Гаруцішкі
| Гаруцішкі | |
| трансьліт. Haruciški | |
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Койданаўскі |
| Сельсавет: | Путчынскі |
| Насельніцтва: | 75 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1716 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°45′50.8″ пн. ш. 27°5′14″ у. д. / 53.764111° пн. ш. 27.08722° у. д.Каардынаты: 53°45′50.8″ пн. ш. 27°5′14″ у. д. / 53.764111° пн. ш. 27.08722° у. д. |
Гаруцішкі на мапе Беларусі ±   Гаруцішкі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гару́цішкі[1] — вёска ў Путчынскім сельсавеце Койданаўскага раёну Менскай вобласьці Беларусі. За 10 км ад Койданава, 52 км ад Менску, 12 км ад чыгуначнай станцыі Койданава.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вядома з XVIII стагодзьдзя. У 1884 г. адкрыта царкоўна-прыходзкая школа (12 вучняў — 11 хлопчыкаў, 1 дзяўчынка). У 1886 г. у Койданаўскай воласьці Менскага павету. Дзейнічала праваслаўная царква. У пачатку XX ст. 30 двароў, 167 жыхароў. У 1915 г. Дэпартамэнт земляробства зрабіў спробу арганізаваць гадавальнік лекавых расьлін у маёнтку Гаруцішкі, але вайна парушыла пляны. Помнік на брацкай магіле 12 савецкіх воінаў і партызан, якія загінулі ў ІІ-ю Ўсясьветную вайну.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2010 год — 75 жыхароў
- 1 студзеня 2004 году — 42 двары, 83 жыхары
- 1999 год — 104 жыхары
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 180
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Менск: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.