Новавалынск
| Новавалынск | |||||
| Нововолинськ | |||||
| |||||
| Першыя згадкі: | 1951 | ||||
| Вобласьць: | Валынская | ||||
| Плошча: | 17 км² | ||||
| Насельніцтва: | 57 800 (2009) | ||||
| Тэлефонны код: | +380-3344 | ||||
| Паштовы індэкс: | 45400-45489 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 50°44′08″ пн. ш. 24°09′45″ у. д. / 50.73556° пн. ш. 24.1625° у. д.Каардынаты: 50°44′08″ пн. ш. 24°09′45″ у. д. / 50.73556° пн. ш. 24.1625° у. д. | ||||
Новавалынск на мапе Ўкраіны   Новавалынск | |||||
| Новавалынская меская рада | |||||
Новавалы́нск (па-ўкраінску: Нововолинськ) — места абласнога падпарадкаваньня ў Валынскай вобласьці Ўкраіны. Плошча 17 км². Насельніцтва 57 800 чал. (2009).
Знаходзіцца за 81 км ад Луцку, за 18 км ад чыгуначнай станцыі Іванічы.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Места ўзьнікла ў 1951 року на землях вёсак Нізкінічы, Дарагінічы, Будзятычы і Русовічы Іваніцкага раёну.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Эканоміка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Здабыча каменнага вугля.
Месты-сябры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Нововолынск // Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1969—1978.
- ^ Нововолынск // Большой энциклопедический словарь / Гл. ред. В. П. Шишков. — М.: НИ «Большая Российская энциклопедия», 1998. — 640 с.: ил. ISBN 5-85270-262-5.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| Аўтаномная рэспубліка |
|  |
|---|---|---|
| Вобласьці | ||
| Гарады дзяржаўнага значэньня | ||
