Іўе (хутар)
| Іўе лац. Iŭje | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Івейскі |
| Сельсавет: | Івейскі |
| Насельніцтва: | 14 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | |
| Паштовы індэкс: | 231337 |
| СААТА: | 4229813061 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°57′2″ пн. ш. 25°46′32″ у. д. / 53.95056° пн. ш. 25.77556° у. д.Каардынаты: 53°57′2″ пн. ш. 25°46′32″ у. д. / 53.95056° пн. ш. 25.77556° у. д. |
Іўе на мапе Беларусі ±   Іўе | |
Іўе[1] — хутар ў Івейскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Івейскага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле пісьмовых крыніц маёнтак Іўе вядомы з XVI ст. У 1690 г. належаў Стэфану Тызэнгаўзу, ваяводу Наваградзкаму. Ён трымаў Іўе ў закладзе ад Казімера Яна Сапегі, ваяводы віленскага. Набыў яго за 15 тыс. талераў у 1686 г.
У 2-й палове XIX — пачатку XX ст. у Івейскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні, уласнасьць Замойскіх. У 1905 г. 124 жыхары, 8720 дзесяцін зямлі, побач млын, 5 жыхароў, 0,5 дзесяціны зямлі.
У 1921 — 1939 гг. фальварак у Івейскай гміне Валожынскага, затым Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. 13 двароў, 190 жыхароў.
3 1940 г. (18 двароў, 203 жыхары) у Івейскім сельсавеце Івейскага раёну. Потым у складзе калгаса «Іўе». У 1999 г. 12 двароў, 21 жыхар.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 2009 год — 14 чалавек[2]
- 1999 год — 21 чалавек, 12 двароў.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ Вынікі перапісу
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.