Служба бясьпекі (Трэці райх)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Служба бясьпекі райхсфюрэра СС
Sicherheitsdienst des Reichsführers SS

Нарукаўны знак СД
Абрэвіятура SD (СД)
Дата ўтварэньня сакавік 1931 году
Дата спыненьня існаваньня 8 траўня 1945 року
Тып дзяржаўная арганізацыя
Юрыдычны статус спэцслужба
Мэта выведка, контрвыведка
Штаб-кватэра Вільгэльмштрасэ, Бэрлін
Дзейнічае ў рэгіёнах Сьцяг Трэцяга райху Нямеччына й акупаваныя ёю землі
Матчына кампанія Агульныя СС
Галоўнае кіраўніцтва імпэрскае бясьпекі
Колькасьць супрацоўнікаў 6,482 (люты 1944)[1]

Слу́жба бясьпе́кі райхсфю́рэра СС (па-нямецку: Sicherheitsdienst des Reichsführers SS) (скарочана па-нямецку: SD ад SicherheitsDienst, па-беларуску: СД) — орган выведкі й контрвыведкі ў Трэцім райху й на акупаванавых Нямеччынай землях падчас Другое сусьветнае вайны. Заснаваная ў 1931 годзе як спэцслужба НСДАП і атрадаў СС. З 1939 году падпарадкавалася Галоўнаму кіраўніцтву імпэрскае бясьпекі (РСХА). Нясе адказнасьць за шматлікія злачынствы, выкарыстоўвалася для барацьбы з палітычнымі праціоўнікамі й запалохваньня насельніцтва. Вонкавыя падразьдзяленьні займаліся шпіянажам і патаемнымі апэрацыямі. Штаб-кватэра СД знаходзілася ў Бэрліне на Вільгэльмштрасэ ў Палацы прынца Альбрэхта.

Камандоўцы паліцыі бясьпекі й СД[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нямеччына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарвэгія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Брыгадэфюрэр СС Вальтэр Шталекер (з траўня па восень 1940)

Штандартэнфюрэр СС Генрых Фэліс (з восені 1940 и да канца войны)

Данія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Грэцыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Багемія й Маравія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вугоршчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Будапэшт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сэрбія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Славакія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Штандартэнфюрэр СС Ёзэф Вітыска (з 15 лістапада 1944 па красавік 1945)

Нідэрлянды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Бэльгія й Паўночная Францыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Францыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Парыж[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Обэрштурмбанфюрэр СС Курт Лішка (са студзеня 1942 па верасень 1943)
  • Обэрштурмбанфюрэр СС Ганс Гэншке (з кастрычніка 1943 па верасень 1944)

Шалён-ан-Шампань[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Бардо[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нансі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эльзас (Страсбург)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Польшча[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Варшава[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Люблін[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Радам[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Гаўптштурмфюрэр СС Фрыц Ліпгард (зь лістападу 1939 па кастрычнік 1943 г.)
  • Обэрштурмбанфюрэр СС Ёахім Ільмэр (з кастрычніку 1943 па студзень 1945 г.)

Кракаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беласток[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

СССР[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эстонія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Летува[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Украіна[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Львоў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Robert Gellately The Gestapo and German Society: Enforcing Racial Policy, 1933–1945. — 1992.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]