Перайсьці да зьместу

Дружны (Менская вобласьць)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Дружны
трансьліт. Družny
Першыя згадкі: 1983
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Пухавіцкі
Сельсавет: Сьвіслацкі
Плошча:
  • 171,33 га[1]
Вышыня: 173 м н. у. м.
Насельніцтва: 8713 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1713
Паштовы індэкс: 222852
СААТА: 6244759021
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°37′26″ пн. ш. 27°53′56″ у. д. / 53.62389° пн. ш. 27.89889° у. д. / 53.62389; 27.89889Каардынаты: 53°37′26″ пн. ш. 27°53′56″ у. д. / 53.62389° пн. ш. 27.89889° у. д. / 53.62389; 27.89889
Дружны на мапе Беларусі ±
Дружны
Дружны
Дружны
Дружны
Дружны
Дружны
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Дру́жны[2]пасёлак у Пухавіцкім раёне Менскай вобласьці Беларусі, за 40 км на паўднёвы усход ад Менску і за 4 км на паўночны ўсход ад Рудзенску. Дружны ўваходзіць у склад Сьвіслацкага сельсавету.

  • 4 траўня 1982 год: міністар энэргетыкі СССР выдаў загад № 253 пра стварэньне дырэкцыі Менскай АЦЭЦ, дырэктарам быў прызначаны В. Шаманоўскі. Паралельна пачалося будаўніцтва новага пасёлку.
  • верасень 1985 году: палова пасёлку фактычна была збудаваная, плянавалася, што другая палова будзе ўзьведзеная бліжэй да тэрміну здачы станцыі.
  • 2 лютага 1985 году: у выніку правядзеньня конкурсу сярод школьнікаў указам прэзыдыюма ВС БССР была зацьверджана назва пасёлку.
  • 1986 году: у зьвязку з аварыяй на ЧАЭС, будаўніцтва АЦЭЦ было прыпыненае.
  • 1986 году: у Дружны эвакуіравана больш за 1200 чалавек з Прыпяці.
  • 1986—1991 гады: будаўніцтва закансэрваванае, у 1990-я адноўленае для ўзьвядзеньня ЦЭЦ-5 на арганічным паліве.
  • 4 жніўня 1999 году: запушчаны першы энэргаблёк з намінальнай магутнасьцю 330 мэгават.
  • 2007—2009 гады: жыхары мястэчка праводзяць грамадзкую кампанію супраць будаўніцтва заводу пэстыцыдаў ЗАТ «Аўгуст-Бел», які адносіцца да 1-й клясы небясьпекі.
  • 1 студзеня 2010 году — 8713 чалавек
  • 2009 год — 7984 чалавекі
  • 1999 год — 7876 чалавек

Побач рака Сьвіслач, возера Мацярынскае.

  1. ^ http://pravo.by/document/?guid=12551&p0=D918n0090114
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 369

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]