Перайсьці да зьместу

Радрыга Дэ Паўль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Радрыга Дэ Паўль
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 24 траўня 1994(1994-05-24)[1][2][3] (30 гадоў)
Рост 180 см
Вага 74 кг[4]
Пазыцыя флянгавы паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб Атлетыка Мадрыд
Нумар 5
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2012—2014
2014—2016
2016
2016—2021
2021—
Расінг
Валенсія
Расінг (арэнда)
Удынэзэ
Атлетыка Мадрыд
54 (6)
34 (1)
11 (0)
177 (33)
105 (8)
Зборныя
2018— Аргентына 71 (2)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
15 верасьня 2024.
² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную
ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на
10 верасьня 2024.

Радры́га Дэ Паўль (па-гішпанску: Rodrigo De Paul; нар. 24 траўня 1994 году) — аргентынскі футбаліст, паўабаронца гішпанскага клюбу «Атлетыка» і нацыянальнай зборнай Аргентыны.

Займацца футболам пачаў у клюбе «Расінг». У веку 18 гадоў далучыўся да галоўнай каманды клюбу, першы раз зьявіўшыся на лаве запасных 24 чэрвеня 2012 году ў матчы супраць «Вэлес Сарсьфільду». Дэбют гульца прыпаў на 10 лютага 2013 году, калі Дэ Паўль зьявіўся на пляцоўцы на 86-й хвіліне замест Маўра Камаранэзі ў матчы супраць «Атлетыка Рафаэлі»[5]. Свой першы гол паўабаронца забіў празь месяц у матчы супраць «Сан-Мартыну». Гульца з хуткім прагрэсам запрыкмецілі ў Эўропе і запрасілі ў «Валенсію». Гішпанцам гэта каштавала 6,5 млн эўра[6]. 23 жніўня 2014 году Дэ Паўль упершыню апрануў валенсійскую кашулю ў матчы супраць «Сэвільлі». Гулец выйшаў на поле на 65-й хвіліне, але быў выдалены праз хвіліну за грубае парушэньне[7]. Першы гол аргентынец улучыў 4 сьнежня ў браму «Раё Вальекана» ў розыгрышу Кубка Гішпаніі. Першы ж гол у матчах Ля Лігі гулец улучыў стрэлам у браму «Атлетыка» зь Більбао. З прыходам у клюб трэнэра Гэры Нэвіла гулец страціў месца ў складзе і быў аддадзены ў арэнды ў свой родны «Расінг». Па вяртаньні з арэнды футбаліст сышоў у італьянскі «Ўдынэзэ» ў ліпені 2016 году[8]. Першы матч за ўдынцаў Дэ Паўль правёў 20 жніўня 2016 году супраць «Ромы», але клюб атрымаў паразу зь лікам 4:0. Першага голу трэба было чакаць каля паўгады, калі аргентынец пацэліў мяч у браму «Міляну», што дапамагло выгуляць мілянцаў зь лікам 2:1. Пасьпяхова для гульца пачаўся сэзон 2018—2019 гадоў, калі Дэ Паўль чатыры разы адзначыўся голам у шасьці матчах Сэрыі А[9]. Сэзон спартовец скончыў найлепшым бамбардзірам «Удынэзэ», у дадатак зарабіўшы шмат галявых перадачаў. У 2020 годзе аргентынец быў прызначаны капітанам клюбу пасьля сыходу Кевіна Лязаньні[10].

12 ліпеня 2021 году Дэ Паўль склаў пяцігадовы кантракт з мадрыдзкім «Атлетыкам». Ён далучыўся да свайго новага клюбу празь некалькі дзён пасьля перамогі ў Кубку Амэрыкі. 7 сьнежня 2021 году гулец пацэліў свой першы гол за мадрыдцаў у пераможным матчы супраць «Порту» (3:1) ў апошняй гульні групавой стадыі Лігі чэмпіёнаў 2021—2022 гадоў.

Дэ Паўль дэбютаваў за нацыянальную зборную Аргентыны 11 кастрычніка 2018 году ў пераможным матчы супраць зборнай Іраку (4:0), а пазьней стаў асноўным паўабаронцам пры кіраўніцтве Ліянэля Скалёні. Гулец уваходзіў у склад зборнай на Кубку Амэрыкі 2019 году, калі аргентынцы занялі трэцяе месца. Таксама спартовец узяў удзел у пераможным Кубку Амэрыкі 2021 году. Менавіта ягоны далёкі пас дапамог Анхэлю Дзі Марыі забіць адзіны гол у браму зборнай Бразыліі ў фінале турніру[11].

«Аргентына»:

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]