Інфармацыйная вайна

Інфармацыйная вайна — проціборства ў інфармацыйнай прасторы ў выглядзе нанясеньня шкоды інфармацыйным сыстэмам, працы і багацьцям праціўніка, а таксама душэўнай апрацоўкі асабовага складу ўзброеных сілаў і насельніцтва праціўніка дзеля няўстойлівасьці яго грамадзтва і дзяржавы.

Падзяляецца на душэўную і прыладную. Прадугледжвае захады душэўнага ўзьдзеяньня, агнявое зьнішчэньне інфраструктуры вайсковага і дзяржаўнага кіраваньня, а таксама радыёэлектронную барацьбу. Прадметамі выкарыстаньня інфармацыйнай зброі служаць: інфармацыйна-вылічальныя сеткі, сеткі вайсковай і ўрадавай сувязі, а таксама электронныя сродкі масавай інфармацыі. Мэтай наступу ёсьць асабовы склад войска і цывільнае насельніцтва праціўніка. Ва ўзброеных сілах існуюць інфармацыйныя падразьдзяленьні. У якасьці асобнай зьявы найбольш падрабязна дасьледавалася на прыкладах Другой сусьветнай вайны і войнаў 1990-х гадоў, у тым ліку Косаўскай вайны 1999 году, Грузінска-расейскай вайны 2008 году і войнаў на Блізкім Усходзе на пачатку ХХІ стагодзьдзя, у тым ліку Ірацкай вайны.

Ваенная справа

Гісторыя
Дагістарычная Старажытная Сярэднявечная Мануфактурная Індустрыяльная Сучасная Войны чацьвертага пакаленьня
Баявая прастора
Суша Мора Паветра Інфармацыя Космас
Зброя
Артылерыя Браняваная Кавалерыя Пяхота Традыцыйная Нетрадыцыйная Біялягічная Хімічная Радыёэлектронная Кібэрнэтычная Ядзерная Псыхалягічная
Тактыка
Аблога Акоп Атака Контратака Бітва Паветра Кавалерыя Баявы дух Прыкрыцьцё Пазыцыйная вайна Партызанская вайна Проціпартызанская вайна
Апэратыўнае мастацтва
Апэратыўная група Маланкавая вайна Глыбокая апэрацыя Манэўравая вайна
Стратэгія
Зьнясіленьне Заблытаньне Наступ Контранаступ Марская
Глябальная стратэгія
Стрымліваньне Ваенная навука Абмежаваная вайна Татальная вайна Эканамічная вайна Філязофія вайны
Арганізацыя
Баявая падрыхтоўка Выведка Дактрына Званьні Камандаваньне Інжынэрныя войскі Тэхналёгіі Штаб

Спосабы

Мэтай інфармацыйнай вайны служыць зьмяненьне сьвядомасьці людзей. Пры гэтым, выкарыстоўваюць разнаякае і малазаўважнае маніпуляваньне пачуцьцямі дзеля кіраваньня паводзінамі ў чужых зацікаўленасьцях. На цэнтральную нэрвовую сыстэму аддалена ўплываюць праз пэрыядычную падачу зьвестак з аднаго пункту гледжаньня, найчасьцей у сучасных умовах празь Сеціва, каб вызначыць выбар паводзінаў. Сярод іншага, праз зрок і пах уплываюць на падсьвядомасьць, каб дыктаваць лад жыцьця стварэньнем ілжывых мэтаў у выглядзе адчуваньня залежнасьці ад нястачы пэўных рэчаў. У выніку думкі і высілкі людзей накіроўваюць на шкоду іх душэўнаму здароўю праз выкарыстаньне большай параўнальна з жывёламі плястычнасьці галаўнога мозгу чалавека. Асноўнымі спосабамі ёсьць:

• «Акно Овэртана». Маніпуляваньне грамадзкай думкай дзеля ўчыненьня людзьмі нявыгадных і непрымальных дзеяньняў супраць сябе празь зьмяненьне іх ацэнкі на станоўчую і дасягненьне згоды з такімі дзеяньнямі.
• Люстэркавыя нэўроны. Адказваюць за паводзіны сярод людзей на ўзор большасьці, у тым ліку за мысьленьне і рухі цела. Адсюль незаўважны ўплыў праз паводзіны большасьці.
• Узьдзеяньне на лімбічную сыстэму. У імкненьні да пачуцьця шчасьця людзі могуць згубіць мэту праводзіць больш часу з родзічамі і мэту атрымліваць асалоду ад зносінаў зь імі. Праз парушэньне здаровых грамадзкіх сувязяў людзей накіроўваюць на аддаленыя стасункі зь незнаёмымі людзьмі.

Наступствы

Для нэрвовай сыстэмы наступствамі інфармацыйнай вайны служаць такія душэўныя хваробы, як стрэс, дэпрэсія і панічны разлад. У такім стане пагаршаецца арыентацыя ў сваіх дзеяньнях, мысьленьне і праца, што павышае ўзровень грамадзкага бязладзьдзя і пазбаўляе сілаў на яго ўпарадкаваньне. Пры перанапрузе выпрацаваныя гармоны адрэналін, нор-адрэналін і картызол трапляюць праз кроў у галаўны мозаг і цягліцы, каб накіраваць дзеяньне праз сымпатычную нэрвовую сыстэму. Пры гэтым, расьце ўзровень глюкозы ў крыві, што праз паскарэньне сэрцабіцьця дае сілу. Сама кроў становіцца больш густой дзеля хутчэйшага спыненьня магчымага крывацёку ў выпадку атрыманьня раны. Аднак праз адсутнасьць існай пагрозы і адпаведнага руху адмоўныя зьвесткі выклікаюць працяглы стрэс, бо адпаведныя гармоны надоўга застаюцца ў крыві, што выклікае шкоду здароўю. Пры гэтым, стрэс пагаршаюць: 1) пераяданьне праз нагрузку на страўнікава-кішачны тракт, 2) выпіваньне сьпіртовых напояў праз пагрозу алькагалізму і вяртаньне падвойнага стрэсу, 3) тытунепаленьне праз забор патрэбнага пры стрэсе тлену і перашкоду засваеньня вітамінаў.

У якасьці ўскладненьня стрэс перарастае ў дэпрэсію. У выніку чалавек губляе цікавасьці, перастае есьці, адмаўляецца працаваць і не выказвае зваротнай сувязі, ад чаго становіцца сварлівым. Такая прыгнечанасьць можа стаць пажыцьцёвай пры адсутнасьці ўсьведамленьня і прадпрыманьня заспакаяльных захадаў. Урэшце, хвароба разьвіваецца ў панічны разлад, пры якім чалавек верыць у абавязковасьць здарэньня праз уласную раздражняльнасьць. Здаровы адказ на падзеі навокал становіцца немагчымым праз парушэньне душэўнай раўнавагі.

Засьцярога

Для пазьбяганьня адмоўнага ўзьдзеяньня карысна ўспрымаць інфармацыю з улікам падвержанасьці людзей маніпуляваньню, а таму адмовіцца ад пачуцьцёвага яе засваеньня. Таксама варта засяроджвацца на крыніцах зьвестак, што спрыяюць працы і побыту. Таксама ў патоку навінаў варта аддаваць перавагу падзеям з наўпроставым удзелам чытача. Для зьніжэньня ўзроўню гармонаў стрэсу карысны ўплыў аказваюць бег, цялесная нагрузка ў трэнажорнай залі і язда на ровары. Сярод іншага, дзеля супакаеньня патрабуецца адпаведнае самаўнушэньне і адцягненьне ўвагі ад прычыны напругі на рэцэптары іншай часткі цела. Урэшце, каб пераключыць увагу, выкарыстоўваюць 5-ступенны спосаб супраць спалоху: 1) агляданьне вакол сябе, каб знайсьці 5 рэчаў, і называньне іх уголас; 2) кратаньне 4-х рэчаў і апісаньне іх якасьцяў уголас; 3) заплюшчаньне вачэй, каб вылучыць 3 гукі з навакольля, і апісаньне іх уголас; 4) знаходжаньне 2-х крыніцаў паху, каб панюхаць і сказаць, на што яны падобныя; 5) каштаваньне 1-й рэчы на смак.