Перайсьці да зьместу

Дольск

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Дольск
лац. Dolsk
укр. Дольськ
Дата заснаваньня: 1650
Краіна: Украіна
Вобласьць: Валынская
Раён: Камень-Кашырскі
Плошча:
  • 2828 км²
Вышыня: 142 м н. у. м.
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Тэлефонны код: 3362
Паштовы індэкс: 44232
КОАТУУ: 0723184801
Нумарны знак: AC, КС / 03
Геаграфічныя каардынаты: 51°53′35″ пн. ш. 25°31′2″ у. д. / 51.89306° пн. ш. 25.51722° у. д. / 51.89306; 25.51722Каардынаты: 51°53′35″ пн. ш. 25°31′2″ у. д. / 51.89306° пн. ш. 25.51722° у. д. / 51.89306; 25.51722
Дольск на мапе Ўкраіны
Дольск
Дольск
Дольск
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Дольск (укр. Дольськ) — вёска ва Ўкраіне, на рацэ Прыпяці. Цэнтар сельскай рады Камень-Кашырскага раёну Валынскай вобласьці. Насельніцтва на 2001 год — 791 чалавек. Знаходзіцца за 17 ад Любяшова, каля граніцы зь Беларусяй, на аўтамабільнай дарозе Р14.

Дольск або Стары Дольск — даўняе мястэчка гістарычнай Піншчыны (частка Берасьцейшчыны, на захадзе Палесься), старажытны замак Вялікага Княства Літоўскага, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Пінскія балоты паміж Дольскам і Мокрым, 13.10.1783 г.

Вялікае Княства Літоўскае

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Упершыню Дольск упамінаецца ў XV ст. як мястэчка, цэнтар староства. У гэты час тут знаходзілася рэзыдэнцыя князёў Дольскіх, якія збудавалі ў паселішчы замак.

Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў Дольск увайшоў у склад Пінскага павету Берасьцейскага ваяводзтва. У XVII ст. празь мястэчка прайшоў гандлёвы тракт зь Літвы на Валынь і Падольле. Зь пераносам княскай рэзыдэнцыі ў Новы Дольск (Любяшоў), Стары Дольск пачаў занепадаць.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Стары Дольск апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Пінскім павеце Менскай губэрні. З 1843 году мястэчка знаходзілася ў валоданьні Палеалогаў.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Дольск занялі войскі Нямецкай імпэрыі.

20 лістапада 1917 году абвяшчалася Ўкраінская Народная Рэспубліка з прэтэнзіяй на Пінскі павет, у тым ліку на Дольск. 25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай гэтая тэрыторыя абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі Пінскі павет увайшоў у склад Беларускай ССР[1]. Згодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Дольск апынуўся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у Пінскім павеце Палескага ваяводзтва.

У 1939 годзе ўлады СССР перадалі Дольск у склад УССР.

  • XIX стагодзьдзе: 1881 год — 173 чал.[2]
  • XXI стагодзьдзе: 2001 год — 791 чал.

У Дольску працуюць сярэдняя школа, фэльчарска-акушэрскі пункт, дом культуры, бібліятэка.

Турыстычная інфармацыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Царква Покрыва Багародзіцы

Страчананя спадчына

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Замак (XV ст.)
  1. ^ 150 пытанняў і адказаў з гісторыі Беларусі / Уклад. Іван Саверчанка, Зьміцер Санько. — Вільня: Наша Будучыня, 2002. — 238 с. ISBN 9986-9229-6-1.
  2. ^ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack. — Warszawa, 1881. S. 103.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]