Перайсьці да зьместу

Сасіны (гміна Боцькі)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сасіны
польск. Sasiny
Сасіны
Першыя згадкі: 1463
Былая назва: Калечычы
Мясцовая назва: Sasiny
Краіна: Польшча
Ваяводзтва: Падляскае
Павет: Бельскі
Гміна: Боцькі
Насельніцтва: 56 чал. (2013)[1]
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Тэлефонны код: (+48) 85
Паштовы індэкс: 17-111
Нумарны знак: BBI
Геаграфічныя каардынаты: 52°35′30″ пн. ш. 23°9′52″ у. д. / 52.59167° пн. ш. 23.16444° у. д. / 52.59167; 23.16444Каардынаты: 52°35′30″ пн. ш. 23°9′52″ у. д. / 52.59167° пн. ш. 23.16444° у. д. / 52.59167; 23.16444
Сасіны на мапе Польшчы
Сасіны
Сасіны
Сасіны
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Са́сіны (па-польску: Sasiny, па-падляску: Sásiny[2]) — вёска ў Бельскім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы. Знаходзіцца ў гміне гміне Боцькі.

Праабражэнская царква (1958 г.).

Жыхары вёскі этнічныя беларусы, якія карыстаюцца падляскім дыялектам, праваслаўныя (прыход Праабражэньня Гасподняга на месцы) ды палякі-каталікі (парафія сьв. Біскупа і Мучаніка Станіслава ў Мілейчыцах[3]).

Калейчычамі (Калейчыцамі) ў 16 ст. называліся землі ў высунутым на паўночны-захад вугле Берасьцейскага павету Падляскае ваяводзтва (1513—1795), а пасьля 1566 г. Берасьцейсага ваяводзтва. Гэтую назву трымалі вёскі, якія пазьней былі названыя Сасінамі і Быстрым. Вядома, што ў 1501 г. Сенька Хведкавіч Сасін атрымаў ад князя Аляксандара Ягелончыка жэрэбій Хадасоўскі, які раней быў у валоданні воднага гаспадарскага Рачко, а 2 гады пазьней дакупіў ад бельскага зямяніна Бжэзінскага угол зямлі, набытай ім раней ад людзей гаспадарскіх берасьцейскага павету Калечычаў.

Верагодна, нашчадкамі тых Калечычаў з'яўляліся путныя слугі Наваградзкага павета Хадасовічы, якія ў XVI ст. служылі панам-рады Неміровічам. З тых Хадасовічаў Якуб Андрэевіч Калечыц Хадасовіч (каля 1510 - пасля 1557) з'яўляўся ўраднікам маёнтка Вераскава і пратапластай шляхецкага роду Калечыцаў. Маёмасьць Калечыцы а падзялілася паміж нашчадкаў Сенькі, якія ўжо ў 16 ст. сталі называцца Сасін-Калячыцкімі. Васіль Сасін-Калячыцкі, войт мілейчыцкі ў 1631 г., у дыярыюшы пад 1566 г. узгадваў сьмерць свайго бацькі Сымона і ягонае пахаваньне ў калечыцкай царкве. У маёнтку Васіля (з цэнтрам у Калечычах-Сасінах) знаходзіліся таксама вёскі Грузкая (палова вёскі прыналежала маёнтку Сапегаў з цэнтрам у Дубне) і Рагачы, у якіх стялі царквы[4]. Да 1835 г. калечыцкая царква была цэнтрам самастойнай парафіі, пазьней была далучаная да прыходу сьв. Барбары ў Мілейчыцах. Пасьля рамонтаў 19 ст. царква ў Сасінах у 1901 г. паноўна набыла статус прыхадзкой[5]. У міжваенны пэрыяд Сасіны прыналежалі да гміны Мілейчыцы Бельскага павету Беластоцкага ваяводзтва. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 г. пражывалі тут 153 жыхары (34 каталікоў, 112 праваслаўных і 7 габреяў; 93 жыхары былі запісаныя палякамі, 53 беларусамі і 7 жыдамі)[6]. Пасьля Другой сусьветнай вайны Сасіны былі далучаныя да гміны Боцькі. У 1947 г. старая царква згарэла, новая была адбудаваная да 1958 г.[5].

  1. ^ Główny Urząd Statystyczny. Bank Danych Lokalnych. (пол.) Праверана 6 ліпеня 2015 г.
  2. ^ Pudlaśki nazvy. Sasiny svoja.org Праверана 6 ліпеня 2015 г.
  3. ^ Milejczyce. Parafia świętego Stanisława Biskupa i Męczennika. (пол.) Diecezja drohiczyńska Праверана 6 ліпеня 2015 г.
  4. ^ Antonina Troc-Sosna Żywa woda w Sasinach (пол.) Przegląd Prawosławny Праверана 6 ліпеня 2015 г.
  5. ^ а б ks. A. Kulik, ks. G. Sosna, Dzieje parafii Przemienienia Pańskiego w Sasinach, „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego”. 6 (247), s. 16-17, czerwiec 2010. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna
  6. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej : opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 5. Województwo białostockie, с. 23 (пол.) Праверана 6 ліпеня 2015 г.