Андрэй Валовіч (сын Івана)
_(3).jpg) Андрэй Валовіч | |
 Герб «Багорыя» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | каля 1570 |
| Памёр | 1614 |
| Пахаваны | |
| Род | Валовічы |
| Бацькі | Іван Валовіч Кацярына з Гаслаўскіх |
Андрэй Валовіч (к. 1570, Горадня — 1614, Цытавяны) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Харунжы вялікі літоўскі (1592—1610), староста жамойцкі (з 1610)[3].
Валодаў шэрагам маёнткаў на Жамойці (Трушкамі, Платэлямі, Эйгірдзямі), у 1609 набыў Цытавяны.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]З шляхецкага роду Валовічаў гербу «Багорыя», сын Івана і Кацярыны з Гаслаўскіх. Меў братоў Яўстаха, біскупа віленскага, і Паўла, старосту гарадзенскага.
Навучаўся ў Віленскім унівэрсытэце. У 1592—1610 гадох быў харунжым вялікім літоўскім, з 1610 году — староста жамойцкі.
Фундаваў кляштар бэрнардынаў у Цытавянах. У сваім тэстамэнце пакінуў яму значныя сродкі.
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Іканаграфія Андрэя Валовіча
-
Невядомы мастак, XVII ст. -
Невядомы мастак, XVII ст. -
Невядомы мастак, XVII ст.
.jpg)
_(2).jpg)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. (белар.) // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — Мінск: 2014. — С. 89. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
- ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. III, Księstwo Żmudzkie XV‒XVIII wiek (пол.) / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2015. — С. 95, 242. — 370 с. — ISBN 978-83-7181-312-2
- ^ Andrius Valavičius // Lietuviškoji tarybinė enciklopedija. XII t. T. XII: Vaislapėlis-Žvorūnė. — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 1984. — 25 psl.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4