Гатавічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гатавічы
лац. Hatavičy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Мядзельскі
Сельсавет: Мядзельскі
Насельніцтва: 253 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1797
Паштовы індэкс: 222403
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°51′16.99″ пн. ш. 26°51′55.01″ у. д. / 54.8547194° пн. ш. 26.8652806° у. д. / 54.8547194; 26.8652806Каардынаты: 54°51′16.99″ пн. ш. 26°51′55.01″ у. д. / 54.8547194° пн. ш. 26.8652806° у. д. / 54.8547194; 26.8652806
Гатавічы на мапе Беларусі ±
Гатавічы
Гатавічы
Гатавічы
Гатавічы
Гатавічы
Гатавічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Га́тавічы[1] — вёска ў Беларусі, паміж азёрамі Нараччу і Мястрам. Уваходзяць у склад Мядзельскага сельсавету Мядзельскага раёну Менскай вобласьці.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Гадзь

Гата, Гада або Гад (Hatho, Hado, Had) — імя германскага паходжаньня[2].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На 1846 год Гатавічы — вёска фальварку Вузлы маёнтку з такой жа назвай Віленскай губэрні, уладаньне Канстантына Тызэнгаўза. Вёска налічвала 15 двароў і 113 жыхароў. На 1868 год вёска ў Мядзельскай воласьці Вялейскага павету Віленскай губэрні, налічвала 15 двароў і 70 жыхароў. З 1894 году ў Гатавічах працавала школа граматы, дзе ў 1896/97 навучальным годзе навучаліся 12 хлопчыкаў. На 1904 год вёска налічвала 297 жыхароў. Побач знаходзіўся маёнтак Гатавічы — уладаньне зямянаў Пшазьдзецкіх. Маёнтак налічваў 11 жыхароў. На 1907 год вёска налічвала 290 жыхароў.

З 1921 году Гатавічы былі ў складзе Мядзельскай гміны Дунілавіцкага павету (з 1925 году — Пастаўскага) Віленскага ваяводзтва. Вёска налічвала 55 двароў і 317 жыхароў. На 1931 год 59 двароў і 340 жыхароў[3].

12 кастрычніка 1940 году Гатавічы ўвайшлі ў склад Мядзельскага сельсавету Мядзельскага раёну Вялейскай вобласьці (з 20 верасьня 1944 году — Маладэчанскай). У 1940 годзе вёска налічвала 68 двароў і 311 жыхароў. У ліпені 1943 году ў час Другой сусьветнай вайны нацысты спалілі 17 гаспадарак. У 1948 год савецкія ўлады стварылі калгас «Сталінскі шлях». З 17 лістапада 1959 году — у складзе гарпассавету Мядзельскага раёну. 20 студзеня 1960 году вёска ўвайшла ў склад Менскай вобласьці. З 11 лютага 1960 году вёска знаходзіцца ў складзе калгасу «Ленінскі шлях» з цэнтрам у вёсцы Баяры (да 20 лістапада 1961 году калгас называўся «Сталінскі шлях»).

З 25 студзеня 1996 году вёска знаходзілася ў складзе Мядзельскага сельсавету. На 1 студзеня 1997 году — 161 двор.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1 студзеня 1997 году — 397 чалавек
  • 1999 год — 379 чалавек
  • 2010 год — 253 чалавек

Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У вёсцы знаходзіцца крама. На тэрыторыі санаторыі-прафілякторыі ёсьць дзіцячы садок і пошта.

Турыстычная інфармацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Недалёка ад вёскі на беразе возера Нарачы разьмяшчаецца санаторыя-прафілякторыя «Сосны» (збудаваная ў 1976 годзе).

Каля вёскі ў Нарачы знаходзяцца так званыя Гатаўскія ямы — іхная глыбіня сягае 24,8 м.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 338.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 789—790.
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 41.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]