Ян Фрыдэрык Сапега
Ян Фрыдэрык Сапега, партрэт XVIII ст. | |
Герб «Ліс» | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 18 кастрычніка 1680 |
Памёр | 6 ліпеня 1751 |
Пахаваны | |
Род | Сапегі |
Бацькі | Казімер Уладзіслаў Сапега[1] Францішка з Копцяў[d][1] |
Дзейнасьць | гісторык |
Ян Фрыдэрык Сапега (18 кастрычніка 1680, вёска Дабрацічы Берасьцейскага павету — 6 ліпеня 1751, вёска Лысаводы Падольскага ваяводзтва) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Кашталян менскі (1711—1712) і троцкі (1716—1735), канцлер вялікі літоўскі (з 1735).
Валодаў Коднем, Дарагастаямі, Муравіцай, Капыламі, Чарнобылем, трымаў Берасьцейскае (з 1697) і Прапойскае (з 1739) староствы.
Біяграфія
З магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Казімера Ўладзіслава.
Навучаўся ў езуіцкім калегіюме ў Берасьці, працягваў адукацыю ў Любліне і Варшаве. У 1697 атрымаў пасаду старосты берасьцейскага. У 1700—1702 падарожнічаў за мяжой, наведаў Прусію, Саксонію, Аўстрыю, Францыю, Галяндыю і Ангельшчыну[2].
У Паўночную вайну (1700—1721) спачатку быў на баку Аўгуста II, далучыўся да Сандамірскай канфэдэрацыі, у 1706 перайшоў у лягер Станіслава Ляшчынскага, ад якога атрымаў пасаду рэфэрэндара вялікага літоўскага (1706—1709). У 1717 актыўна выступаў супраць прысутнасьці расейскіх войскаў у Рэчы Паспалітай[2].
Далучыўся да Тарнагродзкай канфэдэрацыі супраціўнікаў караля. Абіраўся паслом на соймы, дэпутатам Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага.
На соймах выступаў супраць умяшаньня Расеі ў нутраныя справы Рэчы Паспалітай праз падтрымку праваслаўных і за захаваньне Рэччу Паспалітай нэўтралітэту на міжнароднай арэне[2].
Клапаціўся пра пасады для магнацкіх родаў Радзівілаў (зь якімі яго зьвязвала жонка Канстанцыя з Радзівілаў) і Сапегаў. Не пакінуў нашчадкаў.
Спадчына
Значную частку жыцьця правёў у Кодні, дзе сабраў вялікую бібліятэку, якая станам на 1744 складалася з 3500 пазыцыяў.
Напісаў гісторыю абраза Панны Марыі ў Кодні (Торунь, 1720), гістарычна-генэалягічны нарыс роду Сапегаў (Варшава, 1730) і інш. У Коданскім касьцёле стварыў партрэтную галерэю Сапегаў[3].
Галерэя
Крыніцы
- ^ а б в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.) — Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 99. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ^ а б в Андрэй Мацук. Сапега Ян Фрыдэрык // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 545.
- ^ Анатоль Грыцкевіч. Сапегі // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1.
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8
Вонкавыя спасылкі
Ян Фрыдэрык Сапега — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў