Ляр’ен (футбольны клюб)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ляр’ен
Поўная назва Football Club Lorient-Bretagne Sud
Заснаваны 1926
Горад Ляр’ен, Францыя
Стадыён Стад дзю Мустуар
Умяшчальнасьць: 18 500
Прэзыдэнт Ляік Фэры[d]
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Ліга 1
 · 2022—2023 10 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Трэція колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
Афіцыйны сайт

«Ляр’ен» (па-француску: Football Club Lorient-Bretagne Sud) — францускі футбольны клюб з гораду Ляр’ену. Клюб быў заснаваны ў 1926 годзе. Уладальнік Кубка Францыі (2002), фіналісты Кубка лігі Францыі, Супэркубка Францыі. «Ляр’ен» праводзіць свае хатнія матчы на ​​стадыёне «Стад дзю Мустуар», разьмешчаным у межах гораду.

«Ляр’ен» доўгі час выступаў у ніжэйшых лігах францускага чэмпіянату пакуль у 1998 годзе не атрымаў павышэньне ў Лігу 1. Да гэтага часу «Ляр’ен» большую частку сваёй гісторыі быў аматарскім клюбам. Найвышэйшым дасягненьнем клюбу ёсьць перамога ў Кубку Францыі ў 2002 годзе, калі ў фінале быў пераможана «Бастыя» зь лікам 1:0.

У «Ляр’ене» сваю кар’еру пачыналі ці набіраліся першапачатковага вопуты такія вядомыя гульцы, як то Ляран Касэльні, Андрэ-П’ер Жыньяк, Мікаэль Сыяні, Кевін Гамэйро, Карым Зыяні, Бакары Канэ й Сэйду Кейта. Гулец нацыянальнай зборнай Францыі Яан Гуркюф, сын галоўнага трэнэра, пачынаў сваю кар’еру ў клюбе. У апошнія гады клюб мае добрую рэпутацыю ўнутры краіны дзякуючы якасьці гульні клюбу й даўні давер трэнэру Крыстыяну Гуркюфу, які высока цэніцца ў Францыі як добры тактык, нягледзячы на сваю малую вядомасьць за мяжой[1].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Ляр’ен» быў заснаваны 2 красавіка 1926 году. Клюб быў утвораны мадам Цюсар і ейным сынам Жазэфам. Клюб першапачаткова меў аматарскі статус, а першым трэнэрам каманды быў чэхаславацкі спэцыяліст Ёзэф Локай. У 1929 годзе «Ляр’ен» атрымаў перамогу ў чэмпіянаце Захаду (франц. Champions de l'Ouest), што дало магчымасьць клюбу выступаць у Ганаровай лізе рэгіёну Брэтань (франц. Division d'Honneur). У 1932 годзе «Ляр’ен» стаў чэмпіёнам гэтай лігі, паўтарыўшы гэты ж вынік праз чатыры гады. Пачатак Другой сусьветнай вайны абмежаваў узьлёт клюбу, некалькі гульцоў якога былі адпраўлены на вайну.

Пасьля вайны, Антуан Цюсар, унук мадам, што зьяўляецца заснавальніцай клюбу, далучыўся да каманды ў якасьці гульца з намерам аднаўленьня клюбу ў гонар сваёй бабулі. «Ляр’ен» зноўку пачаў гуляць у Ганаровай лізе. Антуан стаў першым гульцом клюбу, які быў прызваны да нацыянальнай зборнай Францыі. У 1954 годзе ён разам са зборнай удзельнічаў у кваліфікацыйных гульнях да чэмпіянату сьвету 1954 году. «Ляр’ен» хутка акрыяў і ў 1948 годзе перайшоў у аматарскі чэмпіянат Францыі. Клюб правёў два гады ў лізе пакуль ня вылецеў зноўку ў Ганаровы легіён. У 1957 годзе «Ляр’ен» зноўку прасунуўся ў аматарскі чэмпіянат, аднак камандзе перашкаджаў дрэнны фінансавы стан. Клюб, шукаючы спонсараў, імкнуўся стаць прафэсійным. У 1967 годзе «Ляр’ен» атрымаў павышэньне да трэцяй лігі чэмпіянату Францыі.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 11 лютага 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Сэнэгалу Бр Альфрэд Гаміс (ар. Рэн) 1993
2 Сьцяг Бразыліі Аб Ігар Сылва 1996
3 Сьцяг Тунісу Аб Мантасар Тальбі 1998
4 Сьцяг Францыі Аб Лярыс Муёкалё 2001
5 Сьцяг Францыі Аб Бэнжамэн Мэндзі 1994
6 Сьцяг Марока ПА Імран Люза (ар. Ўотфард) 1999
7 Сьцяг Грэцыі ПА Панас Кацэрыс 2001
8 Сьцяг Нігерыі ПА Бонке Інасэнт 1996
9 Сьцяг Кот-д’Івуару Нап Маамэд Бамба 2001
10 Сьцяг Альжыру Нап Бадрэдын Буанані (ар. Ніцца) 2004
11 Сьцяг Сэнэгалу Нап Бамба Дыенг 2000
12 Сьцяг Камэруну Аб Дарлін Янгва 2000
13 Сьцяг Сэнэгалу Аб Фармоз Мэндзі 2001
14 Сьцяг Францыі ПА Т’емуэ Бакаяко 1994
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
15 Сьцяг Францыі Аб Жульен Ляпорт 1993
17 Сьцяг Францыі ПА Жан-Віктор Макенго 1998
19 Сьцяг Францыі ПА Ляран Абэржэль (капітан) 1993
21 Сьцяг Францыі ПА Жульен Пансо 2000
22 Сьцяг Францыі ПА Элі-Жуніёр Крупі 2006
24 Сьцяг Дэмакратычнай Рэспублікі Конга Аб Жэдэон Калюлю 1997
27 Сьцяг Бэніну Нап Тосын Аегун 1998
32 Сьцяг Ганы Аб Натаніел Аджэі (ар. Гамарбю) 2002
37 Сьцяг Францыі ПА Тэо Лё Бры 2002
38 Сьцяг Швайцарыі Бр Івон Мваго 1994
44 Сьцяг Францыі ПА Айман Кары (ар. ПСЖ) 2004
94 Сьцяг Цэнтральна-Афрыканскай Рэспублікі Бр Дамінік Юфэйган 2000
95 Сьцяг Францыі Аб Ісаак Турэ 2003
97 Сьцяг Францыі ПА Кентэн Буагар 1997

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]