Штаб Беларускага корпусу самааховы: розьніца паміж вэрсіямі
д →Склад |
д →Склад |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Арганізацыя|назва=Штаб Беларускага корпусу самааховы|дата ўтварэньня={{Дата пачатку|15|6|1942|Паказаць колькасьць гадоў}}|дата спыненьня існаваньня=Верасень 1942 (фармальна)<br />Травень 1943 (фактычна)|матчыная кампанія=[[Беларускі корпус самааховы]]|пасада кіраўніка=Начальнік штабу|дзейнічае ў рэгіёнах=[[Генэральная акруга Беларусь]]|імя кіраўніка=[[Язэп Гуцька]]|сяброўства=3|мэта=Кіраваньне [[Беларускі корпус самааховы|БСА]]|месцазнаходжаньне=[[Менск]]|тып=вайсковая|юрыдычны статус=паўлегальная}} |
|||
'''Штаб БСА''' — кіроўны орган [[Беларускі корпус самааховы|БСА]], таксама '''Вярхо́ўнае кама́ндаваньне БСА'''. Штаб збольшага займаўся стварэньнем беларускіх вайсковых фармаваньняў у межах БСА. |
'''Штаб БСА''' — кіроўны орган [[Беларускі корпус самааховы|БСА]], таксама '''Вярхо́ўнае кама́ндаваньне БСА'''. Штаб збольшага займаўся стварэньнем беларускіх вайсковых фармаваньняў у межах БСА. |
||
Радок 6: | Радок 8: | ||
Па вайне [[Францішак Кушаль]] пісаў, што загад гэты зрабіў на іх вельмі непрыемнае ўражаньне. Зь яго ясна вынікала, што роля доктора Ермачэнкі й людзей, пакліканых Ермачэнкам, зводзілася толькі да таго, каб паклікаць людзей, адзець іх, заквартараваць і накарміць, а астатняе належала ўжо да немцаў. |
Па вайне [[Францішак Кушаль]] пісаў, што загад гэты зрабіў на іх вельмі непрыемнае ўражаньне. Зь яго ясна вынікала, што роля доктора Ермачэнкі й людзей, пакліканых Ермачэнкам, зводзілася толькі да таго, каб паклікаць людзей, адзець іх, заквартараваць і накарміць, а астатняе належала ўжо да немцаў. |
||
Аднак Ермачэнка адразу ж узяўся за справу. Неўзабаве пасьля атрыманьня загаду Цэнэра (ад 15 ліпеня аб стварэньні [[Беларускі корпус самааховы|БСА]]) ён распачаў арганізацыю штаба БСА і прызначыў ягоным шэфам падпалкоўніка Язэпа Гуцьку. |
Аднак Ермачэнка адразу ж узяўся за справу. Неўзабаве пасьля атрыманьня загаду [[Карл Цэнэр|Цэнэра]] (ад 15 ліпеня аб стварэньні [[Беларускі корпус самааховы|БСА]]) ён распачаў арганізацыю штаба БСА і прызначыў ягоным шэфам падпалкоўніка [[Язэп Гуцька|Язэпа Гуцьку]]. |
||
== Склад == |
== Склад == |
||
Каб стварыць бачнасьць таго, што [[Беларускі корпус самааховы|корпус]] знаходзіцца пад беларускім кіраўніцтвам, немцы на ўсе вышэйшыя камандныя пасады ў ім дазволілі прызначыць [[Беларусы|беларусаў]]. У выніку да красавіка 1943 году, вярхоўнае камандаваньне БСА выглядала наступным чынам:<ref>[https://web.archive.org/web/20210205151106/http://jivebelarus.net/history/new-history/guarding-parts-from-self-defense-to-belarusian-police.html?page=2#lnk1 |
Каб стварыць бачнасьць таго, што [[Беларускі корпус самааховы|корпус]] знаходзіцца пад беларускім кіраўніцтвам, немцы на ўсе вышэйшыя камандныя пасады ў ім дазволілі прызначыць [[Беларусы|беларусаў]]. У выніку да красавіка 1943 году, вярхоўнае камандаваньне БСА выглядала наступным чынам:<ref>{{Артыкул|загаловак=Части охраны правопорядка: от самообороны до белорусской полиции|аўтар=[[Алег Раманько|О. Романько]].|выданьне=jivebelarus.net|архіўная спасылка=https://web.archive.org/web/20210205151106/http://jivebelarus.net/history/new-history/guarding-parts-from-self-defense-to-belarusian-police.html?page=2#lnk1|год=08.02.2009|мова=be}}</ref> |
||
* Кіраўнік [[Цэнтральная рада БНС|Цэнтральнай рады БНС]] [[Іван Ермачэнка]] — шэф (галоўны камэндант) БСА |
* Кіраўнік [[Цэнтральная рада БНС|Цэнтральнай рады БНС]] [[Іван Ермачэнка]] — шэф (галоўны камэндант) БСА |
||
* Падпалкоўнік [[Язэп Гуцько]] — начальнік штабу [[Беларуская народная самапомач|БНС]] |
* [[Падпалкоўнік]] [[Язэп Гуцька|Язэп Гуцько]] — начальнік штабу [[Беларуская народная самапомач|БНС]] |
||
* Капітан Францішак Кушаль — Галоўны рэфэрэнт («ваенны міністар») БНС і начальнік яе ваеннага аддзелу (Галоўны Вайсковы Рэферэнт БСА<ref>[http://pawet.net/library/history/bel_history/_memoirs/034/%D0%9A%D1%83%D1%88%D0%B0%D0%BB%D1%8C_%D0%A4._%D0%A1%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%B1%D1%8B_%D0%B0%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D0%B2%D0%BE%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D1%8B_%D0%BD%D1%8F%D0%BC%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B9_%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BF%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%96.html |
* [[Капітан (вайсковая годнасьць)|Капітан]] [[Францішак Кушаль]] — Галоўны рэфэрэнт («ваенны міністар») БНС і начальнік яе ваеннага аддзелу (Галоўны Вайсковы Рэферэнт БСА<ref>{{Артыкул|год=1998|аўтар=[[Францішак Кушаль]].|спасылка=http://pawet.net/library/history/bel_history/_memoirs/034/%D0%9A%D1%83%D1%88%D0%B0%D0%BB%D1%8C_%D0%A4._%D0%A1%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%B1%D1%8B_%D0%B0%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D0%B2%D0%BE%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D1%8B_%D0%BD%D1%8F%D0%BC%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B9_%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BF%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%96.html|загаловак=Спробы арганізацыі беларускага войска пры нямецкай акупацыі Беларусі|выданьне=[[Беларускі Гістарычны Агляд]]}}</ref>). У яго падначаленьні ў кожнай акрузе [[Генэральная акруга Беларусь|Беларусі]] знаходзіліся адмысловыя акруговыя рэфэрэнты, якія павінныя былі адказваць за фармаваньне мясцовых батальёнаў самаабароны. |
||
== Заняпад == |
== Заняпад == |
||
Напрыканцы ліпеня 1942 году |
Напрыканцы ліпеня 1942 году ляяльнага да палітыкі [[Вільгэльм Кубэ|Кубэ]] [[Карл Цэнэр|Цэнэра]] зьмяніў СС-[[брыгадэфюрэр]] [[Вальтэр Шымана]], які адразу ж пачаў выпраўляць «памылкі» свайго папярэдніка. У верасьні ён адабраў у [[Іван Ермачэнка|Ермачэнкі]] тытул «галоўнага камэнданта» [[Беларускі корпус самааховы|БСА]] й распусьціў ягоны штаб<ref>{{Артыкул|загаловак=Метады акупацыі ў Беларусі|аўтар=[[Юры Туронак|Ю. Туронак]].|выданьне=jivebelarus.net|архіўная спасылка=https://web.archive.org/web/20140516025338/http://jivebelarus.net/history/new-history/occupation-methods-in-belarus.html|год=11.07.2009|мова=be}}</ref>. А ў красавіка 1943 году была распушчаная й [[Беларускі корпус самааховы|Самаахова]]. |
||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
Радок 22: | Радок 24: | ||
== Вонкавя спасылкі == |
== Вонкавя спасылкі == |
||
* [http://pawet.net/library/history/bel_history/_memoirs/034/%D0%9A%D1%83%D1%88%D0%B0%D0%BB%D1%8C_%D0%A4._%D0%A1%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%B1%D1%8B_%D0%B0%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D0%B2%D0%BE%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D1%8B_%D0%BD%D1%8F%D0%BC%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B9_%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BF%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%96.html Спробы арганізацыі беларускага войска пры нямецкай акупацыі Беларусі] |
|||
* |
*[https://web.archive.org/web/20210205151106/http://jivebelarus.net/history/new-history/guarding-parts-from-self-defense-to-belarusian-police.html?page=2#lnk1 Часткі аховы парадку: ад самааховы да беларускай паліцыі] |
||
* [https://web.archive.org/web/20140516025338/http://jivebelarus.net/history/new-history/occupation-methods-in-belarus.html Мэтады акупацыі ў Беларусі] |
* [https://web.archive.org/web/20140516025338/http://jivebelarus.net/history/new-history/occupation-methods-in-belarus.html Мэтады акупацыі ў Беларусі] |
||
{{Беларускія вайсковыя фармаваньні на баку нацысцкай Нямеччыны}} |
{{Беларускія вайсковыя фармаваньні на баку нацысцкай Нямеччыны}} |
Вэрсія ад 00:22, 27 ліпеня 2021
Штаб Беларускага корпусу самааховы | |
Дата ўтварэньня | 15 чэрвеня 1942 (81 год таму) |
---|---|
Дата спыненьня існаваньня |
Верасень 1942 (фармальна) Травень 1943 (фактычна) |
Тып | вайсковая |
Юрыдычны статус | паўлегальная |
Мэта | Кіраваньне БСА |
Месцазнаходжаньне | Менск |
Дзейнічае ў рэгіёнах | Генэральная акруга Беларусь |
Сяброўства | 3 |
Начальнік штабу | Язэп Гуцька |
Матчына кампанія | Беларускі корпус самааховы |
Штаб БСА — кіроўны орган БСА, таксама Вярхо́ўнае кама́ндаваньне БСА. Штаб збольшага займаўся стварэньнем беларускіх вайсковых фармаваньняў у межах БСА.
Стварэньне
29 чэрвеня Вільгэльм Кубэ даручыў фармаваньне батальёнаў БСА Івану Ермачэнку й адначасова папярэдзіў, што яны будуць падпарадкоўвацца камандоўцу СС і паліцыі ў Беларусі. Ніякіх іншых дэталяў ён не зазначыў — іх распрацоўкай павіннае было заняцца кіраўніцтва БНС.
Па вайне Францішак Кушаль пісаў, што загад гэты зрабіў на іх вельмі непрыемнае ўражаньне. Зь яго ясна вынікала, што роля доктора Ермачэнкі й людзей, пакліканых Ермачэнкам, зводзілася толькі да таго, каб паклікаць людзей, адзець іх, заквартараваць і накарміць, а астатняе належала ўжо да немцаў.
Аднак Ермачэнка адразу ж узяўся за справу. Неўзабаве пасьля атрыманьня загаду Цэнэра (ад 15 ліпеня аб стварэньні БСА) ён распачаў арганізацыю штаба БСА і прызначыў ягоным шэфам падпалкоўніка Язэпа Гуцьку.
Склад
Каб стварыць бачнасьць таго, што корпус знаходзіцца пад беларускім кіраўніцтвам, немцы на ўсе вышэйшыя камандныя пасады ў ім дазволілі прызначыць беларусаў. У выніку да красавіка 1943 году, вярхоўнае камандаваньне БСА выглядала наступным чынам:[1]
- Кіраўнік Цэнтральнай рады БНС Іван Ермачэнка — шэф (галоўны камэндант) БСА
- Падпалкоўнік Язэп Гуцько — начальнік штабу БНС
- Капітан Францішак Кушаль — Галоўны рэфэрэнт («ваенны міністар») БНС і начальнік яе ваеннага аддзелу (Галоўны Вайсковы Рэферэнт БСА[2]). У яго падначаленьні ў кожнай акрузе Беларусі знаходзіліся адмысловыя акруговыя рэфэрэнты, якія павінныя былі адказваць за фармаваньне мясцовых батальёнаў самаабароны.
Заняпад
Напрыканцы ліпеня 1942 году ляяльнага да палітыкі Кубэ Цэнэра зьмяніў СС-брыгадэфюрэр Вальтэр Шымана, які адразу ж пачаў выпраўляць «памылкі» свайго папярэдніка. У верасьні ён адабраў у Ермачэнкі тытул «галоўнага камэнданта» БСА й распусьціў ягоны штаб[3]. А ў красавіка 1943 году была распушчаная й Самаахова.
Крыніцы
- ^ О. Романько. Части охраны правопорядка: от самообороны до белорусской полиции (бел.) // jivebelarus.net. — 08.02.2009. Архіўная копія.
- ^ Францішак Кушаль. Спробы арганізацыі беларускага войска пры нямецкай акупацыі Беларусі // Беларускі Гістарычны Агляд. — 1998.
- ^ Ю. Туронак. Метады акупацыі ў Беларусі (бел.) // jivebelarus.net. — 11.07.2009. Архіўная копія.