Утрэхт (футбольны клюб)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Утрэхт
Поўная назва Football Club Utrecht
Заснаваны 1 ліпеня 1970
Горад Утрэхт, Нідэрлянды
Стадыён Гальгенваард
Умяшчальнасьць: 24 426
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Эрэдывізія
 · 2022—2023 7 месца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
fcutrecht.nl (нід.)​ (анг.)

«Утрэхт» (па-нідэрляндзку: FC Utrecht) — нідэрляндзкі футбольны клюб з гораду Утрэхту. Заснаваны ў 1970 годзе на базе трох клюбаў з Утрэхту, як то ДОС, «Элінквэйк» і «Вэлякс». Чэмпіён Нідэрляндаў (1958) як DOS, уладальнік Кубка Нідэрляндаў (1985, 2003, 2004).

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У канцы 1960-х улады гораду Утрэхту ініцыявалі перамовы аб зьліцьці трох прафэсійных клюбаў ДОС, «Вэлякс» і «Элінквэйк» з мэтай стварыць моцны клюб, здольны канкураваць на ўзроўні ўсёй краіны. Самым пасьпяховым зь іх быў ДОС, які ў 1958 годзе перамог у нацыянальным чэмпіянаце[3]. Каманда ДОСу мела моцную абарончую тактыку, але безгаспадарчасьць пакінула клюб на мяжы банкруцтва. Клюб тройчы сэзонаў запар быў ля мяжы вылету з элітнае лігі.

Адна з блускучых зорак клюбу брамнік Ганс ван Бройкелен спрабуе спыніць гульца «Роды».

Пляны аб зьліцьці ня вельмі станоўча ўспрымаліся клюбамі «Вэлякс» і «Элінквэйк». У пачатку 1960-х гадоў «Вэлякс» узвысіўся да Ээрстэ дывізіі і некалькі разоў быў блізкім да прасоўваньня ў Эрэдывізію. Аднак у 1968 годзе каманда зноў апусьцілася ў трэці дывізіён. «Элінквэйк» быў больш пасьпяховым клюбам за «Вэлякс». Ён часта чаргаваў сэзоны ў ніжняй частцы табліцы Эрэдывізіі з сэзонамі, дзе быў фаварытам у Эрстэ дывізіі. Акрамя таго, у «Элінквэйку» ўзьніклі настроі, што ён не зусім базуецца ва Утрэхце, але належыць да гораду Зёйлену, які быў незалежным мястэчкам да 1954 году. Клюб ня меў імпэту да зьліцьця, але, у рэшце рэшт, ня даў рады ціску з боку Утрэхцкіх гарадзкіх уладаў.

Нападнік Вілі Карба згуляў за родны «Утрэхт» больш за 100 матчаў перш чым сышоў у «Бруге» ў 1983 годзе.

1 ліпеня 1970 году зьліцьцё стала рэчаіснасьцю, гэтак і быў закладзены «Утрэхт». Паколькі ДОС здолеў пазьбегнуць вылету з Эрэдывізіі сэзонам раней, новы клюб змог адразу ўзяць удзел у найвышэйшым нідэрляндзкім дывізіёне ў сваім уступным сэзоне. Хатнім стадыёнам навастворанага клюбу стаў Гальгенваард, які раней быў хатняй пляцоўкай клюбу ДОС[3]. Першым галоўным трэнэрам «Утрэхту» быў прызначаны Бэрт Якабс, тагачасны 29-гадовы галоўны трэнэр «Вэляксу», да якога ў якасьці памочніка далучыўся 24-гадовы Фрыц Корбах з «Элінвэйку»[4]. Кіраўніцтва пастанавіла злучыць філязофіі трох клюбаў і стварыць, такім чынам, новую тоеснасьць. Асноўны склад быў сфармаваны пераважна з гульцоў клюбаў ДОС і «Элінквэйку», таксама адзін гулец «Вэляксу» быў улучаны да асноўных гульцоў. Яшчэ адзін футбаліст быў набыты зь іншага клюбу.

За першыя дзесяць гадоў свайго існаваньня «Ухтрэхт» няўхільна дужэў. Важным гульцам гэтага часу былі Ганс ван Бройкелен, Лео ван Вээн і Вілем ван Ганэгем. Не зважаючы на тое, што клюб патрапіў у фінансавы скандал з абвінавачаньнямі ў мяхлярстве, на футбольным полі гульцы мелі выдатныя вынікі. З 1980 па 1982 гады яны фінішавалі пятымі, трэцімі і зноўку пятымі адпаведна. У 1982 годзе яны дасягнулі фіналу Кубка Нідэрляндаў, але атрымалі там паразу ад АЗ-67. Тым ня менш, фінансавыя справы выглядалі досыць кепска. Каб заставацца на вяршыні айчыннага футболу «Утрэхт» штогод мусіць прадаваць сваіх ключавых гульцоў. Гэтак ван Бройкелен перайшоў у «Нотынггэм Форэст» у 1982 годзе, Вілі Карба далучыўся да «Бруге» ў 1983 годзе, а Роб дэ Віт узмацніў шыхты «Аякса» ў 1983 годзе. У выніку, у сярэдзіне 1980-х гадоў клюб звычайна сканчваў сэзоны ў сярэдзіне табліцы.

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 4 сакавіка 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Грэцыі Бр Басыліс Баркас 1994
2 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Марк ван дэр Маарэль 1989
3 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Міке ван дэр Гоорн 1992
5 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Гідэ тэр Авэст 1997
6 Сьцяг Нямеччыны ПА Джан Баздоган 2001
7 Сьцяг Даніі ПА Віктар Енсэн 2000
8 Сьцяг Даніі ПА Оскар Фраўлё (ар. Барусія М.) 2003
9 Сьцяг Нідэрляндаў Нап Сэм Лямэрс (ар. Рэйнджарз) 1997
10 Сьцяг ЗША Нап Тэйлар Бут 2001
11 Сьцяг Нідэрляндаў Нап Маруан Азаркан 2001
14 Сьцяг Іраку ПА Зыдан Ікбаль 2003
15 Сьцяг Ангельшчыны Нап Эдрыен Блэйк 2005
16 Сьцяг Марока Аб Суфіян Эль-Каруані 2000
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
17 Сьцяг Даніі Нап Епэ Окельс 1999
18 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Енс Тоорнстра 1989
19 Сьцяг Бэльгіі Нап Антані Дэкот (ар. Шарлеруа) 2003
23 Сьцяг Даніі Аб Нікляс Вэстэрлюн 1999
24 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Нік Віргевэр (капітан) 1989
26 Сьцяг Бэльгіі Нап Атман Бусаід 2000
29 Сьцяг Нямеччыны Аб Тым Гандвэркер (ар. Нюрнбэрг) 1998
31 Сьцяг Нідэрляндаў Бр Матэйс Брандэргорст 1993
32 Сьцяг Нідэрляндаў Бр Тэймэн Нэйгёйс 1998
34 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Раян Флямінга (ар. Сасуолё) 2002
37 Сьцяг Швэцыі Нап Ісак Лідбэрг 1998
77 Сьцяг Нідэрляндаў Нап Оле Ромэні 2000

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]