Хмяльніцкі: розьніца паміж вэрсіямі
д r2.7.2+) (робат зьмяніў nl:Chmelnytsky на nl:Chmelnitski |
д r2.6.5) (робат дадаў: hy:Խմելնիցկի |
||
Радок 144: | Радок 144: | ||
[[fr:Khmelnytskyï]] |
[[fr:Khmelnytskyï]] |
||
[[ko:흐멜니츠키]] |
[[ko:흐멜니츠키]] |
||
[[hy:Խմելնիցկի]] |
|||
[[hsb:Chmelnyckyj]] |
[[hsb:Chmelnyckyj]] |
||
[[hr:Hmeljnicki]] |
[[hr:Hmeljnicki]] |
Вэрсія ад 06:18, 13 лютага 2013
Хмяльніцкі | |||||
Хмельницький | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1431 | ||||
Вобласьць: | Хмяльніцкая | ||||
Плошча: | 93,05[1] км² | ||||
Насельніцтва (2012) • колькасьць: • шчыльнасьць: |
264 000 [2] 2 837 чал./км² | ||||
Тэлефонны код: | +380-382(2) | ||||
Паштовы індэкс: | 29000-499 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 49°25′10″ пн. ш. 26°58′46″ у. д. / 49.41944° пн. ш. 26.97944° у. д.Каардынаты: 49°25′10″ пн. ш. 26°58′46″ у. д. / 49.41944° пн. ш. 26.97944° у. д. | ||||
Хмяльніцкі на мапе Ўкраіны Хмяльніцкі | |||||
Галерэя здымкаў у Wikimedia Commons | |||||
Хмяльніцкая меская рада |
Хмяльніцкі (па-ўкраінску: Хмельницький, гістарычная назва — Пласкіраў, у 1795/1801—1954 роках — Праскураў) — места ў заходняй частцы Ўкраіны, на рацэ Паўднёвы Буг. Адміністрацыйны цэнтар Хмяльніцкай вобласьці і Хмяльніцкага раёну. Плошча 94 км². Насельніцтва 264 тыс. чал. (2012). Насельніцтва агламерацыі — 439,7 тыс. чал. Знаходзіцца за 281 км на паўднёвы захад ад Кіева. Чыгуначны вузел. Празь места праходзяць аўтамабільныя дарогі Чарнаўцы — Стараканстантынаў і Львоў — Кіраваград — Данецк E50.
Хмяльніцкі — гістарычны цэнтар Цэнтральнага Падольля. У наш час места зьяўляецца буйным цэнтрам рынкавага гандлю (мясцовы рынак — трэці ў Эўропе па аб’ёме продажаў), агулам рынкі займаюць 1/3 частку тэрыторыі Хмяльніцкага.
Этымалёгія назвы
Сваю назву места атрымала ў гонар Багдана Хмяльніцкага, гістарычная назва Пласкіраў паходзіць ад рэчкі Плоская — прытоку Паўднёвага Буга.
Гісторыя
- кан. XIV — пач. XV стст.: верагодны час заснаваньня паселішча, у складзе Вялікага Княства Літоўскага.[3]
- 1431: па сьмерці вялікага князя Вітаўта, кароль польскі Ягайла далучыў Пласкіраў да Польшчы.
- 1434: у Падольскім ваяводзтве.
- XVI—XVII стст.: у Пласкіраве існаваў замак.
- XVII—XVIII стст.: мястэчка, неаднаразова цярпеў ад ваенных канфліктаў.
- 1672—1699: знаходзіўся пад уладай Турэччыны.
- 1793: у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі.
- 1795: цэнтар павету Падольскай губэрні.
- 1870: адкрыцьцё чыгункі Жмэрынка — Праскураў — Валачыск.
- 1919—1920: у Праскураве тройчы знаходзіўся Ўрад УНР і Дырэкторыя, тут у сакавіку 1919 адбылося апошняе паседжаньне Дырэкторыі ў поўным складзе.
- 16 лістапада 1920: у складзе УССР.
- 15 сакавіка 1941: цэнтар Камянец-Падольскай вобласьці.
- 8 ліпеня 1941 1941 — 25 сакавіка 1944: знаходзіўся пад нямецкай акупацыяй.
Насельніцтва
- 1881 — 14 554 чал.[4]
- 1897 — 22 915 (13 783 мужчыны і 9132 жанчыны), зь іх каля 29,8% складалі праваслаўныя, 30,1% — каталікі, 39,5% — юдаісты, 0,6% — іншыя.[5]
- 1991 — 244 тыс. чал.[6]
- 2009 — 290 тыс. чал.
Эканоміка
Прадпрыемсты машынабудаваньня (трансфарматарныя падстанцыі, кавальска-прэсавае абсталяваньне, радыёапаратура, прыборы і інш.); харчовай (масласыраробнай, мясной), лёгкай (абутковай, швацкай, трыкатажнай і інш.), хімічнай і інш. прамысловасці.
Галерея
-
Вул. Праскураўская
-
Гатэль «Поділля»
-
Рэчка Плоская ў мескім парку
-
Будынак адміністрацыі вобласьці
-
Вул. Падольская
Месты-сябры
- Мадэста, ЗША (1987)
- Сылістра, Баўгарыя (1992)
- Бор, Сэрбія (1995)
- Бяльцы, Малдова (1996)
- Цехануў, Польшча (1996)
- Крамфорс, Швэцыя (1997)
- Шыцьзячжуан, Кітай (1998)
- Іванава, Расея (2000)
- Шаўлі, Летува (2001)
- Манісэс, Гішпанія (2002)
- Агуаскальентэс, Мэксыка (2002)
- Кармэль, Ізраіль (2007)
- Цьвер, Расея (2007)
Вядомыя асобы
- Арыэль Дзюран (1898—1981) — амэрыканская пісьменьніца.
- Анатоль Кашміроўскі (нар. 1939) — псыхатэрапэўт, вядомы гіпнатэзэр.
- Аляксандар Панамароў (нар. 1973) — украінскі сьпявак.
Крыніцы
- ^ Про зміну і встановлення меж міста Хмельницький і Хмельницького району Хмельницької області (укр.)
- ^ Головне управління статистики у Хмельницькій області (укр.)
- ^ Історія Хмельницького
- ^ Proskurów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze. — Warszawa, 1888. S. 53
- ^ Проскуров // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.
- ^ Хмельницкий // Большой энциклопедический словарь / Гл. ред. В. П. Шишков. — М.: НИ «Большая Российская энциклопедия», 1998. — 640 с.: ил. ISBN 5-85270-262-5.
Літаратура
- Proskurów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze. — Warszawa, 1888. S. 53—57
- Проскуров // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.
Вонкавыя спасылкі
Хмяльніцкі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў