Валянцін Бялькевіч
| Валянцін Бялькевіч | ||
| ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 27 студзеня 1973[1][2][3] | |
| Памёр | 1 жніўня 2014 (41 год) | |
| Рост | 1,81 м | |
| Пазыцыя | паўабаронца | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 1991—1996 | Дынама Менск | 86 (39) |
| 1996—2008 | Дынама Кіеў | 222 (51) |
| 2008—2009 | Шамахы | 5 (0) |
| Зборныя | ||
| 1992—2005 | Беларусь | 56 (10) |
| 1994—1995 | Беларусь (да 21) | 2 (0) |
Валянці́н Мікала́евіч Бяльке́віч (27 студзеня 1973, Менск, БССР — 1 жніўня 2014, Кіеў, Украіна) — беларускі футбаліст і футбольны трэнэр. У 1992—2005 гадах правёў 56 гульняў за нацыянальную зборную Беларусі. Найлепшы футбаліст Беларусі (1995). Вядомы выступленнямі кіеўскага "Дынама", дзе пазней працаваў трэнерам. Уваходзіць у Клюб Сяргея Алейнікава для беларускіх футбалістаў, якія згулялі 500 і болей афіцыйных матчаў, а таксама ў Клюб беларускіх бамбардзіраў для футбалістаў, якія забілі 100 і болей галоў на найвышэйшым узроўні[4].
Кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Клюбная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кар’ера Валянціна пачалася ў менскім «Дынама», за якое ён выступаў у 1991—1996 гады. У 1996 годзе перайшоў у кіеўскае «Дынама». У вышэйшай лізе Ўкраіны ў складзе «Дынама» дэбютаваў 20 ліпеня 1996 году ў матчы супраць клюбу ЦСКА.
Кар’ера Бялькевіча ў кіеўскім «Дынама» пачыналася цяжка — на працягу двух гадоў пасьля пераезду ў сталіцу Ўкраіны ён вельмі рэдка зьяўляўся ў асноўным складзе, у той час трэнэрам кіяўлянаў быў Ёжэф Саба. Сытуацыя зьмянілася зь вяртаньнем у клюб Валера Лабаноўскага.
Бялькевіч пачаў праходзіць у склад каманды, добра гуляючы з парай нападнікаў Шаўчэнка — Раброў, складаючы «ўдарны» трохкутнік «Дынама». Для гульнявой мадэлі, якую ўвасабляў у жыцьцё Лабаноўскі, Бялькевіч стаў неабходным элемэнтам сыстэмы, менавіта ён быў сувязным зьвяном паміж надзейнай і насычанай абаронай кіяўлянаў і мабільным нападам. Валянцін арганізоўваў ільвіную дзель імклівых і паражальных контарнаступаў, якія сталі фірмовым стылем «Дынама» у канцы 1990-х.
У інтэрвію Бялькевіч сказаў, што вельмі добра разумеў манеру гульні кіеўскіх форвардаў. У вышэйшай лізе за «Дынама» згуляў 224 матчы, забіў 51 мяч. У чэрвені 2008 году Бялькевіч падпісаў гадавы кантракт з азэрбайджанскім клюбам «Інтэр». Аднак атрымаўшы ў студзені 2009 году трэнэрскую ліцэнзію «А» па ўзаемнай згодзе скасаваў кантракт зь «Інтэрам» і завяршыў кар’еру гульца.
Міжнародная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У кастрычніку 2005 году Бялькевіч завяршыў выступы за нацыянальную зборную Беларусі. За зборную каманду ён адгуляў 56 матчаў і забіў 10 галоў. Пасьля завяршэньня кар’еры ў зборнай ён прыняў украінскае грамадзянства ў 2008 годзе.
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Чэмпіён Беларусі (5): 1992, 1993, 1994, 1995 (во-вя), 1995
- Уладальнік Кубка Беларусі (2): 1992, 1994
- Найлепшы гулец чэмпіянату Беларусі: 1992
- Найлепшы футбаліст Беларусі: 1995
- Чэмпіён Украіны (7): 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004
- Уладальнік Кубка Ўкраіны (6): 1998, 1999, 2000, 2003, 2005, 2006
- Найлепшы гулец чэмпіянату Ўкраіны: 2001
- Найлепшы легіянэр чэмпіянату Ўкраіны: 2001, 2002
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в Valentin Belkevich // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б в Valyantsin Byalkevich // FBref (мн.)
- ^ а б в VALENTIN BELKEVICH // Argentine Soccer Database (гішп.)
- ^ Клуб бомбардиров. Год разбитых надежд (рас.)