Старосьцінская Слабада
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/97/Miensk%2C_Staro%C5%9Bcinskaja_S%C5%82abada._%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%2C_%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D1%81%D1%8C%D1%86%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%A1%D0%BB%D0%B0%D0%B1%D0%B0%D0%B4%D0%B0_%2812.1941%29.jpg/250px-Miensk%2C_Staro%C5%9Bcinskaja_S%C5%82abada._%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%2C_%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D1%81%D1%8C%D1%86%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%A1%D0%BB%D0%B0%D0%B1%D0%B0%D0%B4%D0%B0_%2812.1941%29.jpg)
Старосьцінская Слабада, або Старосьцінскае прадмесьце — гістарычная мясцовасьць Менску, разьмешчаная ў паўночнай частцы места, паміж Старажоўскімі могілкамі і рэчышчам Сьвіслачы.
На паўднёвы захад ад Старосьцінскай Слабады пачынаецца Татарская Слабада, на паўночны захад — Людамонт, на паўночны ўсход — Старажоўка, на паўднёвы ўсход — Траецкае прадмесьце[1][2].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Miensk%2C_Vysoki_Rynak-Trajeckaje_pradmie%C5%9Bcie._%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%2C_%D0%92%D1%8B%D1%81%D0%BE%D0%BA%D1%96_%D0%A0%D1%8B%D0%BD%D0%B0%D0%BA-%D0%A2%D1%80%D0%B0%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B5_%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%BC%D0%B5%D1%81%D1%8C%D1%86%D0%B5_%2810.09.1941%29.jpg/250px-Miensk%2C_Vysoki_Rynak-Trajeckaje_pradmie%C5%9Bcie._%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%2C_%D0%92%D1%8B%D1%81%D0%BE%D0%BA%D1%96_%D0%A0%D1%8B%D0%BD%D0%B0%D0%BA-%D0%A2%D1%80%D0%B0%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B5_%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%BC%D0%B5%D1%81%D1%8C%D1%86%D0%B5_%2810.09.1941%29.jpg)
За часамі Вялікага Княства Літоўскага гэтая мясцовасьць, відаць, была дзяржаўным маёнткам, які складаў кармленьне старосты менскага, што ўзначальваў тутэйшы гродзкі суд. Гэтая вэрсія паходжаньня назвы пацьвярджаецца тым, што аднайменная з прадмесьцем вуліца патрапіла да сьпісу «нерасейскіх» (г. зн. немаскоўскіх) тапонімаў, якія расейскія ўлады перайменавалі ў 1866 року. Старосьцінскую Слабаду перайменавалі ў Старую Слабаду, але традыцыйная гістарычная назва яшчэ доўга не саступала месца наватвору, часта сустракалася нават у афіцыйных дакумэнтах[3].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/Belarus-Minsk-Svislach_and_Starazhowskaya_street-1.jpg/250px-Belarus-Minsk-Svislach_and_Starazhowskaya_street-1.jpg)
У пачатку XX ст. Старосьцінская Слабада ўваходзіла ў трэцюю паліцэйскую частку места. Праз прадмесьце праходзілі Міхайлаўская, Стараслабадзкая, Маладэчанская і Радашкаўская вуліцы[1][4].
Вуліца Стараслабадзкая праіснавала да сярэдзіны 1980-х рокаў, калі на яе месцы збудавалі велізарны белы гмах з крамай «Панарама». На паседжаньні 6 траўня 2009 року Камісія па найменьні і перайменаваньні праспэктаў, вуліцаў і іншых частак Менску прыняла пастанову аб наданьні безыменнай паркавай зоне ў складзе ляндшафтава-рэкрэацыйных тэрыторыяў уздоўж ракі Сьвіслач, у межах вул. Камуністычная — вул. Старажоўская — рака Сьвіслач назвы «Старосьцінская слабада»[5].
У наш час пра існаваньне прадмесьця сьведчыць аднайменная паркавая зона.
Старыя адрасы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Міхайлаўская, 2. Дом Каўфмана. Другая вышэйшая пачатковая вучэльня. Адкрылася 1 ліпеня 1905 року, як меская чатырохклясная. У 1907 року атрымала дазвол на выкладаньне замежнай мовы. 1 студзеня 1913 року была ператвораная ў вышэйшую пачатковую вучэльню, пераехала на Койданаўскую вуліцу. Першы будынак вучэльні месьціўся ў прырэчнай частцы цяперашняй Камуністычнай вуліцы[6].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Гісторыя Мінска. — Менск, 2006. C. 196—197.
- ^ Гісторыя Мінска. — Менск, 2006. C. 550—551.
- ^ Гісторыя Мінска. — Менск, 2006. С. 223—224.
- ^ Сацукевіч І. Тапанімія вуліцы і плошчаў Менска ў ХІХ — пачатку ХХ стст. // «Беларускі калегіюм», 4 чэрвеня 2008.
- ^ У Менску з’явіліся скверы «Траецкая гара», «Старосцінская слабада» ды Лютэранскі // «Наша Ніва», 14 траўня 2009.
- ^ Шыбека З. Мінск: Старонкі жыцця дарэв. горада. — Менск, 1994. С. 274.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гісторыя Мінска. 1-е выданне. — Менск: БелЭн, 2006. — 696 с. ISBN 985-11-0344-6.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
- Шыбека З., Шыбека С. Мінск: Старонкі жыцця дарэв. горада / Пер. з рускай мовы М. Віжа; Прадмова С. Станюты. — Менск: Полымя, 1994. — 341 с. [1] асобн. арк. карт.: іл. ISBN 5-345-00613-X.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Сацукевіч І. Тапанімія вуліцы і плошчаў Менска ў ХІХ — пачатку ХХ стст. // «Беларускі калегіюм», 4 чэрвеня 2008.
- План губернского города Минска (1903), Бібліятэка Менчука (рас.)
- Формирование территории Минска (1800—2004), Бібліятэка Менчука (рас.)
- План губернского города Минска (1898), Бібліятэка Менчука (рас.)