Барыс Рагуля

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Барыс Рагуля
Заступнік старшыні Рады БНР
? — 1997
Прэзыдэнт: Язэп Сажыч
Наступнік: Сяргей Навумчык
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 1 студзеня 1920(1920-01-01)
Турэц
Памёр: 22 красавіка 2005(2005-04-22) (85 гадоў)
Лёндан, Антарыё, Канада
Партыя: Беларуская незалежніцкая партыя
Сужэнец: Людміла Рагуля
Бацька: Дзьмітры Рагуля
Адукацыя: Польская афіцэрская школа ў Зэмбраве, Каталіцкі ўнівэрсытэт у Лёвэне

Бары́с Рагу́ля (анг. Boris Ragula; 1 студзеня 1920, Турэц, цяпер у Карэліцкім раёне Гарадзенскай вобласьці — 21 красавіка 2005 году[1], Лёндан, Антарыё, Канада) — афіцэр войска польскага, беларускі настаўнік, вайсковы і палітычны дзяяч, доктар мэдыцыны, заступнік старшыні Рады БНР да 1997 году. Старшыня сусьветнай арганізацыі «Канфэрэнцыя Вольных Беларусаў». Старшыня філіялу Беларускага Інстытуту Навукі і Мастацтва ў Канадзе, дзейны сябра Згуртаваньня Беларусаў Канады.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паступіў Наваградзкай беларускай гімназіі, працягнуў навучаньне ў Наваградзкай польскай гімназіі імя Адама Міцкевіча. У 1938 годзе паступіў на мэдычны факультэт Віленскага ўнівэрсытэту, але неўзабаве быў мабілізаваны. У чэрвені 1939 году скончыў польскую афіцэрскую школу ў Зэмбраве. Быў прызначаны камандзірам эскадрону ў 42-м палку польскага войска ў Беластоку. У пачатку Польскай абарончай вайны абараняў мяжу з Усходняй Прусіяй. 17 верасьня трапіў у нямецкі палон. Адтуль зь некалькіх спробаў здолеў уцячы і вярнуцца на радзіму, у БССР.

Працаваў выкладчыкам нямецкай мовы ў Любчанскай школе. Неўзабаве быў арыштаваны НКУС і празь нейкі час абвінавачаны ў шпіянажы, арганізацыі шпіёнскага кола на карысьць Нямеччыны, распаўсюджваньні антысавецкай прапаганды, падрыхтоўцы ўзброенага паўстаньня ў Беларусі, і прыгавораны да найвышэйшай меры пакараньня. Хутка пачаўся нямецкі напад на Савецкі Саюз, і Рагуля ўцёк з турмы падчас адступленьня савецкай арміі.

Пад нямецкай акупацыяй уладкаваўся ў Наваградзкую адміністрацыю перакладнікам. Прымаў удзел у арганізацыйным сходзе Беларускай незалежніцкай партыі ў 1942 годзе.

На загад нямецкага камісара Наваградзкага павету Вільгэльма Траўба ў лютым — сакавіку 1944 сфармаваў Наваградзкі конны эскадрон. Пасьля заканчэньня Другой сусьветнай вайны апынуўся ў амэрыканскім сэктары Нямеччыны.

Пасьля вайны жыў у Канадзе, быў аўтарытэтным лекарам-анколягам.

Быў адным зь лідэраў беларускай дыяспары ў Канадзе, прадстаўляў беларускую дыяспару ў міжнацыянальных аб’яднаньнях.

Крыніцы і заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Жук-Грышкевіч, Раіса (травень 2005) Сьв. пам. Барыс РАГУЛЯ. Газэта «Беларус» №508. Праверана 24 траўня 2010 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]