Адыгейская мова
| Адыгейская мова | |
| Адыгэбзэ | |
| Ужываецца ў | Расеі, Турэччыне, некаторых арабскіх краінах |
|---|---|
| Рэгіён | Адыгея |
| Колькасьць карыстальнікаў | прыкладна 120 000 чалавек (у Расеі)[1] |
| Клясыфікацыя | Паўночнакаўкаскія мовы (дыскусійна) |
| Афіцыйны статус | |
| Афіцыйная мова ў | рэспубліцы Адыгея, Расея |
| Рэгулюецца | — |
| Статус: | 2 Правінцыйны[d][2] |
| Пісьмо | кірыліца, Adyghe alphabet[d] і арабскае пісьмо[d] |
| Коды мовы | |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2(Б) | ady |
| ISO 639-2(Т) | ady |
| ISO 639-3 | ady |
| SIL | ady |
Адыге́йская мова (альбо ады́ская, заходнечарке́ская) — адна з абхаза-адыскіх моваў, мова, на якой размаўляюць адыгейцы. Мае афіцыйны статус нароўні з расейскай у рэспубліцы Адыгеі (суб’ект Расейскае Фэдэрацыі)[3].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
 |
Вікіпэдыя мае вэрсію адыгейскай мовай |
|
|
Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|
|---|
