Кавалі (Слабадзкі сельсавет)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Кавалі
лац. Kavali
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Мядзельскі
Сельсавет: Слабадзкі
Насельніцтва: 7 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1797
Паштовы індэкс: 222392
СААТА: 6240845036
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°57′8″ пн. ш. 27°9′3″ у. д. / 54.95222° пн. ш. 27.15083° у. д. / 54.95222; 27.15083Каардынаты: 54°57′8″ пн. ш. 27°9′3″ у. д. / 54.95222° пн. ш. 27.15083° у. д. / 54.95222; 27.15083
Кавалі на мапе Беларусі ±
Кавалі
Кавалі
Кавалі
Кавалі
Кавалі
Кавалі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Кавалі́[1] — вёска ў Мядзельскім раёне Менскай вобласьці Беларусі. Уваходзіць у склад Слабадзкога сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сядзіба Гурыновічаў. XIX ст.

У 1847 г. вёска маёнтку Янушова Вялейскага павету Віленскай губэрні, валоданьне В. Корсака, 4 двары, 32 жыхары. З 1894 ў вёсцы працавала школа граматы. У 1904 годзе на месцы сучаснай вёскі: вёска, фальварак і засьценак Жосьнянскай воласьці Вялейскага павету Віленскай губэрні. У вёсцы былі 93 жыхары, у засьценку, валоданьні Гуровіча і Андрона, — 9 жыхароў; у сядзібе, валоданьні Гурыновіча, — 4 жыхары.

У 1921 г. фальварак і вёска ў складзе гміны Жосна Дунілавіцкага (з 1925 г. Пастаўскага) павету Вяленскага ваяводзтва. У сядзібе 5 двароў, 36 жыхароў; ў вёсцы 15 двароў, 86 жыхароў. У 1927 г. у вёсцы арганізавана ячэйка КПЗБ.

З 12.10.1940 годзе ў Слабадзкім сельсавеце Мядзельскага раёну Вялейскай, з 20.09.1944 г. Маладэчанскай, з 20.01.1960 г. Менскай абласьцей.

У 1940 годзе вёска, 30 двароў, 128 жыхароў. У 1949 годзе створаны калгас імя Аляксандра Неўскага. З 1954 вёска ў складзе калгасу «17 верасня» (цэнтар — вёска Слабада).

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1921 год — у сядзібе 5 двароў, 36 жыхароў; ў вёсцы 15 двароў, 86 жыхароў[2]
  • 1960 год — 79 жыхароў
  • 1997 год — 16 двароў, 29 жыхароў
  • 2009 год — 7 чалавек[3]

Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Адам Гурыновіч (1869—1894), беларускі паэт-дэмакрат, фальклярыст, перакладчык, рэвалюцыянэр

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 39.
  3. ^ Вынікі перапісу 2009 году ў Беларусі