Міністэрства лясной гаспадаркі Рэспублікі Беларусь

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Міністэрства лясной гаспадаркі Рэспублікі Беларусь
Абрэвіятура МЛГ РБ
Папярэднік Камітэт лясной гаспадаркі
Дата ўтварэньня 16 сакавіка 2004 (20 гадоў таму)
Штаб-кватэра Менск, вул. Мясьнікова, д. 39
Міністар Аляксандар Кулік
Першы намесьнік Фёдар Лісіца
Намесьнікі Аляксандар Корбут
Зьвязаныя кампаніі «Белдзяржпаляваньне», «Беллесэкспарт»
Бюджэт 231,1 мільярды рублёў[1] (2010 год; 77,2 мільёны $[2])
Сайт mlh.by

Міністэ́рства лясно́й гаспада́ркі Рэспу́блікі Белару́сь (Мінлясгас Беларусі) — ведамства ўраду Беларусі, упаўнаважанае парадкаваць лесакарыстаньне. Міністар лясной гаспадаркі прызначаецца й здымаецца з пасады прэзыдэнтам. З 1 жніўня 2022 году пасаду міністра займае Аляксандар Кулік.

Будова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Задачы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паводле Часткі 3 Ўставы міністэрства мае наступныя задачы:

  • парадкаваньне выкарыстаньня, аховы, абароны й аднаўленьня лясоў ды паляваньня;
  • парадкаваньне дзейнасьці лясных ды паляўнічых гаспадарак і падпарадкаваных установаў;
  • нагляд за выкарыстаньнем, аховаю ды аднаўленьнем лясоў, паляваньнем;
  • забесьпячэньне акупнасьці працы падпарадкаваных лясных гаспадарак;
  • забесьпячэньне спажыўцоў драўнінаю ды лесаматэрыяламі;
  • лесаўладкаваньне.

Паўнамоцтвы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паводле Часткі 5 Уставы МЛГ валодае паўнамоцтвамі на:

  • выданьне ведамасных пастановаў;
  • запыт зьвестак ва ўстановах;
  • падачу позвы ў суд аб спагнаньні за шкоду лесу, дзікім жывёлам ды асяродзьдзю іх пражываньня;
  • ухваленьне пастановаў аб спыненьні шкоднай лесу, дзікім жывёлам ды асяродзьдзю іх пражываньня дзейнасьці[3].

Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На ліпень 2013 году дзяржаўная лясная ахова ў складзе Міністэрства лясной гаспадаркі Беларусі налічвала звыш 14 000 супрацоўнікаў, зь іх звыш 9500 (68%) лесьнікоў. У лясных гаспадарках працавала 242 пажарна-хімічныя станцыі і 650 пунктаў супрацьпажарнага інвэнтару. Для выяўленьня пажараў пабудавалі 59 мачтаў і 469 вышак, зь іх звыш 160 (34%) зь відэаназіраньнем[4].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Закон Рэспублікі Беларусь аб рэспубліканскім каштарысе на 2010 год (рас.). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (27 сьнежня 2010). Праверана 19 красавіка 2011 г.
  2. ^ Зьвесткі аб сярэднеўзважаным курсе беларускага рубля да замежных валютаў на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2010 год. Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь. — Паводле сярэдняе за 2010 год цаны (2993,74) набыцьця даляра. Праверана 19 красавіка 2011 г.
  3. ^ Пастанова Рады міністраў Рэспублікі Беларусь ад 16 сакавіка 2004 г. № 298 (рас.). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (30 сьнежня 2010). Праверана 19 красавіка 2011 г.
  4. ^ Дыяна Серадзюк. Ня быць дзікунамі ў лесе // Зьвязда : газэта. — 18 ліпеня 2013. — № 131 (27496). — С. 4. — ISSN 1990-763x.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]