьвязвае Пячору з пасёлкамі Кожва, Чыкшына, Каджэром і Сыня, а таксама зь іншымі гарадамі Комі. Ад пасёлку Сыня адыходзіць чыгуначнае адгалінаваньне ўва Ўсінск.
Аўтамабільнымі дарогамі мясцовага ўзроўню горад Пячора злучаны з паселішчамі раёну, а таксама з паселішчамі Вуктыльскага, Саснагорскага раёну і Ўсінскае мескае акругі. Буйных аўтамаґістраляў, якія зьвязвалі б раён з цэнтральнымі раёнамі Комі, няма.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу] Пячора (муніцыпальны раён) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Муниципальный район «Печора» (рас.)
