Яўстах Валовіч

Яўстах Валовіч
	Яўстах Валовіч. Невядомы мастак, XIX ст.
	; Герб «Багорыя»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1572; Горадня, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Памёр	19 студзеня 1630; Вільня, Рэч Паспалітая або ; Вяркей[d], Віленскі павет;
Пахаваны	Касьцёл Сьвятых Станіслава і Ўладзіслава;
Род	Валовічы
Бацькі	Іван Валовіч; Кацярына з Гаслаўскіх
Дзейнасьць	каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Валовіч.

Яўстах Валовіч (1572 — 19 студзеня 1630) — дзяржаўны і рэлігійны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, мэцэнат і бібліяфіл. Рэфэрэндар духоўны (1600—1615), пісар (1605—1615) і падканцлер вялікі літоўскі (1615—1618), біскуп віленскі (з 1616).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Валовічаў гербу «Багорыя», сын Івана і Кацярыны з Гаслаўскіх. Меў братоў Андрэя і Паўла.

Навучаўся ў Віленскай акадэміі і ўнівэрсытэце, працягваў адукацыю ў Падуанскім і Рымскім унівэрсытэтах. Кусташ, канонік віленскі у 1592, кантар у 1597, пробашч троцкі, віленскі біскуп з 18 траўня 1616.

З прычыны разьлегласьці тэрыторыі Віленскае дыяцэзіі ўтварыў Беларускі архідыяканат на чале зь біскупам-суфраганам (намесьнікам віленскага біскупа). У часе ягонага кіраваньня ў краіне збудавалі 26 касьцёлаў (галоўным чынам на захадзе сучаснай Беларусі)^[2]. Высьвяціў на каплана Андрэя Баболю. Браў удзел у пасольстве Рэчы Паспалітай да Папы Рымскага ў 1595 і іншых пасольстваў^[3].

У часе рокашу Зэбжыдоўскага падтрымаў караля і вялікага князя Жыгімонта Вазы, на просьбу якога ўдзельнічаў у перамовах з ракашанамі.

Быў шчодрым мэцэнатам. Кіраваў аднаўленьнем Віленскай катэдры па пажары 1610. Спрыяў утварэньню ў складзе Віленскай акадэміі (унівэрсытэту) факультэтаў права і мэдыцыны. Заснаваў на ўласныя сродкі лякарню Сьвятых Нікадзіма і Язафата ў Вільні.

Пахавалі біскупа ў Каралеўскай капліцы (капэла Валовічаў) Віленскай катэдры, разбудаванай і ўпрыгожанай ягонымі стараньнямі.

Бібліятэка

Сабраў каштоўную асабістую бібліятэку, якая ўлучала працы гуманістаў, філязофскую і багаслоўскую літаратуру, геаграфічныя апісаньні. Большасьць кніг набыў ў часе вандраваньняў па краінах Эўропы. Шмат якія маюць прысьвячэньні аўтараў і выходзілі з найлепшых друкарняў Эўропы (Плянтэнаў, Эльзэвіраў).

Свае кнігі пакінуў бібліятэцы Віленскай акадэміі; мяркуецца, што ня ўсе яны туды патрапілі, бо Віленскі капітул адмовіўся іх перадаваць. Асобныя кнігі са збору біскупа Я. Валовіча ў наш час захоўваюцца ў Бібліятэцы Віленскага ўніверсытэту, Бібліятэцы Акадэміі навук Летувы і іншых бібліятэках.

Галерэя

Іканаграфія Яўстаха Валовіча
Lucas Kilian, 1618
Lucas Kilian, 1621
Невядомы мастак, XVII ст.
Невядомы мастак, XVII—XVIII стагодзьдзі

Крыніцы

^ Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. (белар.) // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — Мінск: 2014. — С. 92. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
^ Грыцкевіч А. Валовічы // ЭГБ. — Мн.: 1994 Т. 2. С. 210.
^ Грыцкевіч А. Валовічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 383.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1994. — Т. 2: Беліцк — Гімн. — 537 с. — ISBN 5-85700-142-0

Вонкавыя спасылкі

Яўстах Валовіч — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[_129a7b506b4f7375-1] Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. (белар.) // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — Мінск: 2014. — С. 92. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1

[2] Грыцкевіч А. Валовічы // ЭГБ. — Мн.: 1994 Т. 2. С. 210.

[3] Грыцкевіч А. Валовічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 383.

[1]

[2]

[3]