Сьмілавіцкі сельсавет
| Сьмілавіцкі сельсавет | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | |
| Статус | сельсавет Беларусі[d] |
| Адміністрацыйны цэнтар | Сьмілавічы |
| Дата ўтварэньня | 27 верасьня 1938 |
| Насельніцтва |
|
| Мэдыя-зьвесткі | |
| Часавы пас | UTC+03:00 |
| Тэлефонны код | 1714 |
| Афіцыйны сайт | |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Сьмі́лавіцкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Ігуменскага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — мястэчка Сьмілавічы.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]20 жніўня 1924 году створаны ў складзе Сьмілавіцкага раёну Менскай акругі. 24 верасьня 1926 году сельсавет скасаваны. 27 верасьня 1938 году створаны ў складзе Рудзенскага раёну Менскай вобласьці. 16 ліпеня 1954 году сельсавету перададзены населеныя пункты скасаванага Карзуноўскага сельсавету. 20 студзеня 1960 году раён скасаваны, сельсавет далучаны да Ігуменскага раёну.
30 кастрычніка 2009 году сельсавету перададзены населеныя пункты Лісіцы і Смоленка Кліноцкага сельсавету, а населеныя пункты Гарадзішча, Крыніца, Турэц і Чаславое перададзены ў склад Кліноцкага сельсавету[1].
19 жніўня 2014 году ў склад сельсавету перададзеныя населеныя пункты Сьмілавічы і Жураўкавічы ліквідаванага Сьмілавіцкага пасялковага савету[2].
20 сакавіка 2018 году была ліквідавана вёска Жураўкавічы[3].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ «Об изменении административно-территориального устройства Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 (рас.)
- ^ «О некоторых вопросах административно-территориального устройства Червенского района Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 19 августа 2014 г. № 26(недаступная спасылка) (рас.)
- ^ https://web.archive.org/web/20180413190314/http://www.mlyn.by/2018/04/v-chervenskom-rajone-uprazdnili-derevnyu/
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 126, 367, 368