Акала-саамская мова
Выгляд
Акала-саамская мова | |
Ču´kksuâlis | |
Ужываецца ў | Расеі |
---|---|
Рэгіён | Паўдзёны захад Мурманскае вобласьці (Кольская паўвыспа) |
Колькасьць карыстальнікаў | вымерла (ёсьць некалькі чалавек зь веданьнем мовы) |
Клясыфікацыя | Уральская сям’я Фіна-вугорская галіна Саамская група |
Афіцыйны статус | |
Афіцыйная мова ў | — |
Рэгулюецца | — |
Статус: | 9 згаслы[d][1] |
Пісьмо | кірыліца |
Коды мовы | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2(Б) | — |
ISO 639-2(Т) | — |
ISO 639-3 | sia |
SIL | sia |
А́кала-саа́мская мова (альбо ба́бінская саа́мская мова) — адна з саамскіх моваў, на якой размаўляюць (прынамсі размаўлялі) у этналякальным саамскім рэґіёне Сійда(en), у раёне некалькіх паселішчаў паўдзёнага захаду Кольскае паўвыспы (Акель і Чуксуал). 29 сьнежня 2003 году памёр апошні чалавек, для якога мова была роднай — Марыя Сергіна[2].
Характарыстыка мовы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Раней часта лічылася дыялектам кільдзінскае саамскае мовы. Найбольш блізкая да колта-саамскае мовы, носьбіты якой пражываюць заходней.
Для характарыстыкі мовы ў нашыя часы сабрана нямала матэрыялаў, але акала-саамская мова ўсё роўна застаецца адной з самых маладасьледжаных саамскіх моваў.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ethnologue (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
- ^ Nordisk samekonvensjon (нарв.)
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Акала-саамская мова — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў