Галяноўка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Галяноўка
трансьліт. Halianoŭka
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Іўеўскі
Сельсавет: Іўеўскі
Насельніцтва: 14 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1595
Паштовы індэкс: 231339
СААТА: 4229813009
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°53′7″ пн. ш. 25°49′54″ у. д. / 53.88528° пн. ш. 25.83167° у. д. / 53.88528; 25.83167Каардынаты: 53°53′7″ пн. ш. 25°49′54″ у. д. / 53.88528° пн. ш. 25.83167° у. д. / 53.88528; 25.83167
Галяноўка на мапе Беларусі ±
Галяноўка
Галяноўка
Галяноўка
Галяноўка
Галяноўка
Галяноўка

Галяно́ўка[1]вёска ў Іўеўскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Іўеўскага сельсавету.

Да 18 красавіка 2017 году вёска ўваходзіла ў Морынскі сельсавет[2].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У XIX — пачатку XX ст. вёска ў Іўеўскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. у в. Галяноўка і ў засьценку Падгайск 41 рэвіская душа, у складзе маёнтку Іўе графіні Замойскай. У 1897 г. 16 двароў, 114 жыхароў, у 1909 г. 19 двароў, 174 жыхары.

У 1921 — 1939 гг. у Іўеўскай гміне Валожынскага, з 1926 г. Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы.

3 12.10.1940 г. вёска (23 двары, 121 жыхар) у Старчаняцкім сельсавеце Іўеўскага раёну. 3 1952 г. у калгасе «XIX партз'езд». 3 1961 г. у Іўеўскім, затым у Морынскім сельсаветах. Потым у складзе калгаса «Прынёманскі». З 2017 году ў складзе Іўеўскага сельсавету.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2009 год — 14 чалавек[3]
  • 1999 год — 25 чалавека, 16 двароў
  • 1970 год — 92 чалавека

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
  2. ^ «О некоторых вопросах административно-территориального устройства Ивьевского района Гродненской области». Решение Гродненского областного Совета депутатов от 18 апреля 2017 г. №245
  3. ^ Вынікі перапісу

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.