Перайсьці да зьместу

Краматорск

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Краматорск
укр. Краматорськ
Герб Краматорску Сьцяг Краматорску
Дата заснаваньня: 1868
Краіна: Украіна
Вобласьць: Данецкая
Раён: Краматорскі
Тэрытарыяльная грамада: Краматорская
Мэр: Аляксандар Ганчарэнка[d]
Плошча:
  • 77,36 км²
Вышыня: 177 м н. у. м.
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Тэлефонны код: 626(4)
Паштовы індэкс: 84300–84390
Геаграфічныя каардынаты: 48°44′21″ пн. ш. 37°35′2″ у. д. / 48.73917° пн. ш. 37.58389° у. д. / 48.73917; 37.58389Каардынаты: 48°44′21″ пн. ш. 37°35′2″ у. д. / 48.73917° пн. ш. 37.58389° у. д. / 48.73917; 37.58389
Краматорск на мапе Ўкраіны
Краматорск
Краматорск
Краматорск
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://krm.gov.ua

Крамато́рск (па-ўкраінску: Крамато́рськ) — места на ўсходзе Ўкраіны, у Данецкай вобласьці, на рацэ Казённы Тарэц. Насельніцтва 75 тыс. чал. (2024)[2]. Знаходзіцца за 84 км ад Данецку.

Горад разьвіўся ад пасёлку пры маленькай чыгуначнай станцыі, пабудаванай у 1868 годзе, да сучаснага даволі вялікага гораду абласнога значэньня, прамысловага цэнтру і транспартнага вузла.

Паходжаньне назвы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У канцы 60-х гадоў XIX ст. на будаванай у той час Курска-Харкаўска-Азоўскай чыгунцы, каля ракі Казённы Тарэц зьявілася чыгуначная станцыя Краматорск, паблізу якой вырас пасёлак. Спачатку пасёлак называўся Крам на Тарцы, затым паступова назва зьмянілася на Краматорск.

Гістарычная прыналежнасьць

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Згодна з археалягічнымі зьвесткамі, на тэрыторыі сучаснага Краматорску й ягоных бліжэйшых прадмесьцяў людзі сяліліся яшчэ ў старажытныя часы. На паўночна-заходняй ускраіне Краматорску знойдзеныя каменяломні й майстэрні па апрацоўцы крэменю эпохі нэаліту, якія працягвалі існаваць і ў пэрыяд раньняй медзі. У прадмесьцях Краматорску дасьледавана таксама Курганны магільнік мэталюрга-ліцейніка эпохі бронзы.

У другой палове XVII — пачатку XVIII стст. гэтая частка Слабажаншчыны масава засяляецца казакамі Гетманшчыны, прыгоннымі з паўднёвых раёнаў Масковіі і Мардовіі.

У 1767 годзе ўрад Расеі аддаў графу Ф. Таранаву 10 тысячаў дзесяцінаў казацкай зямлі, на якіх было заснаванае сяло Пятроўка. Пазьней гэтыя землі былі прададзеныя высакароднаму роду Абаза, пасьля — замежнікам Іванову, Шабельскаму, Шцейгераву. У выніку ўзьніклі новыя паселішчы Абазаўка, Іванаўка, Шабелькоўка, Шцейгераўка, якія ў далейшым стварылі своеасаблівую аглямэрацыю — Краматорск.

Паводле зьвестак перапісу 2001 году 31,06 % адзначылі роднай мовай украінскую, 67,87 % — расейскую, а 1,07 % — іншую[3].

Паводле нацыянальнага складу ўкраінцы складалі 70,2 %, расейцы — 26,9 %, беларусы — 0,7 %, а іншыя — 2,2 %.

Насельніцтва (чал.)
1897 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2001 2017
12 000 12 305 94 114 115 385 149 832 178 163 198 094 181 025 157 627
Панарама з крэйдавай гары
Панарама з крэйдавай гары
Краматорскі ландшафтны парк
Краматорскі ландшафтны парк