Гурнік Забжэ
| Гурнік Забжэ | |
 | |
| Поўная назва | па-польску: Górnik Zabrze Spółka Akcyjna[1][2] |
|---|---|
| Заснаваны | 1948 |
| Горад | Забжэ, Польшча |
| Стадыён |
Эрнэст Поль Умяшчальнасьць: 24 563 |
| Галоўны трэнэр | |
| Чэмпіянат | Экстракляса |
| · 2022—2023 | 6 месца |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчыgornikzabrze.pl(пол.) | |
«Гу́рнік» (па-польску: Górnik) — польскі футбольны клюб з гораду Забжэ. Заснаваны ў 1948 годзе. 14-разовы чэмпіён Польшчы, шасьціразовы ўладальнік Кубка Польшчы, што робіць яго адным з самых пасьпяховых футбольных клюбаў краіны. Клюб быў дамінуючай сілай у мясцовым футболе ў 1960-х і 1980-х гадох, дасягнуўшы ў сэзоне 1969—1970 гадоў фіналу Кубка ўладальнікаў кубкаў. «Гурнік» ёсьць рэкардсмэнам паводле колькасьць здабытых запар тытулаў чэмпіёну Польшчы, маючы 5 трафэяў у адным шэрагу. Клюбная дружына выступае ў белых або цёмнасініх і чырвоных колерах. Хатнія матчы праводзіць на стадыёне імя Эрнэста Поля, які апошнім часам зьведаў буйную перабудову. Асноўным супернікам клюбу ёсьць клюб «Рух» з суседняга места Хожава.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Клюб быў закладзены ў 1948 годзе пасьля таго як некалькіх невялікіх спартовых аб’яднаньняў, як то «Зьедначэне», «Скра» і «Канкордыя», пастанавілі зьяднасьць свае высіку, утварыўшы адзіны клюб, які атрымаў назву «Гурнік». Назва адсылае да шахтароў, бо Забжэ заўсёды быў важным вугальным цэнтрам. У 1950 годзе «Гурнік» далучыўся да рэгіянальнай лігі Аполе—Сылезіі. У 1952 годзе клюб далучыўся да агульнапольскага першынства, увайшоўшы да складу ўдзельнікаў другога дывізіёну. Сваю першую сустрэчы ў новым турніры забжаўцы згулялі супраць чанстахоўскай «Скры». Сьведкамі таго, як «Гурнік» здабыў перамогу зь лікам 5:1, сталі 20 тысяч гледачоў. Увесь сэзон агулам склаўся для сылесцаў добра, бо каманда фінішавала на 2 радку, прапусьціўшы наперад толькі валбжыскі «Гурнік».
У элітны дывізіён гарнякі трапілі ў 1955 годзе. У сваім першым матчы на найвышэйшым узроўні «Гурнік» выгуляў сваіх суседзяў з хожаўскага «Руху» зь лікам 3:1. На матчы прысутнічалі 25 тысяч заўзятараў. Дэбютны сэзон скончыўся для клюбу шостым месцам. У 1957 годзе, усяго праз год па прасоўваньні, забжаўцы здабылі тытул чэмпіёнаў Польшчы. У наступных сэзонах клюб амаль штогод здабываў мэдалі і тытулы, а яскравымі гульцамі дружыны таго часу былі Эрнэст Поль, Станіслаў Асьлізла і Губэрт Костка. У 1961 годзе «Гурнік» дэбютаваў у Кубку эўрапейскіх чэмпіёнаў, дзе сустрэўся з ангельскім «Тотэнгэм Готспурам».
Свой наступны тытул чэмпіянаў краіны клюб здабыў у 1963 годзе, заклаўшы пачатак моцнай чарады перамог. «Гурнік» па чэмпіёнстве чатыры разы запар пасьпяхова абараняў свой тытул, усталяваўшы рэкорд Польшчы. Найбольшага посьпеху сылесцы здабылі ў эўрапейскім футболе ў сэзоне 1969—1970 гадоў. Праз тое, што за сэзон да гэтага «Гурнік» заняў другое месца ўсьлед за варшаўскай «Легіяй», каманда брала ўдзел у розыгрышы Кубка УЭФА. Забжаўцы перамаглі ўсіх сваіх супернікаў, як то «Алімпіякос», «Рэйнджарз», «Леўскі» і «Рома», дасягнуўшы фіналу, які ладзіўся ў Вене. Яшчэ ў першым тайме «Манчэстэр Сіці» атрымаў перавагу ў ліку, двойчы ўлучыўшы мяч у браму палякаў. Пасьля перапынку Асьлізла здолеў скараціць лік толькі на адзін гол. У наступным сэзоне «Гурнік» яшчэ раз сустрэўся з «Манчэстэр Сіці», але гэтым разам у чвэрцьфінале Кубка ўладальнікаў кубкаў.
У сярэдзіне 1970-х гадоў выніку «Гурніка» пагоршыліся, а паводле вынікаў сэзону 1977—1978 гадоў забжаўцы страцілі месца ў элітным дывізіёне.
Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Актуальны на 13 верасьня 2023 году
|
|
