Раё Вальекана Мадрыд

	Раё Вальекана
Поўная назва	Rayo Vallecano de Madrid
Заснаваны	29 траўня 1924
Горад	Мадрыд, Гішпанія
Стадыён	Эстадыё дэ Вальекас; Умяшчальнасьць: 14 708
Галоўны трэнэр	Іньіга Пэрэс[d];
Чэмпіянат	Ля Ліга
· 2023—2024	17 месца
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы; rayovallecano.es (гішп.)

«Ра́ё Вальека́на» (па-гішпанску: Rayo Vallecano) — гішпанскі футбольны клюб, які месьціцца ў горадзе Мадрыдзе. Клюб быў заснаваны 29 траўня 1924 году. Хатнія сустрэчы праводзіць на стадыёне «Эстадыё дэ Вальекас», чыя назва паходзіць ад прадмесьця Вальекас, у якім стадыён знаходзіцца. Ёсьць трэцім паводле посьпехаў мадрыдзкім клюбам пасьля «Рэалу» і «Атлетыка».

Гісторыя

«Раё Вальекана» быў заснаваны 29 траўня 1924 году родным горадзе Прудэнсіі Прыега, жонкі першага прэзыдэнта клюбу Хуліяна Ўэрты. Натхнёныя магутным аргентынскім клюбам «Рывэр Плэйт», у 1949 годзе, пасьля дамоўленасьці з мадрыдзкім «Атлетыка», на спартовую кашулю дружыны была дададзеная чырвоная дыяганальная палосачка, а клюб упершыню ў сваёй гісторыі дасягнуў трэцяга дывізіёну гішпанскага першынства^[2].

У 1980-х і 1990-х гадох клюб выступаў нестабільна, чаргуючы сэзоны ў Ля Лізе і Сэгундзе. Сэзон 1984—1985 гадоў клюб і зусім правёў у трэцяй паводле значнасьці лізе гішпанскага футболу^[3]. У 1999 годзе клюб зноўку набыў права ўдзелу ў найвышэйшым дывізіёне. Менавіта адсюль пачаўся самы яскравы пэрыяд у гісторыі клюбу. У сэзоне 2000—2001 гадоў «Раё» здолеў дасягнуць стадыі чвэрцьфіналу Кубка УЭФА, дзе саступіў будучаму фіналісту «Алявэсу». Цікава, што квіток у турнір клюб атрымаў дзякуючы квоты праз сумленную гульню^[4].

Усьлед рушыў цяжкі час, бо клюб пасьлядоўна вылятаў з дывізіёнаў у 2003 і 2004 гадох. У сэзоне 2005—2006 гадоў трэнэрскую пасаду заняў Мічэль, былая легенда мадрыдзкага «Рэалу» ў 1980-х і 1990-х гадох^[5]. «Раё» скончыў сэзон 2006—2007 гадоў на другім месцы ў трэцім дывізіёне, атрымаўшы права ўдзелу ў плэй-оф на прасоўваньне далей, аднак трываў паразу ў фінале ад «Эйбару» зь лікам 1:2^[6]. У наступнай кампаніі дружына вярнулася ў Сэгунду пасьля чатырохгадовай адсутнасьці, усё ж такі прасунуўшыся праз плэй-оф. Гэтым разам былі перагуляныя «Бэнідорм» у паўфінале і «Самора» ў фінале зь лікам 2:1^[7].

У першым сэзоне па вяртаньні мадрыдцы фінішавалі на камфортным 5 месцы. У тым жа годзе жаночая дружына клюбу ўпершыню здабыла тытул чэмпіёнак Гішпаніі, але ў Лізе чэмпіёнаў выбыла з турніру ўжо на стадыі 1/32 фіналу. У сэзоне 2010—2011 гадоў «Раё Вальекана» заняў 2 месца і вярнуўся, такім чынам, у найвышэйшы дывізіён пасьля васьмігадовай адсутнасьці. У канцы сакавіка 2012 году, у падтрымку пратэстаў у Гішпаніі ў 2011—2012 гадоў, каманда прыняла рашэньне зрабіць адзін дзень выходных, каб далучыцца да дэманстрацыяў^[8]. У жніўні 2015 году «Раё Вальекана» набыла большую частку правоў на клюб «Аклагома-Сіці», франшызы NASL. Набыты клюб атрымаў назву «Раё Аклагома-Сіці». Гэта было першым заходным крокам гішпанскага клюбу на амэрыканскі спартовы рынак, што адлюстравала спонсарская ўгода 2013 году з Qbao, якая павінна была пашырыць вядомасьць клюбу за мяжой^[9]. Аднак, праект быў згорнуты амаль праз год з чыньніку вылету «Раё» зь Ля Лігі і спрэчак паміж суўладальнікамі амэрыканскага клюбу, што прывяло да зьмяньшэньня фінансаваньня з амэрыканскага боку. Вылет з топ-дывізіёну скончыў пяцігадовую сэрыю знаходжаньня клюбу ў эліце.

Першы сэзон сталічнага клюбу ў Сэгундзе склаўся няўдала праз праблемы як на гульнявой пляцоўцы, гэтак і па-за ейнымі межамі. Праз клюб прайшлі 3 розныя трэнэры, і, нарэшце, выбар спыніўся на легендарным Мічэле^[10]. Ён ажывіў клюб і выцягнуў яго з зоны вылету на 12 радок. Наступны сэзон пачаўся з таго, што спартовым дырэктарам «Раё» стаўся былы брамнік клюбу Давід Кабэньнё. Паводле выніку сэзону мадрыдцы перамаглі ў Сэгундзе, зарабіўшы 76 пунктаў у 42 гульнях, трыюмфальна вярнуўшыся ў Ля Лігу. У сэзоне 2018—2019 гадоў «Раё» трываў паразу ў дэрбі супраць «Хэтафэ» зь лікам 2:1. 4 траўня 2019 году клюб паводле вынікаў вярнуўся ў Сэгунду праз паразу ад «Левантэ» зь лікам 4:1^[11]. У гэтым сэзоне «Раё» заняў апошнюю 20 пазыцыю ў турнірнай табліцы.

Склад

Актуальны на 12 верасьня 2024 году

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
1	Бр	Дані Кардэнас	1997
2	Аб	Андрэй Рацю	1998
3	Аб	Пэп Чаварыя	1998
4	ПА	Пэдра Дыяс	1998
5	Аб	Арыданэ Эрнандэс	1989
6	ПА	Патэ Сыс	1994
7	Нап	Ісаак Палясон	1994
8	ПА	Оскар Трэха	1988
9	Нап	Рауль дэ Тамас	1994
10	ПА	Хамэс Радрыгес	1991
11	ПА	Рандзі Нтэка	1997
12	Нап	Сэрхі Гвардыёля	1991
13	Бр	Аўгуста Батальля (ар. Р. Плэйт)	1996

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
14	Нап	Сэрхіё Камэльлё	2001
15	ПА	Жэрар Гумбаў (ар. Гранада)	1994
16	Аб	Абдул Мумін	1998
17	ПА	Унаі Лёпэс	1995
18	Нап	Альвара Гарсія	1992
19	Нап	Хорхэ дэ Фрутас	1997
20	Аб	Іван Бальлю	1992
21	Нап	Адрыян Эмбарба (ар. Альмэрыя)	1992
22	Аб	Альфонса Эсьпіна	1992
23	ПА	Оскар Валентын (капітан)	1994
24	Аб	Флярыян Лёжэн	1991
25	ПА	Хоні Мантыель	1998
27	Аб	Пэляё Фэрнандэс	2003

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

[_859eff8d546d9d0b-1] ttps://www.transfermarkt.com/-/mitarbeiterhistorie/verein/367

[2] «Historia resumida del Rayo». Rayo Vallecano.

[3] «Classification 2nd Division 1983—84». BD Futbol.

[4] «El 'Fair Play', ¿una puerta abierta para jugar en Europa?». Terra.

[5] «Michel, nuevo entrenador del Rayo». ABC.

[6] «El Eibar regresa a Segunda tras remontar ante el Rayo Vallecano». Diario AS.

[7] «El Rayo vuelve a la División de Plata del fútbol español». Marca.

[8] «Rayo Vallecano players strike over Spanish austerity cuts». When Saturday Comes.

[9] «El Rayo compra la mayoría de acciones del Oklahoma City». AS.

[10] «Míchel has been appointed the new coach of Rayo Vallecano». La Liga.

[11] «Rayo Vallecano relegated to the Segunda Division». Football Espana.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]