Лідзкая раўніна

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Лідзкая раўніна — раўніна на паўночным захадзе Беларусі, у Воранаўскім, часткова ў Іўеўскім, Лідзкім і Шчучынскім раёнах Гарадзенскай вобласьці; на паўночным захадзе заходзіць на тэрыторыю Летувы. Працягласьць з паўднёвага захаду на паўночны ўсход 125 км, з поўначы на поўдзень 50 км. Вышыні 150—200 м.

Плоскахвалістая другасная марэнавая раўніна, зьлёгку нахіленая да даліны ракі Нёман. Складзеная валуновымі супескамі і суглінкамі, месцамі водна-ледавіковымі пяскамі. Ваганьні адносных вышыняў да 5 м. Паверхня ўскладненая сеткай латочынаў сьцёку, забалочанымі далінамі дробных рэчак і струмянёў, тэрмакарставымі западзінамі.

Найбольшыя рэкі: Гаўя, Жыжма, Дзітва, Лебяда належаць да басэйну Нёману. Разараныя 40%, пад лесам 30% тэрыторыі.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Лідская раўніна // Геаграфія Беларусі: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Л. В. Казлоўская і інш. — Мн., 1992. — С.60.
  • Лидская равнина // Туристская энциклопедия Беларуси / редкол. Г. П. Пашков [и др.]; под общ. ред. И. И. Пирожника. — Мн., 2007. — 648 с. ISBN 978-985-11-0384-9.