Аляксей Гаўрыловіч
| Аляксей Гаўрыловіч | ||
| ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 5 студзеня 1990[1][2] (35 гадоў) | |
| Рост | 184 см[3] | |
| Вага | 79 кг[3] | |
| Пазыцыя | абаронца | |
| Клюбная інфармацыя | ||
| Клюб | Дынама Менск | |
| Нумар | 4 | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 2009—2012 | Дынама Менск | 32 (0) |
| 2012 | → Нафтан | 25 (0) |
| 2013—2015 | Гомель | 71 (1) |
| 2015 | Слуцак | 12 (0) |
| 2016—2018 | Дынама Берасьце | 46 (1) |
| 2016 | Белшына | 14 (1) |
| 2018—2019 | Дынама Менск | 35 (2) |
| 2020 | Акжэтпэс | 16 (0) |
| 2021 | Нёман Горадня | 5 (0) |
| 2021—2022 | Чайка[d] | 26 (1) |
| 2022—2023 | Валгар[d] | 19 (1) |
| 2023— | Дынама Менск | 36 (8) |
| Зборныя | ||
| 2010—2012 | Беларусь (да 21) | 12 (0) |
| 2017— | Беларусь | 4 (0) |
|
¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі | ||
Аляксей Гаўрыловіч (нарадзіўся 5 студзеня 1990 году) — беларускі футбаліст, абаронца менскага «Дынама». У 2017—2018 гадах правёў 3 матчы за нацыянальную зборную Беларусі.
Кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Клубная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Выхаванец пінскай СДЮШАР-3. З 2008 году гуляў за менскае «Дынама», але пераважна за дубль. У другой палове сэзону 2011 году, калі галоўным трэнэрам быў Сяргей Аўчыньнікаў, трывала трапляў у асноўны склад менскае каманды. У сакавіку 2012 году быў аддадзены ў арэнду наваполацкаму «Нафтану». Здолеў стаць гульцом першай адзінаццаткі наваполацкага клюбу. 20 траўня 2012 году, забіўшы апошні пасьляматчавы пэнальці ў браму «Менску», дапамог «Нафтану» здабыць Кубак Беларусі 2012 году. У студзені 2013 году перайшоў у «Гомель»[4], дзе адразу стаў гульцом пачатковага складу. Звычайна гуляў на пазыцыі цэнтральнага абаронцы, часам выкарыстоўваўся як апорны паўабаронца ці флянгавы абаронца.
Сэзон 2014 году распачаў у якасьці правага абаронцы, але неўзабаве быў пераведзены на левы флянг і замацаваўся на новае пазыцыі. У студзені 2015 году падоўжыў кантракт з «Гомлем»[5]. Неўзабаве выправіўся на прагляд у клюб расейскае Прэм’ер-лігі «Мардовія», але ў выніку застаўся ў «Гомлі»[6]. У сэзоне 2015 году быў адным зь лідэраў каманды і пачаў выступаць у цэнтры абароны. У ліпені 2015 году празь нявыплаты з боку клюбу зьвярнуўся па грошы ў АБФФ[7], а неўзабаве па ўзаемнай згодзе пакінуў «Гомель»[8]. У жніўні 2015 году падпісаў кантракт з клюбам «Слуцак»[9]. Замацаваўся ў асноўным складзе «Слуцка», але па заканчэньні сэзону ў лістападзе 2015 году пакінуў клюб[10].
У студзені 2016 году перайшоў у бабруйскую «Белшыну»[11]. У ліпені 2016 году падпісаў кантракт зь берасьцейскім «Дынама»[12], дзе стаў асноўным цэнтральным абаронцам, а неўзабаве і капітанам. У чэрвені і ліпені 2017 году не гуляў праз пашкоаджаньні, апасьля вярнуўся ў стартавы склад. У ліпені 2018 году паводле пагадненьня бакоў пакінуў берасьцейскі клюб[13] і неўзабаве стаў гульцом менскага «Дынама»[14], дзе таксама хутка замацаваўся ў стартавым складзе. У другой палове 2019 году выконваў функцыі капітана каманды. У студзені 2020 году паводле пагадненьня бакоў скасаваў кантракт з дынамаўцамі[15] і хутка перайшоў у казаскі «Акжэтпэс»[16]. У лютым 2021 году пачаў трэнавацца з гарадзенскім «Нёманам» і неўзабаве склаў пагадненьне[17]. Ужо ў траўні 2021 году паводле дамовы з кіраўніцтвам зышоў з гарадзенскага клюбу[18].
У чэрвені 2021 году падпісаў двухгадовы кантракт з клюбам «Чайка» з расейскай ФНЛ[19]. Празь месяц пакінуў «Чайку» пасьля таго, як яна за ўдзел у дамоўных матчах была пераведзена ў больш ніжэйшы дывізіён[20], аднак неўзабаве вярнуўся ў каманду. Пакінуў клюб па заканчэньні сэзону ў чэрвені 2022 году[21] і неўзабаве далучыўся да складу астраханскага «Валгару»[22]. У чэрвені 2023 году пакінуў астраханскі клюб па заканчэньні кантракту[23]. У жніўні 2023 году яшчэ раз стаў футбалістам менскага «Дынама»[24]. У сьнежні 2023 году падоўжыў кантракт з клюбам[25].
Міжнародная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гуляў за моладзевую зборную Беларусі. У 2011 годзе разам з Арцёмам Салаўём увайшоў у канфлікт з галоўным трэнэрам Юрыем Шуканавым, праз што перастаў выклікацца ў зборную. Пасьля адстаўкі Шуканава ў чэрвені 2012 году новы трэнэр Аляксей Вяргеенка вярнуў Гаўрыловіча ў моладзевую зборную. Таксама выступаў у складзе алімпійскай зборнай. На Алімпійскіх гульнях 2012 году выйшаў на замену ў адным матчы.
Дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі 9 лістапада 2017 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Армэніі.
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Чэмпіён Беларусі: 2023, 2024
- Бронзавы прызэр чэмпіянату Беларусі: 2018
- Уладальнік Кубка Беларусі: 2018
- Уладальнік Супэркубка Беларусі: 2018, 2025
Статыстыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Клюб | Сэзон | Чэмпіянат | ||
|---|---|---|---|---|
| Дывізіён | Матчы | Галы | ||
| Гомель | 2015 | Найвышэйшая ліга | 13 | 1 |
| Слуцак | 12 | 0 | ||
| Белшына | 2016 | Найвышэйшая ліга | 14 | 1 |
| Дынама Берасьце | 14 | 0 | ||
| 2017 | Найвышэйшая ліга | 19 | 0 | |
| 2018 | Найвышэйшая ліга | 13 | 1 | |
| Дынама Менск | 13 | 2 | ||
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в Aleksey Gavrilovich // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б в Alyaksey Hawrylovich // FBref (мн.)
- ^ а б в г д е https://dinamo-minsk.by/blr/asnouny-sklad/2023/alyaksej-gaurylovich
- ^ Кузьменок переходит в "Динамо" Минск, Гаврилович станет игроком ФК "Гомель" Архівавана 4 сакавіка 2016.
- ^ "Гомель" продлил контракт с Гавриловичем
- ^ Переход Гавриловича в "Мордовию" не состоится
- ^ Алексей Гаврилович: «Обращение в АБФФ? Поболовец сказал: «Пишите, это ваше право»
- ^ Павел Ситко и Алексей Гаврилович расстались с "Гомелем"
- ^ Алексей Гаврилович подписал контракт со «Слуцком» (рас.)
- ^ Милько, Бамба, Куаджа, Себаи и Гаврилович покинули "Слуцк"
- ^ Матвеенко, Булыга, Комаровский, Хачатурян и еще пять игроков подписали контракты с «Белшиной» (рас.)
- ^ Торрес, Букаткин, Фамейе, Гаврилович и еще пять игроков подписали контракты с брестским «Динамо» (рас.)
- ^ Брестское "Динамо" объявило о расторжении контрактов с Милевским и Гавриловичем
- ^ Алексей Гаврилович подписал контракт с минским «Динамо» (рас.)
- ^ Гаврилович и минское "Динамо" прекратили сотрудничество
- ^ Гаврилович стал игроком "Окжетпеса"
- ^ Гаврилович стал игроком "Немана"
- ^ "Неман" расторг контракт с Гавриловичем
- ^ Гаврилович подписал двухлетний контракт с "Чайкой"
- ^ Гаврилович ушел из "Чайки" спустя месяц после подписания контракта. Ранее команду перевели из ФНЛ в ПФЛ
- ^ Гаврилович покинул "Чайку"
- ^ Алексей Гаврилович стал игроком "Волгаря"
- ^ Гаврилович и Ращеня покинули "Волгарь" (рас.) Праверана 2023-06-15 г.
- ^ Алексей Гаврилович стал игроком минского "Динамо" (рас.) Праверана 2023-08-03 г.
- ^ Столичное "Динамо" пролонгировало соглашения с тремя футболистами (рас.)
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Профіль на сайце «Гомелю» (рас.)
- Статыстыка «ПБ-Инфо» (рас.)
- Нарадзіліся 5 студзеня
- Нарадзіліся ў 1990 годзе
- Нарадзіліся ў Пінску
- Футбалісты клюбу «Дынама» Менск
- Футбалісты клюбу «Нафтан» Наваполацак
- Футбалісты клюбу «Гомель»
- Футбалісты клюбу «Слуцак»
- Футбалісты клюбу «Дынама» Берасьце
- Футбалісты клюбу «Белшына» Бабруйск
- Футбалісты клюбу «Акжэтпэс» Какшатаў
- Футбалісты клюбу «Нёман» Горадня
- Футбалісты клюбу «Чайка» Песчанакопскае
- Футбалісты клюбу «Валгар» Астрахань
- Футбалісты моладзевай зборнай Беларусі
- Футбалісты зборнай Беларусі
- Беларускія футбалісты
- Беларускія футбалісты і футбалісткі на Алімпійскіх гульнях
- Футбалісты і футбалісткі на летніх Алімпійскіх гульнях 2012 году