Войцех Табар
Перайсьці да навігацыі
Перайсьці да пошуку
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 1453 Табарышкі, Віленскі павет (ВКЛ), Віленскае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае |
| Памёр | 27 сакавіка 1507 Кракаў, Польскае Каралеўства |
| Род | Табары гербу Паўказа |
| Дзейнасьць | каталіцкі сьвятар |
Во́йцех Та́бар (таксама Альбэрт Табар; к. 1453, Табарышкі — студзень 1507, Кракаў) — рэлігійны й дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Біскуп віленскі (з 1492).
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Прадстаўнік літоўскага шляхецкага роду гербу «Вянява» зьмененая, брат маршалка Барташа Табаровіча. У 1469—1474 навучаўся ў Кракаве, дзе атрымаў ступень магістра.
У 1476 згадваецца як пробашч троцкі, у 1484 — як пробашч ашмянскі. Пазьней быў канонікам віленскім і прэлатам Віленскае дыяцэзія. 11 красавіка 1492 высьвечаны на біскупа віленскага. Прыхільнік пэрсанальнае уніі Каралеўства Польскага і Вялікага Княства Літоўскага.
Памёр у Кракаве ў часе каранацыйных урачыстасьцяў Жыгімонта Старога.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Wileński słownik biograficzny. — Bydgoszcz, 2002. ISBN 83-87865-28-1