Валевачоўскі сельсавет

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Валевачоўскі сельсавет
Агульныя зьвесткі
Краіна
Статус сельсавет Беларусі[d]
Адміністрацыйны цэнтар Валевачы
Дата ўтварэньня 28 жніўня 1924
Насельніцтва
  • 2173 чал. (2019)
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас UTC+03:00
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Валевачоўскі сельсавет[1][2][3][4] (афіцыйная назва — Валева́чскі сельсавет[5][a]) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Ігуменскага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Валевачы.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

28 жніўня 1924 году створаны ў складзе Сьмілавіцкага (з 8 ліпеня 1931 году — Ігуменскага) раёну Менскай акругі. З 8 ліпеня 1931 году ў складзе Чэрвеньскага раёну, з 20 лютага 1938 году — Менскай вобласьці[8].

16 ліпеня 1954 году да сельсавету далучана тэрыторыя скасаванага Грабёнкаўскага сельсавету[9].

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 году — 2215 чалавек[10], зь іх 92,7 % — беларусы, 4,9 % — расейцы, 0,9 % — украінцы, 0,5 % — палякі[11].

Населеныя пункты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1 студзеня 1947 году — 13[12]
  • 1 студзеня 1974 году — 23[13]
  • 1 студзеня 1981 году — 23[14]
  • 1 студзеня 1986 году — 23[15]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Сучасная афіцыйная назва супярэчыць правілам беларускай мовы як паводле афіцыйнага правапісу[6], так і паводле клясычнага[7]. Хутчэй за ўсё гэтая назва ўвайшла ў беларускую мову праз трансьлітарацыю расейскай назвы гэтага сельсавету (рас. Валева́чский сельсовет). Пры гэтым трэба заўважыць, што ў Фондавым каталёгу дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь гэты сельсавет згадваецца толькі як Валевачёвский[8].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Рапановіч, Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Мінскай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мн.: Навука і тэхніка, 1981. — С. 45. — 360 с.
  2. ^ Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 5 / рэдкал.: У.Ю. Аляксандраў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2014. — 360 с.: іл. ISBN 978-985-11-0757-1. С. 282
  3. ^ Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 367
  4. ^ Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 6. Кн. 2: Усвея — Яшын. — 616 с. — ISBN 985-11-0276-8 С. 183
  5. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 50
  6. ^ Правапіс спалучэнняў зычных на стыку кораня і суфікса
  7. ^ Бушлякоў Ю., Вячорка В., Санько З., Саўка З. Беларускі клясычны правапіс. Збор правілаў. Сучасная нармалізацыя. — Вільня—Менск, 2005. — 160 с.. п. 33і, 37
  8. ^ а б Валевачоўскі сельсавет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
  9. ^ Указ Президиума Верховного Совета БССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Минской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938-1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
  10. ^ Насельніцтва населеных пунктаў Менскай вобласьці Беларусі паводле перапісу 2009 году  (рас.)
  11. ^ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года  (рас.)
  12. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 149
  13. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1974 года. — 5-е издание. — Мн.: Беларусь, 1974. — 246 с.: ил. С. 163
  14. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1981 года. — 6-е издание. — Мн.: Беларусь, 1981. — 245 с. С. 163
  15. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1986 года. — 7-е издание. — Мн.: Беларусь, 1986. — 231 с. С. 157

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 367
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 6. Кн. 2: Усвея — Яшын. — 616 с. — ISBN 985-11-0276-8 С. 183—184
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 1 (1917—1941 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1985. — 390 с. С. 228
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 2 (1944—1980 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1987. — 283 с. С. 128
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник / сост. О. А. Кудряшова [и др.]; под общ. ред. В. Л. Носевича. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 173 с. ISBN 978-985-6733-65-2. С. 93