Бат
| Бат | |
| анг. Bath | |
 «Каралеўскі паўмесяц» у Баце | |
| Дата заснаваньня: | 43 |
| Горад з: | 1590 |
| Былыя назвы: | лац. Aquae Sulis, Aquae Calidae, Bathonia |
| Краіна: | Вялікабрытанія |
| Рэгіён: | Паўднёва-Заходняя Ангельшчына |
| Цырыманіяльнае графства: | Сомэрсэт |
| Плошча: | 29 км² |
| Вышыня: | 132 м н. у. м. |
| Насельніцтва (2001) | |
| колькасьць: | 83 992 чал. |
| шчыльнасьць: | 2896,28 чал./км² |
| Часавы пас: | UTC+0 |
| летні час: | UTC+1 |
| Тэлефонны код: | 01225 |
| Паштовыя індэксы: | BA1, BA2 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°22′53.00″ пн. ш. 2°21′31.00″ з. д. / 51.3813889° пн. ш. 2.3586111° з. д.Каардынаты: 51°22′53.00″ пн. ш. 2°21′31.00″ з. д. / 51.3813889° пн. ш. 2.3586111° з. д. |
Бат на мапе Вялікабрытаніі   Бат | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
| http://www.mayorofbath.co.uk/ | |
Бат (па-ангельску: Bath [ˈbɑːθ], па-лацінску: Aquae Sulis, Aquae Calidae, Bathonia) — горад у цырыманіяльным графстве Сомэрсэт на паўднёвым захадзе Ангельшчыны, які знаходзіцца за 156 км на захад ад Лёндану і за 21 км на паўднёвы ўсход ад Брысталу. Насельніцтва гораду — 83 992 чалавекі[1]. Статус гораду быў нададзены Бату каралевай Элізабэтай I у 1590 годзе[2] і стаў адміністрацыйна самастойнай адзінкай у 1889 годзе, што дало яму адміністрацыйную незалежнасьць ад графства Сомэрсэт. Калі ў 1974 годзе было ўтворанае графства Эйван, горад Бат увайшоў у яго склад. З 1996 году, калі графства Эйван было ліквідаванае, Бат дагэтуль зьяўляецца галоўным цэнтрам унітарнай адміністрацыйнай адзінкі Бат і Паўночна-Ўсходні Сомэрсэт.
Упершыню Бат быў заснаваны рымлянамі ў 43 г. да н. э. як спа курорт з лацінскай назвай Aquae Sulis («воды Сулі́са»). Згодна з вуснай традыцыяй лічыцца, што Бат быў вядомы і раней[3]. Рымляне пабудавалі рымскія бані і палац на прымежных мескіх халмах у даліне ракі Эйван каля тэрмальных мінэральных крыніцаў, якія зьяўляецца адзінымі натурльна ўзьнікаючымі тэрмальнымі крыніцамі ў Вялікабрытаніі[4]. Ангельскі кароль Эдгар быў каранаваны ў бацкім абацтве ў 973 годзе[5]. Нашмат пазьней, у Геаргіянскую эпоху, горад стаў папулярным спа курортам, што прывяло да яго буйнога пашырэньня. Шматлікія ўзоры геаргіянскай архітэктуры, пабудаванай адмысловым бацкім камнем захаваліся і пагэтуль.
Бат быў унесены ў сьпіс Сусьветнай спадчыны ў 1987 годзе. Горад мае шэраг тэатраў, музэяў і іншых культурных і спартыўных будынкаў, якія паспрыялі станаўленьню гэтага места, як асноўнага турыстычнага цэнтру, які мае больш за мільён сталых наведвальнікаў і 3,8 мільёну дзённых турыстаў штогод[6]. Горад таксама мае два ўнівэрсытэты і некалькі школаў і коледжаў. Бат мае буйны сэктар сфэры паслугаў, разьвівальныя інфармацыйныя і камунікацыйныя тэхналёгіі, разам з сэктарам інтэлектуальнай эканомікі, якія забясьпечваюць працаўладкаванасьць насельніцтва Бату і прымежнай тэрыторыі.
У Баце адбываецца дзеяньне двух раманаў Джэйн Остын — «Нортэнгерскае абацтва» і «Довады розуму».
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Bath and North East Somerset District Council : Population Statistics (анг.)
- ^ "Civic Insignia". City of Bath. (анг.)
- ^ (2005) History of Bath's Spa Bath Tourism Plus (анг.)
- ^ "City of Bath World Heritage Site Management Plan". Bath and North East Somerset. (анг.)
- ^ "Edgar the Peaceful". English Monarchs – Kings and Queens of England. (анг.)
- ^ "Bath in Focus". Business Matters. (анг.)
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Бат — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Official tourist information (анг.)
