Забалацьце (Койданаўскі раён)
| Забалацьце | |
| трансьліт. Zabalaćcie | |
.jpg)
| |
| Першыя згадкі: | 1620 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Койданаўскі |
| Сельсавет: | Станькаўскі |
| Насельніцтва: | 418 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1716 |
| СААТА: | 6222839036 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°40′30″ пн. ш. 27°16′1″ у. д. / 53.675° пн. ш. 27.26694° у. д.Каардынаты: 53°40′30″ пн. ш. 27°16′1″ у. д. / 53.675° пн. ш. 27.26694° у. д. |
Забалацьце на мапе Беларусі ±   Забалацьце | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
За́балацьце[1] — вёска ў Станькаўскім сельсавеце Койданаўскага раёну Менскай вобласьці Беларусі. За 12 км ад Койданава, 48 км ад Менску, 10 км ад чыгуначнай станцыі Койданава. На раўнінным рэльефе, каля р. Вуса.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вядома з XVII стагодзьдзя. У 1620 годзе ўваходзіла ў маёнтак Койданава. З 1793 году ў Станькаўскай воласьці Менскага павету, 82 двары, 547 жыхароў. Да 1831 году належала Радзівілам. Помнікі: на брацкай магіле ахвяр фашызму і землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 20 стагодзьдзе: 1971 год — 101 двор, 359 жыхароў; 1999 год — 405 жыхароў
- 21 стагодзьдзе: 1 студзеня 2004 году — 141 двор, 411 жыхароў; 2010 год — 418 жыхароў
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 183
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.