Сілічы (Менская вобласьць)
Сілічы | |
трансьліт. Siličy | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Лагойскі |
Сельсавет: | Лагойскі |
Насельніцтва: | 61 чал. (2019) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1774 |
Паштовы індэкс: | 223127 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°9′45″ пн. ш. 27°49′14″ у. д. / 54.1625° пн. ш. 27.82056° у. д.Каардынаты: 54°9′45″ пн. ш. 27°49′14″ у. д. / 54.1625° пн. ш. 27.82056° у. д. |
± Сілічы |
Сі́лічы[1] — вёска ў Лагойскім раёне Менскай вобласьці Беларусі. Уваходзіць у склад Лагойскага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]З 1800 году вядомы маёнтак Сілічы Лагойскай воласьці Барысаўскага павету, які належаў С. Тышкевічу і складаўся з адной аднайменнай вёскі. Станам на 1816 год прынамсі частка Сіліч ужо ва ўласнасьці Д. Паўлікоўскага. У 1846 годзе невялікая частка Сіліч належала таксама І. і А. Жалязоўскім. Тым часам Сілічы адносіліся да праваслаўнага прыходу лагойскай Праабражэнскай царквы.[2]
У 1860 годзе частку (140 дзес.) маёнтка Сілічы атрымала ў спадчыну Іазэфа Ігнатаўна Ўзлоўская і валодала ім прынамсі да 1888 году[3]. Гэтым жа часам, іншай часткай маёнтку (40 дзес.) валодаў Станіслаў Венядзіктавіч Узлоўскі[3]. Станам на 1870 год у вёсцы разьмяшчалася карчма («піцейны дом») і хлебазапасны магазін[2]. Да канца XIX ст., напэўна, пасьля разьдзелу памешчыка з сялянамі, побач з вёскай зьявіўся аднайменны фальварак (або засьценак)[2]. На пачатку XX ст. 6 гаспадарак (74,8 дзес.) з Сіліч уваходзілі ў Старынскае сялянскае таварыства, куды ўваходзілі астатнія, і ці уваходзілі наогул, невядома. У 1915 годзе ў вёсцы ў найманым памяшканьні адкрылася земская школа, пасьля рэвалюцыі на яе базе створана пачатковая школа, якую наведвалі дзеці з 4 навакольных вёсак і фальварка.[2]
Падчас 1-й сусьветнай вайны, у лютым-сьнежні 1918 года Сілічы былі акупаваныя кайзераўскімі войскамі. Потым тэрыторыя была занятая бальшавікамі, а з жніўня 1919 па ліпень 1920 году — польскімі войскамі. Затым у БССР, з 20.8.1924 па 26.7.1930 — у Падонкаўскім сельсавеце Лагойскага раёну Менскай акругі, з 20.2.1938 — у Менскай вобласьці. У Сілічах створаны калгас імя Молата, працавала кузьня. Падчас 2-й сусьветнай вайны, з пачатку ліпеня 1941 да пачатку ліпеня 1944, вёска на тэрыторыі акупаванай нямецкімі войскамі. Сілічы былі спалены, акупанты забілі 8 жыхароў, а яшчэ 8 вывезьлі ў нямеччыну, 14 жыхароў загінула на фронце. Пасьля вайны паселішча адноўлена.[2]
Да 30 кастрычніка 2009 году вёска ўваходзіла ў склад Знаменкаўскага сельсавету[4].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1800 год — 12 двароў, 80 чалавек
- 1816 год — (рэвізія часткі Д. Паўлікоўскага) — 37 «душ» мужчынскага полу
- 1846 год — (інвентар часткі Жалязоўскіх) — 2 двары, 29 чалавек
- 1870 год — (рэвізія часткі І. І. Узлоўскай) — 27 «душ» мужчынскага полу
- 1897 год — вёска: 19 двароў, 126 чалавек; фальварак: 4 двары, 35 чалавек
- 1909 год — вёска: 10 двароў, 64 чалавекі; фальварак: 1 двор, 15 чалавек
- 1917 год — вёска: 23 двары, 131 чалавек; фальварак: 1 двор, 10 чалавек
- 1941 год — 45 двароў, 220 чалавек
- 1969 год — 38 двароў, 136 чалавек
- 2009 год — 61 чалавек[5]
Інфармацыя для турыстаў
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- У 2010 годзе ў вёсцы пачала працаваць аграсядзіба.
- Паблізу Сіліч разьмяшчаецца гарналыжны цэнтар «Сілічы».
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ а б в г д Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 3 / рэдкал.: Т.У. Бялова (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2012. — 624 с.: іл. ISBN 978-985-11-0636-9. — С. 122.
- ^ а б Список землевладельцев Минской губернии… [за 1888 год]. — 1889. — [2], 419 с. — С. 155.
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 Архівавана 28 чэрвеня 2021. (рас.)
- ^ Вынікі перапісу 2009 году ў Беларусі