Капланецкі сельсавет
| Капланецкі сельсавет | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | |
| Статус | сельсавет Беларусі[d] |
| Адміністрацыйны цэнтар | Капланцы |
| Дата ўтварэньня | 20 жніўня 1924 |
| Насельніцтва |
|
| Мэдыя-зьвесткі | |
| Паштовыя індэксы | 223306[1] |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Капла́нецкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Бярэзінскага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Капланцы.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]20 жніўня 1924 году створаны ў складзе Бярэзінскага раёну Барысаўскай акругі. 25 сьнежня 1962 году раён скасаваны, сельсавет далучаны да Ігуменскага раёну. 6 студзеня 1965 году сельсавет перададзены адноўленаму Бярэзінскаму раёну.
21 сьнежня 2007 году ў склад сельсавету перададзеныя ўсе населеныя пункты — Васільеўка, Вязькуцін 2, Галынка, Дубраўка, Каменны Барок, Людвікова, Масьцішча, Мацевічы — ліквідаванага Каменнаборскага сельсавету[2].
28 траўня 2013 году ў склад сельсавету перададзеныя ўсе населеныя пункты — вёскі Астроўкі, Барсучына, Брадзец, Восава, Воступ, Жаліна, Ільлінка, Крапіўня, Месьціна, Міраслаўка, Налазы, Новае Жыцьцё, Падкамень, Плісічына, Пуцькава, Стары Койцін, Сяліба, Улесьсе, Усход, Чырвоны Араты і пасёлкі Адвага, Зорка, Колас, Краснае, Лучны Мост, Маёўка — ліквідаванага Сялібскага сельсавету[3]. У выніку лік вёсак у сельсавеце вырас з 21 да 47, зь якіх было 3 пасёлкі (аграгарадкі)[4].
Населеныя пункты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1 студзеня 1947 году — 16
- 4 верасьня 2013 год — 47[4]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Узнать почтовый код (индекс) — Белпошта.
- ^ «Об упразднении Бродецкого, Высокогорского, Каменноборского, Ляжинского, Якшицкого сельсоветов и изменении границ Богушевичского, Капланецкого, Погостского, Поплавского, Селибского, Ушанского сельсоветов Березинского района». Решение Минского областного Совета депутатов от 21 декабря 2007 г. № 81 (рас.)
- ^ Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области (рас.) (pdf)
- ^ а б Тацяна Лазоўская. Пэрыяд «прыціркі» // Мясцовае самакіраваньне. — 4 верасьня 2013. — № 15 (313). — С. 2.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1994. — Т. 2: Беліцк — Гімн. — 537 с. — ISBN 5-85700-142-0 С. 175
- Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 1 / рэдкал.: Т.У. Бялова (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2010. — 736 с.: іл. ISBN 978-985-11-0520-1. С. 221, 222
- Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1947. — 300 с. С. 136