Ашнарава (Менская вобласьць)
| Ашнарава лац. Ašnarava | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Менскі |
| Сельсавет: | Шаршунскі |
| Насельніцтва: | 24 чал. (2012)[1] |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 17 |
| Паштовы індэкс: | 223047[2] |
| СААТА: | 6236858006[3] |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°5′59.222″ пн. ш. 27°22′7.007″ у. д. / 54.09978389° пн. ш. 27.36861306° у. д.Каардынаты: 54°5′59.222″ пн. ш. 27°22′7.007″ у. д. / 54.09978389° пн. ш. 27.36861306° у. д. |
Ашнарава на мапе Беларусі ±   Ашнарава | |
Ашна́рава[4] — вёска ў Беларусі, каля ракі Гуйкі. Уваходзіць у склад Шаршунскага сельсавету Менскага раёну Менскай вобласьці. Знаходзіцца на аўтамабільнай дарозе Н8954.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Войшнар складаецца з фармантаў -войш-, які паходзіць ад гоцкага і бургундзкага waiþs 'паляваньне', гоцкага waiþja 'паляўнічы', і -нар-, які паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[5]. Такім парадкам, імя Войшнар азначае «захаваны на паляваньні»[6].
Таксама адзначалася старажытнае германскае імя Асінар (Asinar, Asinarius)[7].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На 1776 год вёска Ашнарава ўваходзіла ў склад Менскага павету Менскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага і знаходзілася ў валоданьні Бутрымовічаў, тут было 7 двароў. На 1791 год яна ўваходзіла ў склад маёнтку Саламярэчча і належала да Заслаўскай парафіі[8].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1909 год — 118 чалавек у вёсцы Вейшнараве і 53 чалавекі ў фальварку Вейшнараве[9]
- 1999 год — 30 чалавек
- 2010 год — 31 чалавек
- 2012 год — 24 чалавекі[1]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 8. Кн. 3. — Менск, 2012.
- ^ Ашнарово - список улиц. Телефонный код 8-017 Белпошта (рас.)
- ^ Населённые пункты Республики Беларусь Архіўная копія ад 15 верасьня 2013 г.
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 316.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17—18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 21.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 150.
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 8. Кн. 3. — Менск, 2012. С. 359.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 25.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 3 / рэдкал.: Т.У. Бялова (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2012. — 624 с.: іл. ISBN 978-985-11-0636-9.