Нарэйкі (Путчынскі сельсавет)
Нарэйкі лац. Narejki | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Койданаўскі |
Сельсавет: | Путчынскі |
Насельніцтва: | 16 чал. (2010) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1716 |
Паштовы індэкс: | 222743 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 53°51′37″ пн. ш. 27°7′26″ у. д. / 53.86028° пн. ш. 27.12389° у. д.Каардынаты: 53°51′37″ пн. ш. 27°7′26″ у. д. / 53.86028° пн. ш. 27.12389° у. д. |
± Нарэйкі |
Нарэ́йкі[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Пцічы. Уваходзяць у склад Путчынскага сельсавету Койданаўскага раёну Менскай вобласьці. Знаходзяцца за 22 км ад Койданава, за 45 км ад Менску, за 24 км ад чыгуначнай станцыі Койданава.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Асноўны артыкул: Нарэйка
Норыка (Noriko) — імя германскага паходжаньня[2]. Адпаведнасьць літоўскіх імёнаў на -ейка (-іка) германскім імёнам з суфіксам -к- (Вілейка — Wilico, Мінейка — Minnico, Радзейка — Radecke < Radacho і г. д.) сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[3].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1876 годзе належала шляхцянцы Т. К. Арэнт. У пачатку XX ст. у Койданаўскай воласьці Менскага павету, 24 двары, 121 жыхар.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XX стагодзьдзе: 1909 год — 67 чалавек у засьценку Нарэйках, 19 чалавек у фальварку Нарэйках I і 19 чалавек у фальварку Нарэйках[4]; 1997 год — 15 двароў, 34 жыхары; 1999 год — 29 жыхароў
- XXI стагодзьдзе]: 1 студзеня 2004 году — 16 двароў, 32 жыхары; 2010 год — 16 жыхароў
Славутасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Помнік землякам, якія загінулі ў Другую сусьветную вайну.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 180.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 419.
- ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 161—162, 167.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 131.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.